Перайсці да зместу

Станіслаў Іванавіч Траццяк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Станіслаў Іванавіч Траццяк
Дата нараджэння 7 снежня 1950(1950-12-07)[1] (74 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці хірург, выкладчык, навуковец
Месца працы
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук (1996)
Навуковае званне
Альма-матар
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь
Узнагароды
ордэн Пашаны медаль «За працоўныя заслугі» Выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь
Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь

Станіслаў Іванавіч Траццяк (нар. 7 снежня 1950, Калінінград, СССР) — беларускі вучоны ў галіне агульнай хірургіі, клетачных біятэхналогій і транспланталогіі. Доктар медыцынскіх навук (1996), прафесар (1998). Член-карэспандэнт НАН Беларусі (2014)[2], акадэмік НАН Беларусі (2021)[3].

Біяграфія

Скончыў Мінскі медыцынскі інстытут (1974). З 1974 года ў Беларускім медыцынскім інстытуце (з 1990 года — дацэнт, з 1995 года — загадчык кафедры).

Асноўныя навуковыя працы прысвечаны распрацоўцы новых падыходаў да алатрасплантацыі «свежых» алагенных клапанаў сэрца, вывучэнню магчымасці працяглага захавання ў прасвеце сасудаў і сэрца алагенных і ксенагенных тканін без імунасупрэсіўнай тэрапіі, абгрунтаванню раней нявывучаных заканамернасцяў у транспланталогіі, распрацоўцы прынцыпова новых падыходаў да хірургічнага лячэння інсулінзалежнага цукровага дыябету, гіпатэрыёзу, гіпапаратэрыёзу з выкарыстаннем клеткавых тэхналогій, распрацоўцы і ўкараненню ў практыку сучасных методык пры лячэнні ачаговых паражэнняў печані, дыягностыцы і лячэнні запаленчых захворванняў падстраўнікавай залозы, распрацоўцы метаду лячэння трафічных язваў з выкарыстаннем аўталагічных ствалавых клетак[2].

Аўтар больш за 400 навуковых прац, у тым ліку 3 манаграфій, 15 патэнтаў[2].

Узнагароды і прэміі

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2004, у аўтарскім калектыве) — за працу «Новы метад хірургічнага лячэння інсулінзалежнага цукровага дыябета шляхам ксенатрансплантацыі астраўковых клетак у сасудзістае рэчышча рэцыпіента (эксперыментальна-клінічнае даследаванне)»[2].

Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі» (2001)[2], ордэнам Пашаны (2021)[4]. Выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь (1999). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2008)[2].

Зноскі

Літаратура