sad

I q. sad (d). ◆ Shahr yoʻllari barchasi boʻldi sad, Shahrga kirargʻa chibingʻa ne had. S. Xondaylikiy .

Sad chekmoq (yoki bogʻlamoq, yasamoq) esk. kt. 1) mustahkam devor, toʻsiq, gʻov koʻtar-moq. ◆ Mavlono Ayoziy boʻlgʻusi hujumlarga qar-shi ulugʻ sad yasamoqdalar gʻolibo. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Azamat yigitlar suv bilan kurashga, unga sad chekishga ajratilar edi. Oybek, „O“ . v. shabadalar; 2) yoʻlini toʻsmoq, bartaraf qilmoq. ◆ Hamzaning bu ishlariga ota boʻlib sad chekmagansiz, balki bu sharoitga sigʻmaydigan ishlarda oʻzingiz bosh boʻlgansiz.. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Janoblari ogoh boʻlsinlarki, xoin-larning shallaqiliklari haddan oshgani hamon sad chekurmiz. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ .

sad

II f. — yuz (son)

esk. kt. Yuz.

Xudoyi taolo bir oʻgʻil ato qilgʻon erdi, sad hayfki.. qizamiq degan kasal birlan qazo qildi. A. Qodiriy, Kich i k asarlar. ◆ Sadofa-rin qilib kelgan hiylangga. Ergash Juman-bulbul oʻgʻli .

Sadi pok Qish davrining toʻliq 100 kuni (90 kun qish va 10 kun bahor - qishning batamom oʻtganligini bildiradi). ◆ Bugun 10 mart — sadi pok boʻldi.

САД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.