Gaan na inhoud

Messier 94

Koördinate: Sky map 12h 50m 53.1s, +41° 07′ 14″
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Messier 94
Soort stelsel Spiraalsterrestelsel
Sterrebeeld Jaghonde
Tipe (R)SA(r)ab, LINER
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 12h 50m 53,1s
Deklinasie +41º 07' 14"
Skynmagnitude 8,99
Besonderhede
Afstand (ligjaar) 16 miljoen
Skynbare grootte  11,2 × 9,1 boogminute
Ander name M94, NGC 4736, UGC 7996, PGC 43495
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Messier 94 of M94 (ook bekend as NGC 4736) is ’n spiraalsterrestelsel in die sterrebeeld Jaghonde. Dit is in 1781 deur Pierre Méchain ontdek[1] en deur Charles Messier in sy katalogus van komeetagtige voorwerpe opgeneem.

Hoewel M94 soms as ’n staafspiraalstelsel beskryf word, is die "staaf"-struktuur skynbaar eerder ovaalvormig.[2] Die stelsel is ook besonders omdat dit twee ringstrukture het.

Ringe

[wysig | wysig bron]

M94 het ’n binnering met ’n deursnee van 70" benewens ’n buitering met ’n deursnee van 600". In die binnering vind aktiewe stervorming plaas wat aangehelp word deur gas wat deur die binneste ovaalvormige staafstruktuur in die ring ingestu word.[3]

In ’n 2009-studie[4] is bevind die buitering bevat sowat 23% van die sterrestelsel se totale stellêre massa en is nog aktiewer as die binnering. Stervorming vind twee keer so vinnig plaas en die buitering se nuwe sterre maak sowat 10% uit van die hele sterrestelsel se nuwe sterre.

Weens die groot aantal nuwe sterre wat hier gevorm word, word M94 soms as ’n steruitbarsting-sterrestelsel geklassifiseer.

Donker materie

[wysig | wysig bron]

In 2008 is ’n studie[5] gepubliseer wat skynbaar wys dat M94 baie min of geen donkermaterie bevat. In die studie is die rotasiekurwes van die stelsel se sterre en die digtheid van waterstofgas bestudeer, en daar is gevind dat gewone liggewende materie feitlik die hele massa van die stelsel uitmaak.

Die bevinding was ongewoon en ietwat omstrede aangesien huidige modelle nie voorsiening maak vir sterrestelsels wat sonder donkermaterie gevorm word of hul donkermaterie verloor nie. Die bevinding moet nog deur ander navorsingsgroepe bevestig of aanvaar word.

Virgo-superswerm

[wysig | wysig bron]

M94 is een van die helderste sterrestelsels in die M94-groep, ’n sterrestelselswerm met tussen 16 en 24 stelsels.[6][7][8] Dit is deel van die Virgo-superswerm (waarin ook die Lokale Groep en dus die Melkweg en ons Sonnestelsel geleë is).[9]

Hoewel baie sterrestelsels dalk met M94 verbind kan word, is daar net ’n paar naby M94 wat lyk of dit deur sy swaartekrag gebonde is. Die meeste ander nabygeleë stelsels se beweging hang oënskynlik saam met die uitdying van die heelal.[10]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Kepple, George Robert; Sanner, Glen W. (1998). The Night Sky Observer's Guide. Vol. 2. Willmann-Bell. p. 51. ISBN 0-943396-60-3.
  2. J. Kormendy, R. C. Kennicutt, Jr. (2004). "Secular Evolution and the Formation of Pseudobulges in Disk Galaxies". Annual Reviews of Astronomy and Astrophysics. 42 (1): 603–683. arXiv:astro-ph/0407343. Bibcode:2004ARA&A..42..603K. doi:10.1146/annurev.astro.42.053102.134024.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  3. C. Muñoz-Tuñón, N. Caon, J. Aguerri, L. Alfonso (2004). "The Inner Ring of NGC 4736: Star Formation on a Resonant Pattern". Astronomical Journal. 127 (1): 58–74. Bibcode:2004AJ....127...58M. doi:10.1086/380610.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  4. I. Trujillo, I. Martinez-Valpuesta, D. Martinez-Delgado; J. Penarrubia; M. Pohlen; R. Jay GaBany (2009). "Unveiling the Nature of M94's (NGC4736) Outer Region: A Panchromatic Perspective". Astronomical Journal. 704 (1): 618–628. arXiv:0907.4884. Bibcode:2009ApJ...704..618T. doi:10.1088/0004-637X/704/1/618.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  5. J. Jałocha, Ł. Bratek, and M. Kutschera (2008). "Is Dark Matter Present in NGC 4736? An Iterative Spectral Method for Finding Mass Distribution in Spiral Galaxies". Astrophysical Journal. 679 (1): 373–378. arXiv:astro-ph/0611113. Bibcode:2008ApJ...679..373J. doi:10.1086/533511.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  6. R. B. Tully (1988). Nearby Galaxies Catalog. Cambridge University Press. ISBN 0-521-35299-1.
  7. A. Garcia (1993). "General study of group membership. II – Determination of nearby groups". Astronomy and Astrophysics Supplement. 100: 47–90. Bibcode:1993A&AS..100...47G.
  8. G. Giuricin, C. Marinoni, L. Ceriani, A. Pisani (2000). "Nearby Optical Galaxies: Selection of the Sample and Identification of Groups". Astrophysical Journal. 543 (1): 178–194. arXiv:astro-ph/0001140. Bibcode:2000ApJ...543..178G. doi:10.1086/317070.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  9. R. B. Tully (1982). "The Local Supercluster". Astrophysical Journal. 257: 389–422. Bibcode:1982ApJ...257..389T. doi:10.1086/159999.
  10. I. D. Karachentsev (2005). "The Local Group and Other Neighboring Galaxy Groups". Astronomical Journal. 129 (1): 178–188. arXiv:astro-ph/0410065. Bibcode:2005AJ....129..178K. doi:10.1086/426368.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]