Рэжо Манінгер

Рэжо Манінгер
Manninger Rezső
Дата нараджэння	7 ліпеня 1890(1890-07-07)[1][2]
Месца нараджэння	Шопран, Sopron District[d], Sopron County[d], Каралеўства Венгрыя, Аўстра-Венгрыя
Дата смерці	4 лютага 1970(1970-02-04)[1][2] (79 гадоў)
Месца смерці	Будапешт, Венгерская Народная Рэспубліка
Месца пахавання	Фаркашрэці[d][3][4][…]
Грамадзянства	Венгрыя
Род дзейнасці	ветэрынар, выкладчык універсітэта, мікрабіёлаг
Навуковая сфера	заалогія
Навуковая ступень	доктарская ступень[d][5]
Член у	Венгерская акадэмія навук
Узнагароды	прэмія імя Кошута (1950) прэмія імя Кошута (1961) Залаты медаль Венгерскай акадэміі навук[d] (1965)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рэ́жо Ма́нінгер (венг.: Manninger Rezső; 7 ліпеня 1890, Шопран, Венгрыя — 4 лютага 1970, Будапешт, Венгрыя) — венгерскі вучоны ў галіне ветэрынарыі. Акадэмік (1939) і віцэ-прэзідэнт (1960—1966) Венгерскай АН. Замежны член УАСГНІЛ (1957).

Нарадзіўся Рэжо Манінгер 7 ліпеня 1890 года ў Шопране. Сям'я Рэжо была евангелічнага веравызнання. У пачатку 1910-х гадоў пераехаў разам з бацькамі ў Будапешт і прысвяціў сталіцы Венгрыі ўсё сваё жыццё.

У 1912 годзе скончыў Вышэйшую ветэрынарную школу ў Будапешце. У 1928 годзе арганізаваў навукова-даследчы ветэрынарны інстытут, дырэктарам якога быў да 1943 года.

Навуковыя працы па паталогіі інфекцыйных хвароб жывёл і ветэрынарнай мікрабіялогіі. Даследаваў пытанні дыягностыкі сібірскай язвы і бруцэлёзу, імунізацыі пры туберкулёзе буйной рагатай жывёлы, спецыфічнай прафілактыцы чумы свіней, воспы авечак і інш.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рэжо Манінгер