Wys bron van Annelie Botes

U het geen regte om om hierdie bladsy te wysig nie, vir die volgende rede:
Your IP address is in a range that has been blocked on all Wikimedia Foundation wikis.
The block was made by ‪EPIC‬. The reason given is Open proxy/Webhost: See the help page if you are affected.
Start of block: 08:48, 2 Julie 2024
Expiry of block: 08:48, 2 Julie 2025
Your current IP address is 206.189.44.186. The blocked range is 206.189.32.0/20.
Sluit asseblief al bogenoemde besonderhede in by enige navrae wat jy maak.
If you believe you were blocked by mistake, you can find additional information and instructions in the Stewards Block Wizard.
U het toestemming om die bronteks te bekyk en te kopieer.
== Skryfwerk ==

=== Romans ===
Haar eerste kortverhaal word in ''[[Brandwag]]'' gepubliseer wanneer sy agtien jaar oud is. Sy begin egter eers meer ernstig skryf in 1993, wanneer diabetes by haar gediagnoseer word, en sedertdien verskyn meer as vyftig verhale in ''[[Huisgenoot]]'', ''[[Sarie]]'' en ''[[Rooi Rose]]''. In [[1995]] maak sy haar debuut met ’n roman oor dobbel, ''Trippel sewe'', waarin sy die storie vertel van die onderwyseres Carla Marais wat verstrik raak in die dobbelgier en byna daardeur vernietig word. Hierdie verslawing het ’n enorme impak op haar huwelik, haar man en haar kinders en sy self word in ’n tehuis vir verslaafdes opgeneem vir behandeling.<ref>Harper, Susanne “Beeld” 2 Julie 2007</ref>

Later in 1995 verskyn die ligter roman ''Ribbokvoete''. Die hoofkarakter, Rut, het voor haar mondigwording ’n aborsie en veg hierna met haar gewete en met God, omdat sy glo dat sy steeds daarvoor gestraf word.

''Klawervier'' behandel ’n familiesage oor vier geslagte heen, met die hooftema die man (Daniël Verryne) wat sy lewe daaraan wy om valse waardes na te jaag en in die proses lewenswette verontagsaam. Dit veroorsaak dat ’n duur prys betaal moet word deur hom en sy nageslagte. Daniël ontwikkel die plaas Sewesterfontein met bloed en sweet, in gedurige stryd met sy hardvogtige pa en kortsigtigheid van die groter gemeenskap. Sy stryd met sy eie pa en sy liefde vir sy aartsvyand (Stanley Joubert) se vrou (Salomien) gee hom egter nie die nodige insig om sy seun Schoonraad se verhouding met Josephine, Salomien en Stanley se dogter, te aanvaar nie. Sy brute reaksie daaroor veroorsaak ’n byna onoorbrugbare kloof tussen hom en sy seun. Daniël word later aan ’n rolstoel vasgekluister en die roman se vertrekpunt is die hede waar hy onder die bome wag terwyl ’n man van Bosbou en Schoonraad ’n waardebepaling maak van die Stinkhoutbos, waarvan die bestaan net aan Daniël en Schoonraad bekend is. Daniël is bereid om die bos te laat afkap as dit net vir Schoonraad sal laat terugkom na die plaas, sodat hy sonder skuld die toekoms met Josephine kan ingaan. Hierdie roman het ’n bewaringsboodskap wat sterk deurkom en bevat ook Khoi verhale en legendes wat mondeling deur die plaasvolk oorgedra word, wat ’n sterk magies-realistiese toonaard daaraan gee. Dit is ook ’n verhaal oor die enorme skade wat misplaaste trots kan aanrig.<ref>Hambidge, Joan “Rapport” 25 Januarie 1998</ref><ref>Wybenga, Gretel “Beeld” 5 Januarie 1998</ref> Die ATKV-prys word in 1998 aan ''Klawervier'' toegeken<ref>Writers College: http://www.writerscollegeblog.co.za/annelie-botes-skryf-geinspireerd-gebore/ {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150707104835/http://www.writerscollegeblog.co.za/annelie-botes-skryf-geinspireerd-gebore/ |date= 7 Julie 2015 }}</ref> en hierdie roman verskyn in Engels as ''Mountain of lost dreams'' (waarvoor sy self die vertaling doen), in [[Nederlands]] as ''Klavertje Vier'' en in [[Duits]] as ''Berg der Verlorenen Träume''.

''Raaiselkind'' vertel die aangrypende verhaal van ’n moeder (Ingrid Dorfling) se stryd met ’n outistiese kind, hoe dit die gesinslewe vernietig en hoe die gemeenskap faal in hulle ondersteuning. Alexander is die derde kind van Ingrid en Dawid Dorfling. Van geboorte is hy ’n raaiselkind wat huil sonder ophou, weier om te eet en kompulsiewe bewegings oor en oor uitvoer. Die enigste mens wat tot hom deurdring, is die bruin huishulp Miriam. Ingrid weier om op te gee met die kind, maar word algaande afgetakel met groeiende wanhoop en word deur haar medemense en die kerk in die steek gelaat. Dit staan in skrille kontras met die innige simpatie wat sy ontvang van Miriam en die bruin gemeenskap. Die impak van die seun op die familie is enorm. Eers begin die pa die seun te haat, raak dan aan alkohol verslaaf en is na ’n klompie jaar selfdood, terwyl die dogters in ’n koshuis geplaas word en min kontak het met hulle ma. Die seuntjie self sterf eindelik ’n onnatuurlike dood, met die moeder as hoofverdagte.<ref>Cilliers, Cecile “Beeld” 2 Julie 2001</ref> Hierdie roman word in 2002 die eerste Afrikaanse boek om genomineer te word vir die kortlys van die ''Booksellers Choice'' en is ook op die kortlys vir die [[ATKV-Prosaprys|ATKV-prys]]. In Nederlands verskyn dit as ''Raadselkind'' en in Engels in haar eie vertaling as ''Riddle child''.<ref>Esat: http://esat.sun.ac.za/index.php/Annelie_Botes</ref> Dit word ook in 2003 deur [[Saartjie Botha]] vir die verhoog verwerk en by die Stellenbosse Woordfees, die [[Klein Karoo Nasionale Kunstefees]] op [[Oudtshoorn]] en die ''Volksblad''-Kunstefees in [[Bloemfontein]] opgevoer.

''Thula-thula'' se titel beteken “bly stil”. Die grafiese beskrywings van bloedskande daarin noop die publikasieraad om die uitgewers van die boek te verplig om ’n ouderdomsperk van 18 op die boek te plaas. Dit vertel van ’n meisie (Gertruida Strydom) wat vanaf vierjarige ouderdom vir amper twee dekades deur haar pa (Abel) verkrag en gesodomiseer word.<ref>Boekensie: https://boekensie.wordpress.com/2010/12/09/thula-thula-annelie-botes/ {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20171128161007/https://boekensie.wordpress.com/2010/12/09/thula-thula-annelie-botes/ |date=28 November 2017 }}</ref> Die pa is ’n vooraanstaande boer in die gemeenskap en die verkragtings vind plaas met die ma se medewete. Hierdie aktuele kwessie word met groot sensitiwiteit hanteer, al is die lewe uitsigloos vir die slagoffers, omdat hulle noodgedwonge hierdie wete vir die res van hulle lewe saam met hulle dra. Dit is veral die kontrasterende gevoelens van die slagoffer wat realisties uitgebeeld word, omdat daar ’n gedurige stryd is tussen haat vir die vader en terselfdertyd ’n begeerte om hom lief te hê om so die vaderfiguur te herwin. Ook Abel word met erbarming geteken, omdat sy gedrag terug gevoer kan word na sy verstotenheid as kind met ’n gebrek aan ouerliefde en sy ervarings in die weermag.<ref>Steinmair, Deborah “By” 25 Julie 2009</ref> Hierdie roman is in 2010 op die kortlys vir die toekenning van die ATKV-Prosaprys en dit verower in dieselfde jaar die Suid-Afrikaanse Letterkunde-toekennings se K. Sello Duiker-gedenkprys. Laasgenoemde prys word egter teruggetrek weens haar uitlating in ’n koerantonderhoud dat sy nie van swart mense hou nie omdat sy hulle nie verstaan nie.<ref>Jongbloed, Zelda “Prys weggevat oor ras-uitlating” “Beeld” 10 Desember 2010</ref><ref>Iol: http://www.iol.co.za/news/south-africa/writer-loses-award-for-not-liking-black-people-1.999546</ref>

''Sabbatsreis'' se titel verwys na die afstand van tweeduisend tree wat die ou Israeliete op die Sabbat van hul huis kon aflê, met die implikasie dat hulle altyd na die huis sal terugkeer. Die titel het die verdere suggestie van die jaar van rus en vernuwing, die sabbatsjaar. Dit is ’n outobiografiese roman van haar verblyf in Engeland om ponde te verdien om haar dobbelskulde te kan betaal. Sy versorg ’n verswakte bejaarde vrou en kry voldoende tyd om haarself en haar persoonlike geskiedenis in oënskou te neem en daarmee vrede te maak. Hierdie aanvaarding van self en ander geskied eers via ’n troebel reis deur ’n versteurde gemoed, maar bring eindelik ook die heling waarna sy hunker.<ref>Roux, Jaybee “Beeld” 24 September 2007</ref><ref>Van Coller, Hennie “Rapport” 29 Julie 2007</ref>

''Swart op wit'' is ook ’n outobiografiese roman, waarin sy haar lewensreis vertel, veral na aanleiding van die polemiek wat rondom haar losbars met haar verklaring dat sy nie van swart mense hou nie omdat sy hulle nie ken nie en bang is vir hulle. Sy gebruik [[Laurika Rauch]] se liedjie ''Die gang'' as interteks, wat ook die boek in segmente verdeel. Die lewensverhaal word vertel met humor, selfspot en nugterheid, sodat sy kwesbaar en weerloos voor die leser staan. As tienderjarige is sy reeds ’n weeskind, waarna sy weens wangedrag uit die skoolkoshuis geskop word, gevolg deur baie swaarkry- en arm jare. Openhartig behandel sy haar eie foute en swakhede. Sy verswyg nie haar dobbelverslawing, huwelikskrisisse, hoe sy haar gesin eens versaak het, haar oorlewingstryd, haar impulsiwiteit en die probleme wat dit haar al besorg het nie. Die berugte onderhoud word ook behandel en sy spreek haar berou uit oor haar onbesonne en bot geformuleerde uitsprake. Die boek gee die worsteling weer van talle Suid-Afrikaners wat desperaat hulle menswees probeer uitpluis in ’n komplekse tyd en samelewing. Dit alles geskied in ’n onderhoudende vertelstyl en met kleurvolle en beeldende taalgebruik. Benewens haar eie verhale behandel sy ook temas uit die sosiale en maatskaplike werklikhede van Suid-Afrika, soos die brutale geweld wat daagliks teenoor vroue in Suid-Afrika gepleeg word.<ref>Ullyatt, Gisela “Beeld” 5 Augustus 2013</ref><ref>Van Niekerk, Annemarié “Rapport” 7 Julie 2013</ref>

=== Kortverhaal- en essaybundels ===
In ''Die trousseaukis'' en ''Nawelstring'' bundel sy van haar kortverhale wat ’n keur is uit dié wat reeds in tydskrifte verskyn het. Soos in haar ander werk vind ons hier hoofsaaklik karakters wat deur eie toedoen in onbenydenswaardige situasie beland en dan self ’n uitweg moet vind. Daardeur ondergaan hulle dan emosionele ontwikkeling.<ref>Cilliers, Cecile “Beeld” 8 April 2002</ref><ref>Anoniem “48 uur” 31 Oktober 1998</ref><ref>Le Roux, Marina “Rapport” 3 Januarie 1999</ref><ref>Roux, Jaybee “Beeld” 22 September 2008</ref>

In ''Broodsonde'' versamel sy essays wat voorheen in die ''Van alle kante'' rubriek in ''Die Burger'' verskyn het. Hierdie sowat sewentig essays word so gekies dat dit gesamentlik die storie van haar lewe vertel.<ref>Cilliers, Cecile “Rapport” 27 Augustus 2006</ref>

''Duiwelsbrood en ander kort en lang stories'' bevat drie kort romans en negentien kortverhale. Haar kortverhale word ook in versamelbundels opgeneem, insluitende ''Uit die kontreie vandaan'' van [[Abraham H. de Vries]].
Keer terug na Annelie Botes.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/wiki/Annelie_Botes"