rilomêye

Do viebe « rilomer », avou l’ cawete « -êye »

(rilomêye & erlomêye)

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /ʀi.lɔ.ˈmɛːj/ /ʀi.nu.ˈmɛːj/ /ʀy.lɔ.ˈmɛːj/ /ɛʀ.nɔ.ˈmeːj/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀi.lɔ.ˈmɛːj/
• Ricepeures : ri·lo·mêye

rilomêye femrin

1. femrin pårticipe erirece (fok dins ene fråze al vwès passive), do viebe : «rilomer».
   • Elle a stî rlomêye mayoresse.

rilomêye femrin

1. foirt kinoxhowe.
   • C' est ene rilomêye actoresse.

rilomêye femrin

1. çou k' on raconte di, et djudjî, ene kinoxhowe djin.
   • C' est on medcén k' a boune rilomêye — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
   • — Vos hantez avou on djonne ome qui n’ vis dût gote èt qu’ dji n’ vous nin. Il a ’ne mâle goviène. Si r’noumêye di rabateû d’ oûhês ni m’ lêt nin pâhûle èt dji tûse lon tot vèyant l’ préh’nîre qui Frigabiawe vint d’aband’ner!— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Frisgabiawe.
   • Si minme ele fwait mori tot come li blanke loumire,
     Fwait mori l' pôve moxhete rafôrêye di clairté,
     Li Rlomêye, vos l' savoz, ni dmande nén k' on l' ricwirt— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 109 (fråze rifondowe).

1. boune rilomêye våt mî k’ cinteure dorêye (SpO40)