Герцагства Курляндзкае і Сэмігальскае

Герцагства Курляндзкае і Сэмігальскае было абвешчана 8 сакавіка 1918 году на акупаванай нямецкімі войскамі тэрыторыі Курляндзкай губэрні ляндэсратам, які складаўся з остзэйскіх немцаў, што прапанавалі герцагскую карону кайзэру Вільгельму II. Хоць Райхстаг падтрымліваў самавызначэньне балтыйскіх народаў, германскі генэральны штаб працягваў палітыку далучэньня Прыбалтыкі да Германскай імпэрыі, абапіраючыся на остзэйскіх немцаў.

Увосень 1918 году на тэрыторыі ўсёй Прыбалтыкі было створана аб’яднанае Балтыйскае герцагства, якое было фармальна прызнана кайзэрам 22 верасьня 1918 году; тэрыторыя Курляндзкага герцагства стала яго часткай.

Гісторыя Латвіі

Герб Латвіі
Раньняя гісторыя
Сьпіс Кундзкая культура Нарвенская культура Балты Эпоха вікінгаў Шлях з варагаў у грэкі Лівонія Курляндыя, Земгалія, Латгалія, Селонія
Сярэднявечча
Сьпіс Герцыцкае княства Кукенойскае княства Паўночныя крыжовыя паходы Ордэн мечаносцаў (1204—1237) Лівонскі ордэн (1237—1561) Лівонская канфэдэрацыя (1207—1561) Ганза (1157—1669) Рэфармацыя
Новы час
Сьпіс Лівонская вайна (1558—1583) Інфлянцкае княства (1562—1629) Курляндзкае герцагства (1562—1795) Швэцкія Інфлянты (1629—1721) Інфлянцкае ваяводзтва (1629—1772) Вялікая Паўночная вайна (1700—1721) Ліфляндзкая губэрня (1712—1918) Курляндзкая губэрня (1795—1918) Віцебская губэрня (1802—1918)
Найноўшы час
Сьпіс Першая сусьветная вайна (1914—1918) Обэр-Ост (1914—1918) Берасьцейскі мір (1918) Герцагства Курляндзкае і Сэмігальскае (1918) Латвійская ССР (1918—1920) Рух за незалежнасьць (1918—1920) Рэспу́бліка Ла́твія (1918—1940) Пакт Молатава-Рыбэнтропа (1939) Другая сусьветная вайна (1939—1945) Савецкая акупацыя Латвіі (1940) Райхскамісарыят Остлянд (1941—1945) Латвійская ССР (1940—1941, 1944—1990) Рэспубліка Латвія (1990-)
п а р

Падчас Першай сусьветнай вайны германскія войскі да восені 1915 году акупавалі тэрыторыю Курляндзкай губэрні Расейскай імпэрыі. Фронт стабілізаваўся па лініі Рыга — Дзьвінск — Баранавічы.

16 лістапада 1917 году была сфармавана Народная рада Латвіі, якая 30 лістапада 1917 году абвясьціла стварэньне аўтаномнай латвійскай правінцыі зь межамі, праведзенымі па этнаграфічнай прыкмеце, а 15 студзеня 1918 году — стварэньне незалежнай Латвійскай рэспублікі^[1].

Пасьля кастрычніцкага перавароту нямецкія войскі пачалі наступ з Курляндыі і да канца лютага 1918 году акупавалі тэрыторыі расейскіх Ліфляндзкай губэрні і Эстонскай аўтаномнай губэрні, дзе таксама была ўсталявана ўлада нямецкай ваеннай адміністрацыі. 3 сакавіка 1918 году Савецкая Расея падпісала Берасьцейскую мірную дамову, прызнаўшы страту Курляндзкай губэрні, а дамовы, падпісаныя ў Бэрліне 27 жніўня 1918 году, пазбавілі яе таксама Ліфляндзкай і Эстонскай аўтаномнай губэрняў.

Паралельна з гэтым у верасьні 1917 году остзэйскія немцы пачалі фармаваць палітычныя структуры, карыстаючыся заступніцтвам акупацыйнай адміністрацыі, і 8 сакавіка 1918 году ляндэсрат, які складаўся з остзэйскіх немцаў, абвясьціў стварэньне Герцагства Курляндзкага і Сэмігальскага, і прапанаваў герцагскую карону кайзэру Вільгельму II.

Увосень 1918 году на тэрыторыі ўсёй Прыбалтыкі было створанае аб’яднанае Балтыйскае герцагства, якое было фармальна прызнана кайзэрам 22 верасьня 1918 году; тэрыторыя Курляндзкага герцагства стала яго часткай.