Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Türkçe

düzenle
Osmanlı Türkçesi بدیع, o da Arapça بَدِيع (bedīʿ) kelimelerinden gelmektedir.

bedi (belirtme hâli bediyi, çoğulu bediler)

  1. Eşi, benzeri olmayan. Hayret verici güzellikte olan.
  2. Garib. Acib.
  3. Benzeri olmayan şeyleri vücuda getiren. Kimseye benzemeyen. İcad edici olan.
  4. Hâlık ve Hallak-ı Cihan olan.
  5. Beğenilen.
  6. Yeni bulunmuş ve görülmedik tarzda olan.
  7. Edb: Sözün garib ve güzel olması hâli.

bedi

  1. talih
  2. baht