dar

[da:r]

Farsça

Arapça

Eski Yazı: طار‎

dar (belirtme hâli darı, çoğulu darlar)

1. idam mahkûmlarını asmak için dikilen direk
2. (toplum bilimi) yurt
3. (mimarlık, iskân) yurt, ev

dar

1. güçlükle, ucu ucuna, ancak

   En sonra, pek çok sıkılan çocukların zoru ile akşam altı postasına dar yetiştiler. - Memduh Şevket Esendal

dar

1. içine alacağı şeye oranla ölçüleri yetersiz olan, geniş ve bol karşıtı

   Bütün gece eski kentin dar sokaklarında dolaştım. - A. Ağaoğlu

2. genişliği az veya yetersiz olan, ensiz, mikro

   ''Sahilleri kucaklayan tatlı meltemler, bu mahallenin dar sokaklarından geçmiyordu. - S. Derviş

3. az, elverişsiz, sınırlı

   Dar ve alıştığımız çerçeve içinden çıkmak bizi şaşırtacağı için onu istemeyiz. - A. H. Çelebi

4. sıkıntılı

   Dar bir gün gelmiş, birinden üç beş kuruş almışım, bundan ne çıkar? - M. Ş. Esendal

5. (mecaz) yetersiz

   Bazıları mefkûrenin enginliğini ve azametini tamamıyla kavrayamayacak derecede dardırlar. - Y. K. Karaosmanoğlu

• Türk Dil Kurumuna göre "dar" maddesi

• Dünya bol olmuş neye yarar, pabuç dar olduktan sonra
• Oynamasını bilmeyen kız; yerim dar demiş; yerini genişletmişler ; gerim

dar

1. dar

Eski Türkçe tar

dar

1. dar

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

dar

1. vermek

dar

1. (ağaçlar) ağaç

dar

1. (mimarlık) ev

dar

1. darağacı

dar

1. (ağaçlar) ağaç