påye

Tayon-bodje latén « pax » (« påye, coeyisté, ripoizaedje »).

• AFE :
  • diferins prononçaedjes :
    • /pɔːj/ /paːj/ (betchfessî å)
    • (pa rfrancijhaedje) /pɛː/ /pe/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔːj/
• Ricepeures : nén rcepåve

påye femrin

1. termene k’ on n’ si bate nén, inte payis.
2. airance la k’ on est trankile, sins brut, sins mehins.
3. cossina fwait inte deus pårteyes k’ estént e guere u e margaye.
   • Li påye di Cargnon, riscrîte e walon.
   • Li påye uropeyinne po les mancîs lingaedjes.
   • Il aveut minme fwait eplaidî des papîs, — nén si må scrîts k’ ça, åré — po splitchî li Påye d’ Aroucha, inte li govienmint houtou eyet les revinteus toutsis. — Lucyin Mahin.

1. fé påye et cwite
2. våt mî l’ påye ki l’ guere

• avou l’ bodje « påjh- »
  • påjhûle / pajhire
  • rapåjhî, rapåjhant, rapåjhaedje
  • rapåjhter, rapåjhtant, rapåjhtaedje, rapåjhteu
• avou l’ bodje « pwai- »
• rapwairi

• lai-m’-e-påye
• Påye di Fexhe, Påye d’ Angleur (mots istorikes, po çou ki rwaite l’ eployaedje di « påye »)
• Påye di Cargnon, Påye di Versaye (noûmots, po çou ki rwaite l’ eployaedje di « påye »)

• (airance la k’ on est trankile) : påjhûlisté, påjhirté, coeyisté

• (termene k’ on n’ si bate nén, inte payis) : guere

• Påye (viyaedje)

• /paːj/
  • paye (f.n.; strin)
  • paye (f.n.; salåre, çou k’ est payî)
• /pɔːj/
  • poye (f.n., oujhea, frumele do cok)
  • poy (o.n.; pwel)
  • poy (adv.; après)
• /pe/
  • pé (adv. pus må)
  • pés (tetes d’ ene vatche)

• påwe (pawon, oujhea)
• påwion (o.n., inseke)
• på (o.n., piket)