Прагляд крыніцы для Лясная быль (фільм)

Вы ня маеце дазволу на рэдагаваньне гэтай старонкі з наступнай прычыны:

Ваш IP-адрас у дыяпазоне, які быў заблакаваны на ўсіх вікі-праектах Фонда Вікімедыя.

Блакіроўка была зроблена ‪EPIC‬. Названая прычына: Open proxy/Webhost: See the help page if you are affected.

Пачатак блакіроўкі: 11:48, 2 ліпеня 2024
Канец блакіроўкі: 11:48, 2 ліпеня 2025

Ваш бягучы IP-адрас - 206.189.44.186, а заблакаваны дыяпазон - 206.189.32.0/20. Калі ласка, уключайце ўсе гэтыя падрабязнасці ў свае звароты.

Калі вы лічыце, што былі заблакаваны па памылцы, вы можаце знайсці дадатковую інфармацыю і інструкцыі на старонцы Недапушчальнасць выкарыстання адкрытых проксі-сервераў глабальных правіл.

У адваротным выпадку, каб абмеркаваць блакіроўку, калі ласка, звярніцеся з запытам пра перагляд на МетаВікі або адпраўце электроннае паведамленне ў чаргу VRT stewards па адрасе stewards@wikimedia.org, уключаючы ўсе вышэйпералічаныя дэталі.

Вы можаце праглядаць і капіяваць крынічны тэкст гэтай старонкі.

{{Іншыя значэньні}}
{{Фільм
| назва        = Лясная быль
| арыгназва    = Лесная быль
| выява        = Liasnaja byl′.jpg
| памер        = 
| подпіс       = 
| рэжысэр      = [[Юры Тарыч]]
| прадусар     = 
| сцэнарысты   = {{Просты сьпіс|
* [[Міхась Чарот]]
* [[Юры Тарыч]]
  }}
| дыктар       = 
| ролі         = {{Просты сьпіс|
* Т. Кацельнікава
* Л. Данілаў
  }}
| кампазытар   = 
| апэратар     = Давід Шлюглейт
| мантаж       = 
| вытворчасьць = [[Белдзяржкіно]]
| дата         = 1926
| час          = 8 частак
| мова         = [[Нямое кіно|няма]], тытры [[Расейская мова|па-расейску]]
| краіна       = [[БССР]]
| бюджэт       = 
| прыбытак     = 
| папярэдні    = 
| наступны     = 
| сайт         = 
}}
'''''Лясна́я быль''''' — першы беларускі мастацкі фільм. Зьняты па аповесьці [[Міхась Чарот|Міхася Чарота]] «Сьвінапас» рэжысэрам [[Юры Тарыч|Юрыем Тарычам]].

== Сюжэт ==
{{Спойлер}}
1920 год. Падчас [[Савецка-польская вайна|савецка-польскай вайны]] землі Беларусі акупаваныя польскімі войскамі. У свой маёнтак вяртаецца пан Драбскі з дачкой Вандай, ахмістрыняю й ксяндзом Жабіньскім. Польскі атрад пад камандаваньнем палкоўніка Ястржэмскага разьмяшчаецца ў яго маёнтку.

У лесе ўзьнікаюць бальшавіцкія партызанскія атрады. Патрулям загадана хапаць усіх падазроных. Пастух Лявон даручае свайму сыну Грышке праводзіць бальшавіка-падпольшчыка Сьцяпана да каваля Андрэя. Панскі аб’ездчык Казюк паведамляе пра гэта палякам і Сьцяпана хапаюць. Грышка сьпяшаецца папярэдзіць партызанаў. Карны атрад акружае лес. На зваротным шляху Грышка трапляе ў аблаву. Ён хаваецца ў сядзібе лясьніка, бацькі сваёй сяброўкі Гэлькі. Яго знаходзяць і арыштоўваюць ўсіх траіх, а потым і бацьку Грышкі. Андрэя папярэджвае служка з маёнтку й ён сыходзіць у лес. Партызаны адбіваюць Сьцяпана. Прыгожую Гэльку пакідаюць прыслугоўваць у маёнтку Драбскага. Астатніх вызваляюць. Грышка сыходзіць у лес.

Польскаму камандуючаму дакладваюць, што партызанская барацьба ўзмацняецца. Ён загадвае расстрэльваць на месцы ўсіх, каго зловяць. Партызанскі штаб вырашае распаўсюджваць праклямацыі для «моцнай сувязі з сялянствам». На вясковай вечарыне Грышка ліха скача, не забываючы пра заданьне. Па даносе Казюкі палякі атачаюць вёску й хапаюць усіх, у каго ёсьць праклямацыі. Грышка ўцякае, а арыштаваных расстрэльваюць. У Гэлькі атрымоўваецца здабыць мапу разьмяшчэньня польскіх частак. Андрэй адпраўляе яе да чырвоных войскаў, якія знаходзяцца ўжо непадалёк.

За нежаданьне зьбіраць панскі хлеб арыштоўваюць мужыкоў з кожнай пятай хаты. Партызаны вызваляюць іх і, пераапрануўшыся ў польскую форму, нечакана нападаюць на нешматлікіх польскіх вайскоўцаў са сваёй вёскі. Ястржэмскі ўзяты ў палон. Драбскі й яго дачка Ванда ў паніцы ўцякаюць зь сядзібы разам з ксяндзом і ахмістрыняй.

На дапамогу палякам ідзе атрад пяхоты. Партызаны абараняюцца ў вёсцы. Грышка пасылае астатніх дазорцаў з данясеньнем, а сам кідае гранату. Параненага, конь выносіць яго з бою. Грышка трапляе ў рукі Казюкі, які вязе яго ў [[Менск]], у дэфэнзыву. У Грышкі атрымоўваецца разьвязаць рукі й бегчы. У партызанаў канчаюцца патроны.

Зьяўляюцца чырвоныя [[кавалерыя|кавалерысты]], а зь імі Гэлька. Палякі адступаюць па ўсёй Беларусі. У Менску яны ладзяць пагром. Але 11 ліпеня ў горад ужо ўваходзяць разьведчыкі чырвоных. Сярод іх Грышка. У вызваленым Менску, у губэрнскім ваенна-рэвалюцыйным камітэце, дзе засядаюць яго кіраўнікі [[Аляксандар Чарвякоў]], [[Язэп Адамовіч]] і [[Вільгельм Кнорыньш|Вільгельм Кнорын]], на варце стаіць Грышка. Тут і сустракаюцца яны з Гэлькай.

== Акторы ==
* Л. Данілаў — Грышка
* Т. Кацельнікава — Гэлька
* Аляксандар Жукаў — Казюк, панскі аб’ездчык
* Іван Клюквін — Андрэй, каваль
* Мсьціслаў Кацельнікаў — Сьцяпан, бальшавік-падпольшчык
* [[Уладзімер Корш-Саблін]] — ад’ютант
* П. Ражыцкі — Жабіньскі, ксёндз
* Н. Арменяў — пан Драбскі
* Галіна Краўчанка — Ванда
* С. Барысаў — вахмістр
* А. Закатаў — паручнік
* А. Атрадзін — пастух Лявон, бацька Грышкі
* К. Чабышава — ахмістрыня
* [[Аляксандар Чарвякоў]] — кіраўнік рэўкома
* [[Язэп Адамовіч]] — кіраўнік рэўкома
* [[Вільгельм Кнорыньш|Вільгельм Кнорын]] — кіраўнік рэўкома
* Васіль Макараў — лясьнік
* Іван Кедраў — эпізод
* Валянцін Сьвідэрскі — эпізод

== Здымкі фільму ==
Здымкі фільму праходзілі ў маёнтку Чапскіх у [[Прылукі (Менскі раён)|Прылуках]].

У фільме ''Лясная быль'' здымаліся вышэйшыя службовыя асобы беларускай дзяржавы [[Аляксандар Чарвякоў]], старшыня Цэнтральнага выканаўчага камітэту БССР (афіцыйна, першая асоба ў краіне), [[Язэп Адамовіч]], старшыня Савету народных камісараў БССР (ураду), [[Вільгельм Кнорыньш|Вільгельм Кнорын]], былы кіраўнік Камуністычна�� партыі (бальшавікоў) Беларусі. Першапачаткова беларускіх партыйных кіраўнікоў запрасілі ў якасьці гістарычных кансультантаў, аднак ім так спадабалася праца над фільмам, што яны ў якасьці актораў згулялі ролі начальнікаў Ваенна-рэвалюцыйнага камітэту, прычым саміх сябе. Згодна сюжэту, А. Чарвякоў размаўляў зь беларускім партызанам, Я. Адамовіч дыктаваў загад машыністцы, а В. Кнорын аддаваў распараджэньне па тэлефоне.

== Дадатковыя зьвесткі ==
* Фільм упершыню паказалі ў кінатэатры «Культура» ў [[Менск]]у 26 сьнежня 1926 году.
* Да 50-годзьдзя выхаду на экран фільму «Лясная быль» было прымеркаванае адкрыцьцё [[Музэй гісторыі беларускага кіно|Музэю гісторыі беларускага кіно]].

== Літаратура ==
* {{Артыкул| аўтар = А. Зігмунд. | загаловак = «''Лясная быль''». Водгук намесьніка фільмавага тав-ва Нямеччыны.| спасылка  = https://files.knihi.com/Knihi/Pieryjodyka/Savieckaja_Bielarus.pdf.zip/1927-130.pdf| мова  = | выданьне  =[[Савецкая Беларусь (1920)|Савецкая Беларусь]] | тып =газэта | год  = 1927, 11 чэрвеня| том   = | нумар  = 130 (2022)| старонкі  = 6 | issn  = }}
* {{Артыкул| аўтар =С. Б. і К. | загаловак =Першая беларуская кіно-карціна «''Лясная Быль''» | спасылка  =http://digital.nlb.by/files/original/709fea74acbd5743e10a249cedcb290b.pdf | мова  = be| выданьне  =[[Чырвоны сейбіт]] | тып =двухтыднёвы літаратурна-мастацкі дадатак да газэты «[[Беларуская вёска]]»| год  =1927 | том   = | нумар  =6—7 | старонкі  =23—25 }}

{{Фільмы Юрыя Тарыча}}

[[Катэгорыя:Фільмы «Беларусьфільму»]]
[[Катэгорыя:Гістарычныя фільмы]]
[[Катэгорыя:Драматычныя фільмы]]
[[Катэгорыя:Фільмы Юрыя Тарыча]]
[[Катэгорыя:Фільмы 1926 году]]
[[Катэгорыя:Чорна-белыя фільмы]]
[[Катэгорыя:Фільмы бяз гуку]]

Шаблёны, якія ўжываюцца на гэтай старонцы:

Вярнуцца да старонкі «Лясная быль (фільм)».

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Лясная_быль_(фільм)»