Zakręcona Kurka

Robiąc go, pomyślałam, że mam fajną serwetkę ( od koleżanki, która dba o to by mi ich nigdy nie zabrakło ) .... Serwetka idealnie pasuje kolorystycznie do mojego zimowego koszyczka  i na szybcika "wyprodukowałam" świecznik... I jak? Teraz możecie porównać "przed" i "po"... Ja jestem zadowolona z pobielenia :) A misia uszyła koleżanka dla mojej młodszej córeczki... jeździ z nami nawet w samochodzie i jest koniecznie przypięty  pasami :) I jeszcze na koniec mój ostatni "szał zakupowy". Jak wpadam do Ikea, to trzeba mnie powstrzymywać ( co skutecznie robi małżonek i dla swojego dobra jeździ ze mną, niestety ). Rozochociłam się moim ostatnim szyciem i z wiarą w swoje kolejne możliwości, przygarnęłam kilka materiałów. W tym, z przekrojonymi belkami, zakochałam się od razu... Już widzę z niego kolejne poduszki w wiejskim stylu :) A potem  torebka mi wpadła w oko... Jak mogłam ją zostawić w sklepie, kiedy jest w groszki i była 50 % taniej ?  I "zamieszkał" jeszcze z nami kolejny kosz z badyli, za całe 24,90 zł ( skutecznie mieszczą się w nim osiem poduszek w pokoju dziewczynek). Miałam pokazać koszyk, a rozpisałam się... Sorki :) Dzięki wam za odwiedziny i za to, że macie czas coś tam zostawić po sobie w formie komentarza :) Pozdrawiam was bardzo, bardzo serdecznie... Trzymajcie się cieplutko :)

Na pewno jak uszyje, to pokaże wam, jak to wygląda złożone do kupy :) Na razie  pozdrawiam cieplutko w tą paskudną, chlapowatą pogodę ( przynajmniej u mnie ) ... I jak tu kochać zimę...

I tak to wygląda... Kocisko od rana do wieczora śpi, my wcinamy ciasteczka, bo chyba potrzebne są kalorie, suszona mętka wisi, książki przygotowane, podusie też... Są i ptaszki, i misie, i inne zawieszki, a  za oknem przyprószone śniegiem krzaczki, listki i trawka... to jednak wygląda, jak zima... i będzie tak aż do wiosny :) Pozdrawiam was cieplutko...

Wiem, wiem...  takie małe byle co, ale  uprzedzałam uczciwie,  że pomysły mam na razie mało ambitne   :) a może mi tak zostanie na zimę ? Pozdrawiam was bardzo, bardzo serdecznie i dziękuje, że u mnie gościcie :)

Chciałam uzyskać efekt bałaganu, a zarazem porządku, afekt niedbałości, a zarazem dopracowania... taki misz-masz...  ale w mojej ukochanej kolorystyce... Do patchworkowego jabłuszka dodałam gałązkę i wymyśliłam jeszcze z kartonu listek, który oczywiście jest w kropeczki :)

moje jabłuszko ma jeszcze innych blado-białych styropianowych kolegów, których konieczni trzeba  ubrać  :) Jak zrobię resztę, to pokaże :) Pozdrawiam was bardzo, bardzo serdecznie :)

tak wygląda po mojej ingerencji... na razie zastanawiam się gdzie ją powiesić,  więc do zdjęcia postawiłam  na krzesłach...

na krawędziach "poobdzierałam"...

bo przecież, to stara półeczka...

tak wyglądała na początku.... miałam co szlifować... i bałam się  że ta ciemna okrągła plama będzie prześwitywać przez białą farbę... ale jest ok.

a to moja pierwsza półeczka, którą pokazywałam już dawno temu, ona wisi w kuchni... prawda, że są podobne ? Pozdrawiam was serdecznie :) Miłego dnia.

Taki był właśnie dzisiejszy dzień...  wszędzie żółte promienie... Udało mi się wyszperać w ogrodzie jeszcze kwitnące kwiaty i cieszy mnie to bardzo, bo będą mi poprawiać humor , jak tylko na nie spojrzę ..

Kogucika dostałam od koleżanki, bo co to za  "zakręcona kurka" bez kogucika ? A truskaweczka wskoczyła do jesiennych szyszek, bo po co ma być tak smętnie ?

A to jest kolorowa kolekcja prac mojej szalonej nastolatki... Bardzo podobają mi się...

oto w zbliżeniu dwie... dziewczynkę wymyśliła sobie i namalowała na uszytym serduszku flamastrami do tkanin... a jabłuszko...  to długa sprawa... wykrawała kwadraciki... wszywała... wypychała...koszmar, jak dla mnie... dobrze, że ma większą cierpliwość do szycia niż jej mama :)

to z ciemnego dżinsu (były sobie spodnie...) uszyła ręcznie i pięknie wykończyła bananową nitką i tasiemką ....  takie kobiece serduszko z klasą :)

A to już szycie  "fachowca" , a raczej  "fachury"... moja koleżanka, o której wspominam, to ta dopiero ma cierpliwość do szycia...  i to oczywiście przekłada się na umiejętności...  za taką kurkę, którą dla mnie uszyła, nie zabrała bym się nigdy w życiu...  a to dopiero kropelka jej talentu :) jabłuszko też uszyła dla mnie ładne :)

Truskawka!  Najbardziej ją kocham :) (tylko nie mówcie mojej starszej córce) uszyła ją dla mnie moja dziewięcioletnia księżniczka... ja jestem w szoku... pokazałam jej tylko raz jak działa maszyna do szycia i... szyje... sama... nie pozwala mi wchodzić do pokoju, bo to będzie niespodzianka :) wykroje też wymyśla i robi sama, z głowy... i teraz wiem do czego przydały się moje geny ... te geny od prababci... poszły w dzieci ! No i na koniec wspomnę o szalonych pomponikach z krepy... myślicie, że to praca dzieci ? Nie... moja  koleżanka takie dla mnie wyprodukowała... wiszą w sypialni i rozweselają poranki... przynajmniej takie jest założenie :) I takie oto szalone, różne, kolorowe rzeczy mam dookoła i to one sprawiają, że jesień mija nam na wesoło :)

Od dawna podobały mi się krzesła ze skrzyżowanymi  listewkami z tyłu. Te takie nie były, ale  przecież to nie problem...

Wykorzystałam listewki, które dostaje od męża mojej koleżanki, (pisałam już kiedyś o nich, bo wykorzystywałam je do robienia wnętrza ramek,  był o tym  starszy post) to są listewki dodawane do farb malarskich i jak widać przydatne są także do krzeseł. Więc zostały na wkręty przymocowane z tyłu i mam moje wymarzone krzesła!

Inne metamorfozy pokaże innym razem, pracuje nad sosnową półeczką... Muszę się jeszcze trochę pochwalić...    dostałam kilka wyróżnień... http://smakkropki.blogspot.com/ http://dlubaninki.blogspot.com http://malowanekoszulki.blogspot.com/ od razu przepraszam, ale kompletnie nie mam czasu bardziej tym się zająć (mam na myśli pytania od was), nie gniewajcie się :)  a jeszcze internet ostatnio chodzi jak sobie chcę, więc na chwilę siadam do laptopa i biegnę dalej...  Ale BARDZO  wam dziękuje  że zauważacie mój blog w tym ogromnym internetowym świecie i ciesze się że wam u mnie się podoba...    Pozdrawiam :)

                                  Od dawna, dawna chciałam mięć drewnianego misia...
            Szukałam po sklepach, przez internet i żaden nie był tym, który siedział w mojej głowie i ...
                                     wreszcie!  Znalazłam!  Jest piękny i go kocham :)

miś jest duży, 16 cm i jest zrobiony tak, jak by wyszedł z pod siekiery uwielbiam takie...

może siedzieć, może stać i można go zawiesić, bo ma fajny sznureczek i chyba pojadę i dokupię mu przyjaciela, będzie mu raźniej ( i mi chyba też... co dwa, to nie jeden  )

A swoim dziewczynkom kupiłam kalendarz, w tym stylu co ja mam, ale  typowo dziewczęcy.

i jeszcze na zakupach z moja koleżanką udało się nam drapnąć na starociach takie oto drewniane szpuleczki... Ona co prawda dorwała większą, a mi została mniejsza, ale i tak bardzo się z niej ciesze :)

                                                                            I jeszcze,
chciałam wam bardzo podziękować, że tak licznie u mnie gościcie i że tyle miłych słów zostawiacie :)
                                                            miło mi bardzo, bardzo
                                         są nawet wyróżnienia :) , ale o tym w innym poście...

                                                                  Szycie...
                                                                Do czego dążę...

Na nią starczyło mi cierpliwości...

chociaż przy tej kieszonce wymiękałam, ale... dokończyłam i jestem z siebie dumna!

na takie szycie mnie stać.

myślę, że będzie pasowała do kolorowego dziecięcego świata...

albo na drzwi do pokoju, komunikując kto tam mieszka... i rządzi :)

albo ożywi rzeczy mniej szalone...

widać, że łobuziara... i to łobuziara ze słodkim uśmieszkiem :)

i tą biedną laleczkę tak na siłę ciągnie na ten spacer...

a takie dwie mieć w domu...

Ja oczywiście żartuję... Uwielbiam takie żywe dziewczynki, moje też takie są :)  Będzie przynajmniej  co wspominać... A te dwie skrzyneczki powędrowały do swojej małej właścicielki. Mam nadzieję, że zaprzyjaźnią się :)