Semiente

La semiente, grana o pebilla ye la cadarma per aciu de la que les plantes faen la so propagación, y que por ello denomamos plantes espermatófites (plantes con semiente). La semiente produzse pola maduración d'un óvulu d'una gimnosperma o d'una anxosperma. Una semiente caltién un embrión del que pue desendolcase una nueva planta baxo condiciones afayaízes. Pero tamién caltién una fonte d'alimentu atroxáu y que ta endolcáu nuna casulla.

L'alimentu atroxáu entama como un texíu fínu nomáu endospermu que ye provistu pola planta proxenitora y pue ser ricu n'aceite o almidón y en proteínes. En dalgunes especies, el embrión allúgase nel endospermu, que la pebilla usará pa la xerminación. N'otros, el endospermu ye absorvíu pol embrión metantu que'l caberu medra dientro de la semiente en desendolcu, y los cotiledones del embrión enllénense del alimentu atroxáu. Na maurez, les semientes d'estes especies carecen d'endospermu. Dalgunes pebilles de plantes comunes que nun caltienten endospermu los les fabes, guisantes, calabaces, mirasoles, y rábanos. Les semientes de les plantes con endospermu inclúin toles coníferes, la mayoría de los monocotiledones, les yerbes, como'l maíz y el cocu.

La casulla de la semiente desendólcase a partir de texíos, denomaos tegumentos, qu'orixinalmente arrodien el óvulu, esta casulla na semiente maúra pue convertise nuna cáscara fina, como nel cacahuete, o en daqué más sustancial.