Alternatif tıp

Alternatif tıp yerine tamamlayıcı tıp, bütünleyici tıp , holistik tıp, doğal tıp, alışılmışın dışında tıp, saçak tıp, geleneksel olmayan tıp ve yeni çağ tıbbı terimleri de çoğu bağlamda eşanlamlı olarak kullanılır.^[3] Terminoloji, markalaşmayı yansıtacak şekilde uygulayıcıların tercih ettiği şekilde değişir.^[4] Örneğin, şu anda Ulusal Tamamlayıcı ve Bütünleştirici Sağlık Merkezi (NCCIH) olarak adlandırılan, alternatif tıp alanında çalışan Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Sağlık Enstitüleri departmanı, Alternatif Tıp Ofisi (OAM) olarak kuruldu ve Ulusal Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp Merkezi olarak yeniden adlandırıldı. Terapiler genellikle "doğal" veya "bütüncül" olarak çerçevelenir ve dolaylı ve kasıtlı olarak geleneksel tıbbın "yapay" ve "kapsamı dar" olduğunu öne sürer.^[5][6]

"Alternatif tıp" ifadesindeki "alternatif" teriminin anlamı, tıp bilimine etkili bir alternatif olduğu anlamına gelmez, geliştiricileri etkinlik görüntüsü vermek için gevşek terminoloji kullanabilir.^[1][7] Bu bir ikiliğin var olmadığı halde var olduğu izlenimi vermek için de kullanılabilir; örneğin, "Batı tıbbı" ve "Doğu tıbbı" ifadelerindeki kültürel bir farkı belirtmek için kullanılan ifadenin kanıta dayalı tıp ile işe yaramayan tedaviler gibi kullanılması diğer bir gevşek terminoloji örneğidir.^[1]

"Biyotıp" veya "tıp", tıp biliminin biyoloji, fizyoloji, moleküler biyoloji, biyofizik ve diğer doğa bilimlerinin ilkelerini klinik uygulamaya uygulayan ve bu uygulamanın etkinliğini belirlemek için bilimsel yöntemler kullanan bölümüdür. Alternatif tıp, gevşek bir şekilde, kullanıcıları tarafından tıbbın iyileştirici etkilerine sahip olduğuna inanılan veya algılanan, ancak etkinliği bilimsel yöntemlerle kanıtlanmamış, biyotıbbın bir parçası olmayan veya teori veya uygulamaları biyotıpta kullanılan bilimsel kanıt veya ilkelerle doğrudan çelişen teori ve uygulamalar olarak tanımlanır.^[1]

Diğer bazı açıklamalar ise alternatif tıbbı, sosyal ve politik marjinalliği açısından tanımlamaya çalışır. Bu, alternatif tedavilerin araştırma fonlarına erişim, tıp basınında sempatik yer alma veya standart tıp müfredatına dahil olma konularında destek almamasına işaret edebilir. ABD NCCIH tarafından tasarlanan ve yaygın olarak kullanılan^[8] bir tanımda "genellikle geleneksel tıbbın bir parçası olarak kabul edilmeyen çeşitli tıbbi ve sağlık bakım sistemleri, uygulamaları ve ürünleri grubu" olarak adlandırılır. Bununla birlikte, bazı geleneksel doktorların alternatif tıbbi tedaviler sunduğu ve standart tıp lisans eğitiminin bir parçası olarak giriş kurs veya modüllerinin sunulabildiği günümüzde bu tanımlar yetersizdir; ABD tıp fakültelerinin yarısından fazlasında alternatif tıp öğretiliyor ve ABD sağlık sigortacıları alternatif tedaviler için geri ödemeye daha istekli hale geliyor.^[8]

Tamamlayıcı (CM) veya bütünleyici tıp (IM), standart tedavilerin etkisini artırdığı inancıyla alternatif tıbbın, ana akım tıbbi tedavi ile birlikte kullanılmasıdır.^{[n 1]} Örneğin, akupunkturun (doğaüstü bir enerjinin akışını etkilemek için vücudu iğnelerle delmek) aynı anda kullanıldığında etkinliği artırdığına veya bilime dayalı tıbbı "tamamladığına" inanılabilir. Alternatif tedavilerin neden olduğu önemli ilaç etkileşimleri, (özellikle kanser tedavisinde) tedavileri, daha az etkili hale getirebilir.^[10][11] Alternatif tıpla ilgili olağan sorunların yanı sıra, bütünleştirici tıp, sözdebilimi akademik bilime dayalı tıbba getirme girişimi olarak aşağılayıcı " şarlatan tıp " terimleriyle de tanımlandı. Robert Todd Carroll, bütünleştirici tıbbı bilimsel olanı denenmemiş ve gözden düşmüş olanla"; anlam ile saçmalığı bütünleştiren tıp olarak görür.^[12] Alan, birçok adı nedeniyle, esasen birbirinin aynı uygulamaların yoğun bir şekilde yeniden markalaştırılmasıyla da eleştirilir.^[3]

CAM, tamamlayıcı ve alternatif tıp ifadesinin kısaltmasıdır.^[13] 2019 Dünya Sağlık Örgütü'nün (WHO) Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Küresel Raporu, tamamlayıcı ve alternatif tıp terimlerinin "o ülkenin kendi geleneksel tıbbının parçası olmayan ve tamamen entegre olmayan geniş bir sağlık hizmetleri uygulamalarına atıfta bulunduğunu belirtmektedir.

American Board of Physician Specialties tarafından yapılan bütünleştirici Tıp Sınavı şu konuları içerir: Manuel Terapiler, Biyoalan Terapileri, Akupunktur, Hareket Terapileri, Etkileyici Sanatlar, Geleneksel Çin Tıbbı, Ayurveda, Yerli Tıp Sistemleri, Homeopatik Tıp, Natüropatik Tıp, Osteopatik Tıp, Kayropraktik ve Fonksiyonel Tıp.^[14]

Geleneksel tıp, tıp biliminin egemen olduğu kültürlerde tipik olarak uygulananların aksine, belirli bir kültürün "bilim öncesi uygulamalar"ını ifade eder. 2019 DSÖ raporu, geleneksel tıbbı "açıklanabilir olsun ya da olmasın, farklı kültürlere özgü teori, inanç ve deneyimlere dayanan, fiziksel ve ruhsal hastalıkların önlenmesi, teşhisi, iyileştirilmesi veya tedavisinde sağlık bakımında kullanılan bilgi, beceri ve uygulamaların toplamı" olarak tanımlamaktadır.

Holistik tıp, alternatif tıbbın yeni bir isimle markalaşmasıdır. Bu durum tıbbın sözde indirgemeciliğinin aksine, denge ve holizm kelimeleriyle kişiyi "bütün" ve daha eksiksiz hesaba kattığını iddia eder.^[15][16]

Bilimin önde gelen üyeleri ve biyomedikal bilim camiası "geleneksel tıp", "alternatif tıp", "konvansiyonel tıp", "alternatif tıp", "tamamlayıcı tıp", "integratif tıp" ve "bütüncül tıp" ifadelerini hiçbir herhangi bir ilaca atıfta bulunmaması nedeniyle alternatif tıp olarak adlandırmayı anlamlı bulmuyorlar. Diğerleri, alternatif tıbbın, içerdiği teori ve uygulamaların çeşitliliği ve alternatif ve geleneksel tıp arasındaki sınırların örtüşmesi, geçişken ve değişkenliğini ileri sürüyor.^[8] Alternatif olarak kategorize edilen sağlık uygulamaları, tarihsel kökenleri, teorik temelleri, teşhis teknikleri, terapötik uygulamaları ve tıbbi ana akımla olan ilişkileri bakımından farklılık gösterebilir.^[17] Alternatif tıbbın "ana akım olmayan" tanımı altında, bir yerde alternatif olarak kabul edilen tedaviler, başka bir yerde geleneksel olarak kabul edilebilir.

Eleştirmenler, alternatif veya tamamlayıcı ifadelerinin bilime dayalı tıbba etkili bir alternatif olduğunu ima ettiği veya plaseboya kıyasla neredeyse ölçülebilir hiçbir pozitif etkisi olmayan tedavinin bilime dayalı tıbbın etkinliğini tamamladığını ima ettiği gerekçesiyle tanımlamaları eleştiriyorlar.^[1] John Diamond,^[2] Paul Offit benzer ifadeleri kullandılar;"Gerçek şu ki, alternatif tıp diye bir şey yoktur." Sadece işe yarayan ve yaramayan tıp vardır. Ve bunu anlamanın yolu, internet sohbet odaları, dergiler veya arkadaşlarla konuşmak değil, bilimsel çalışmaları dikkatlice değerlendirmektir."

Alternatif tıp, çeşitli sağlık bakım uygulamaları, ürün ve terapilerinden oluşur. Paylaşılan özellik, bilimsel yönteme dayanmayan bir şifa iddiasıdır. Uygulamalar temelleri ve metodolojileri bakımından çeşitlidir. Kültürel kökenleri veya dayandıkları inanç türlerine göre sınıflandırılabilir.^[1] Yöntemler, belirli bir kültürün geleneksel uygulamaları, halk bilgisi, batıl-manevi inançlar, doğaüstü enerjiler, sahte bilim, akıl yürütmedeki hatalar, propaganda, sahtekarlık ve bilimsel yöntemlerle kanıtlanmış olanlar dışındaki her türlü yeni veya farklı sağlık kavramlarını içerebilir veya bunlara dayanabilir.^[1] Farklı kültürlerin, binlerce yıl içinde geliştirilen kendi benzersiz geleneksel veya inanç temelli uygulamaları veya son zamanlarda gerçekleşen tüm uygulama sistemleri olabilir.

Konvansiyonel tıbbın yerine kullanılan natüropati veya homeopati gibi alternatif tıp uygulamaları bilim dışı inanç sistemlerine dayanır.

Alternatif tıp, Geleneksel Çin tıbbı, Ayurveda veya dünyadaki diğer kültürlerin uygulamaları gibi geleneksel uygulamalara dayanabilir. Geleneksel ilaçların yararlı bulunanları konvansiyonel tıp içinde araştırılmış ve kabul edilmiştir; ancak altta yatan inanç sistemleri kabul gören sistemler değillerdir.

Geleneksel tıp, kendi bölgesi dışında veya bilinen fonksiyonel tedavi ile birlikte veya onun yerine kullanıldığında veya hastanın veya uygulayıcının - örneğin uygulamanın hurafelere dayandığını bilmek gibi- işe yaramayacağını bildiği veya bilmesi gerektiğinin beklenebileceği durumlarda kullanıldığında alternatif tıp olarak kabul edilir.

İnanç temelleri, biyoalanlarda olduğu gibi fizik bilimi tarafından tespit edilemeyen doğaüstü enerjilerin varlığına olan inancı veya enerji tıbbında olduğu gibi fizik yasalarıyla tutarsız olan fizik enerjilerinin özelliklerine olan inancı içerebilir.

Şifalı bitkiler, gıdalar, vitamin olmayan takviyeler ve megavitaminler, hayvan ve mantar ürünleri ve mineraller gibi doğada bulunan madde ve ürünlerin diğer yöntemleri de içerebilen kullanımlarıdır.^[25][26] Örnekler arasında vitamin olmayan takviyeler, balık yağı, Omega-3 yağ asidi, glukozamin, ekinezya, keten tohumu yağı ve ginseng için iyileştirici iddialar yer alır. Bitkisel ilaç veya fitoterapi, yalnızca bitkisel ürünlerin kullanımını içermez, aynı zamanda hayvansal ve mineral ürünlerin kullanımını da içerebilir. Alternatif tıbbın ticari olarak en başarılı dallarından biridir ve "besin takviyesi" olarak satılan tablet, toz ve iksirleri içerir. Bunların sadece çok küçük bir yüzdesinin etkili olduğu gösterilmiştir ve standartlar ve içeriklerinin güvenliği konusunda çok az düzenleme vardır.^[25]

ABD'li NCCIH, alternatif tıp dallarını beş ana gruba ayıran bir sınıflandırma sistemi oluşturdu. Bu gruplar bazı örtüşmelere sahiptir ve iki tür enerji tıbbı içerir: mıknatıs terapisi, renk delme ve ışık terapisi gibi fiziksel olarak gözlemlenebilir kaynaklar ve fiziksel olarak saptanamayan veya farazi enerji kullanan. Bu enerjilerin hiçbirinin sağlığı veya bedeni olumlu herhangi bir şekilde etkilediğini destekleyecek kanıt bulunmuyor.^[5]

1. Tümleşik tıbbi sistemler: örnekler arasında geleneksel Çin tıbbı, naturopati, homeopati ve ayurveda yer alır.
2. Zihin-beden müdahaleleri: "Bedensel işlev ve semptomları" etkiledikleri varsayımı altında zihin, beden ve ruh arasındaki bağlantıyı keşif iddiasındadır. Zihin ve beden arasındaki bağlantı, geleneksel tıbbi bir gerçektir ve bu sınıflandırma, bilişsel davranışçı terapi gibi işlevi kanıtlanmış terapileri içermez.
3. "Biyoloji" temelli uygulamalar: Bitkiler, besinler, vitaminler ve diğer doğal maddeler gibi doğada bulunan maddeleri kullanır. (Burada kullanılan şekliyle "biyoloji"nin biyoloji bilimine atıfta bulunmadığını, ancak bu makale için kullanılan birincil kaynakta NCCIH tarafından yeni türetilen bir kullanım olduğunu unutmayın. NCCIH tarafından türetilen "biyolojiye dayalı" terimi, geleneksel Çin tıbbında zehirli kurşun kullanımı gibi biyolojik olmayan bir kaynaktan gelen kimyasallara ve diğer biyolojik olmayan maddelere atıfta bulunabilir.)
4. Manipülatif ve vücut temelli uygulamalar: üstyapı, kayropraktik ve osteopatik manipülasyonda yapıldığı gibi vücut parçalarının manipülasyonu veya hareket ettirilmesi.
5. Enerji tıbbı: varsayılan ve doğrulanabilir enerji alanlarıyla ilgilenen bir alandır:
   • Biofield terapilerinin amacı, vücudu çevrelediği ve nüfuz ettiği iddia edilen enerji alanlarını etkilemektir. Bu tür enerji alanlarının varlığı kanıtlanmamıştır.
   • Biyoelektromanyetik tabanlı terapiler, darbeli alanlar, alternatif akım veya doğru akım alanları gibi doğrulanabilir elektromanyetik alanları bilimsel olmayan bir şekilde kullanır.

Alternatif tıbbın tarihi, 1970'lerden başlayarak batı tıp kurumu tarafından "düzensiz uygulamalar", toplu olarak "alternatif tıp" olarak tanıtılan bir grup farklı tıbbi uygulamanın tarihi, bu grubun üyelerinin bireysel geçmişlerinin toplanması veya batı tıp tarihine atıfta bulunabilir.^{[1][30][31][32][33]}

Tamamlayıcı ve bütünleyici tıbbın geçmişlerini içerir. 1970'lerde bilime dayalı tıp kurumunun parçası olmayan batılı pratisyenler "düzensiz pratisyenler" olarak anıldı ve tıp kurumu tarafından bilim dışı ve şarlatanlık yaptıkları gerekçesiyle görevden alındı.^[30][31] 1970'lere kadar, batı tıbbı bilimsel yöntem ve keşifleri bünyesine alarak tedavilerinin başarısında buna karşılık gelen bir artış elde ettikçe, düzensiz uygulamalar şarlatanlık ve dolandırıcılık olarak marjinallleşti.^[33] 1970'lerde, batılı olmayan kültürlerin geleneksel uygulamaları ve biyotıbbın parçası olmayan diğer kanıtlanmamış uygulamalarla birlikte tüm grup toplu olarak "alternatif tıp" ifadesi altında toplandı ve pazarlandı.^{[1][30][31][33][34]}

Batıda alternatif tıp kullanımı 1960'ların karşı kültür hareketinin ardından 1970'lerde yeni çağ hareketinin bir parçası olarak artar.^[1][35][36]

Nedenler arasında "alternatif tıbbın" biyotıbba etkili bir "alternatif" olduğuna dair kitlesel pazarlama, kimyasal kullanmaya ilişkin toplumsal tutumlar ve her türlü kuruluş ve otoriteye meydan okuma, bilime dayalı tıbbın sınırlamalar ve yan etkileri konusunda hastalarda artan hayal kırıklığı ve çaresizlik yanında diğer kültürlerin inanç ve uygulamalarına eşit değer verme (kültürel görecelik) duyarlılığıydı.^{[1][31][32][33][34][36][37]} 1975'te Amerika Birleşik Devletleri'nde şarlatanlıkla mücadelede merkezi bir rol oynayan Amerikan Tabipler Birliği, şarlatanlık komitesini kaldırdı ve Soruşturma Departmanını kapattı.^[30][37] 1970'lerin başından ortasına kadar "alternatif tıp" ifadesi yaygın bir şekilde kullanıldı ve bilime dayalı biyotıbba "doğal" ve etkili tedavi "alternatifleri" koleksiyonu olarak kitlelere pazarlandı.^{[1][37][38][39]} 1983'e gelindiğinde, "alternatif tıbbın" kitlesel pazarlaması o kadar yaygındı ki, British Medical Journal (BMJ), Meditasyondan daha fazla oksijen almak için kafatasında bir delik açmaya kadar" "görünüşe göre sonu gelmeyen bir kitap, makale ve radyo ve televizyon program akışının, halkı alternatif tedavilerinin erdemleri konusunda uyardığına" işaret etti.^[37]

Tıpta 1965-1999 arasında prestijli beş Amerikan tıp dergisinde yayınlanan tamamlayıcı ve alternatif tıp (CAM) ile ilgili analizler, tıp mesleğinin TAT'ın büyümesine üç kez yanıt verdiğini ve tıbbi pazardaki değişikliklerin dergilerdeki yanıt türünü etkilediğini gösteriyor. Değişiklikler arasında rahat tıbbi ruhsatlandırma, yönetilen bakımın geliştirilmesi, artan tüketicilik ve ABD Alternatif Tıp Ofisi'nin (daha sonra Ulusal Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp Merkezi, şu anda Ulusal Tamamlayıcı ve Bütünleştirici Sağlık Merkezi) kurulması yer aldı.^{[n 3]}

1910 tarihli Flexner Raporu' sonrasındaki reformların bir sonucu olarak, ABD'de yerleşik tıp okullarında tıp eğitimi alternatif tıbbı bir öğretim konusu olarak içermiyordu.^{[n 4]} Tipik olarak, öğretim, anatomi, fizyoloji, histoloji, embriyoloji, nöroanatomi, patoloji, farmakoloji, mikrobiyoloji ve immünoloji ile ilgili mevcut uygulama ve bilimsel bilgilere dayanmaktadır. Tıp fakültelerinin öğretimi, doktor-hasta iletişimi, etik, tıp sanatı ve karmaşık tıbbi karar verme gibi konuları içerir. 2002'de yazan Snyderman ve Weil, yirminci yüzyılın başlarında Flexner modelinin eğitim, araştırma ve uygulamanın birbirinden ayrılamaz olduğu 20. yüzyıl akademik sağlık merkezinin yaratılmasına yardımcı olduğunu belirtir. Bu, hastalığın patofizyolojik temelini artan bir kesinlikle tanımlayarak tıbbi uygulamayı çok geliştirmiş olsa da, patofizyolojik olana odaklanma, ana akım Amerikan tıbbının çoğunu, mekanik terimlerle iyi anlaşılmayan ve etkili bir şekilde tedavi edilmeyen klinik koşullardan uzaklaştırdı.

2001'de ABD'deki 125 tıp fakültesinden en az 75'inde bir çeşit CAM eğitimi veriliyordu. İstisnai olarak, Baltimore, Maryland Üniversitesi Tıp Fakültesi, bütünleştirici tıp için bir araştırma enstitüsü içerir (Cochrane Collaboration'ın üye bir kuruluşu). Tıp fakültelerinden mezun olan bir doktor tipik olarak yerel hükûmet yetkilisi tarafından lisans verilene kadar yasal olarak doktorluk yapamaz. Tüm eyaletler, MD lisansı için başvuranların onaylı bir tıp fakültesinden mezun olmalarını ve Amerika Birleşik Devletleri Tıbbi Lisans Sınavını (USMLE) tamamlamalarını şart koşmaktadır.

Alternatif tedavilerin gerekli bilimsel doğrulamadan yoksun, etkinliklerinin kanıtsız veya çürütülmüş olduğu konusunda bilimsel fikir birliği vardır.^[1] Alternatif ilaçların etkinliğine ilişkin iddiaların birçoğu tartışmalıdır; çünkü bunlarla ilgili araştırmalar sıklıkla düşük kalitede ve metodolojik olarak kusurludur.^[8] Seçici yayın yanlılığı, ürün kalitesi ve standardizasyondaki belirgin farklılıklar ve asılsız iddialarda bulunan bazı şirketler, alternatif terapiler için kanıt bulunan izole örneklerin de etkililik iddialarının sorgulanmasına yol açar.

Scientific Review of Alternative Medicine, genel popülasyondaki kafa karışıklıklarına işaret ediyor; bir kişi, semptomatik rahatlamayı, sırf bir şey aldıkları için (plasebo etkisi) başka türlü etkisiz bir tedaviye bağlayabilir; bir hastalığın doğal iyileşmesi veya döngüsel doğası (gerileme yanılgısı ), yanlışlıkla alınan alternatif bir ilaca atfedilir; bilime dayalı hastalık teşhisi konmamış bir kişi, alternatif tıbbın hastalık teşhisine konu edilmiş olabilir.

Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp'ın ilk profesörü olan Edzard Ernst, birçok alternatif tekniğin kanıtlarını zayıf, var olmayan veya negatif olarak nitelendirdi ve 2011'de -abartılı olarak- yaklaşık %7,4'ünün "sağlam kanıtlara" dayandığına dair tahminini yayınladı. Ernst, kendisi ve ekibinin üzerinde çalıştığı akupunktur, bitkisel ilaçlar, homeopati ve refleksoloji dahil alternatif tedavilerin %95'inin "istatistiksel olarak plasebo tedavilerinden ayırt edilemez" olduğu sonucuna varır; ancak O, aynı zamanda kiropraktis ve homeopati gibi tıptaki en tuhaf fenomenlerden biri olan plasebo etkisinin terapötik değerinden geleneksel doktorların öğrenebilecekleri bir şeyler olduğuna da inanmaktadır.

2003 yılında, CDC tarafından finanse edilen bir proje, 208 durum-tedavi çifti tanımladı; bunların %58'i en az bir randomize kontrollü çalışma (RCT) tarafından incelendi ve %23'ü bir meta-analizle değerlendirildi.

2005 itibarıyla, Cochrane Kitaplığında 145 CAM ile ilgili Cochrane sistematik incelemesi ve 340 Cochrane dışı sistematik inceleme vardı. 145 Cochrane incelemesinin sonuç analizi iki okuyucu tarafından yapıldı. Vakaların %83'ünde okuyucular aynı fikirdeydi. Aynı fikirde olmadıkları %17'lik dilimde üçüncü bir okuyucu, ilk okuyuculardan biriyle bir derecelendirme belirleme konusunda anlaştı. Bu araştırmalar, TAT için %38,4'ünün pozitif veya muhtemel pozitif (%12,4), %4,8'inin etkisiz, %0,7'sinin zararlı ve %56,6'sının yetersiz kanıt sonucuna vardığını buldu.

Geleneksel tedavilere ilişkin bir değerlendirme, %41,3'ünün olumlu veya muhtemel olumlu etki, %20'sinin etkisiz, %8,1'inin net zararlı ve %21,3'ünün yetersiz kanıt sonucuna vardığını buldu.^[8]

Alternatif tedaviler fonksiyonel tıbbi tedaviyi "tamamlamaz", etkisini iyileştirmez veya yan etkilerini azaltmaz, ancak varfarin gibi reçeteli ilaç tedavilerini olumsuz etkileyebilir.^[10][11]

Helsinki Deklarasyonu etkili bir tedavinin mevcut olduğu durumlarda, bu tür bir tedaviyi durdurmanın çoğu durumda etik olmadığını belirtir; Test edilen alternatif bir tekniğe ek olarak standart bakım tedavisinin kullanılması, kafa karıştırıcı veya yorumlanması zor sonuçlara neden olabilir.

Kanser araştırmacısı Andrew J. Vickers şunları söyledi:

Pek çok popüler ve bilimsel yazının aksine, pek çok alternatif kanser tedavisi kaliteli klinik araştırmalarda araştırıldı ve bunların etkisiz olduğu gösterildi. "Kanıtlanmamış" etiketi bu tür tedaviler için uygun değildir; birçok alternatif kanser tedavisinin çürütüldüğünü iddia etmenin zamanı geldi.^[42]

Tanım gereği alternatif tıp olarak sınıflandırılan hiçbir şeyin kanıtlanmış bir iyileştirici etkisi yoktur.^[1] Bununla birlikte, "çalıştığı" algısı oluşturan farklı mekanizmalar vardır. Bu mekanizmaların ortak paydası, etkilerin yanlış bir şekilde alternatif tedaviye atfedilmesidir.

Plasebo, terapötik değeri olmayan bir tedavidir. Etkisiz bir hap veya sahte ameliyat gibi müdahaleleri içerebilir. Plasebo etkisi, inert bir tedavi ile tedavi edildikten sonra hastaların iyileşme algılamasını ifade eder. Zıddı nocebo etkisidir; zararlı olmayan bir müdahale için zarar bekleyen hastalar, onu aldıktan sonra olumsuz belirtiler algılayacaklardır.

Plaseboların hastalıklar üzerinde bir etki veya iyileştirmesi bulunmaz, ancak yine de hastalar ağrı ve mide bulantısı gibi öznel konularda iyileşmeler bildirebilir.^[43] 1955'te yapılan bir çalışma, bir ilacın etkisinin önemli bir kısmının plasebo etkisinden kaynaklandığını öne sürmekle birlikte^[43][44] yeniden yapılan değerlendirmeler, çalışmanın kusurlu bir metodolojiye sahip olduğunu buldu.^[44][45] Bu ve diğer incelemeler, doğal iyileşme ve raporlama yanlılığı gibi diğer faktörlerin de dikkate alınması gerektiğini göstermektedir.^[43][45]

Tüm bunlar, nesnel etki olmasa, hatta zararlı bile olsa, alternatif tedavilerin itibar görmesinin nedenleridir.^[10] David Gorski, alternatif tedavilerin plasebo olarak ele alınması gerektiğini savunuyor. Klinik çalışmalarda neredeyse hiçbiri plasebodan daha iyi performans göstermedi.^[25] Ayrıca, konvansiyonel tıbba duyulan güvensizlik, hastaların etkili ilaç alırken nocebo etkisi yaşamasına yol açabilir.^[10]

İnert tedavi alan bir hasta, daha sonra bunun neden olmadığı gelişmeleri bildirebilir.^[43][45] Kanıt olmadan nedenin bu olduğunu varsaymak, gerileme yanılgısına bir örnektir. Bunun nedeni, doğal bir iyileşme veya uzun süreli bir durumun semptomlarındaki dalgalanma olabilir.^[45] Ortalamaya doğru gerileme, aşırı bir sonucun daha az aşırı bir sonuç tarafından takip edilme olasılığını ima eder.

Bir testte plasebo grubunun "tedavi uygulanmayan" gruptan daha iyi performans göstermesinin nedenleri vardır; Bunlar, nezaket veya "deneysel itaat", gözlemci önyargısı ve yanıltıcı sorular nedeniyle deneklerin gerçekte hissettiklerinden daha olumlu sonuçlar bildirmeleridir.^[45] Asbjørn Hróbjartsson ve Peter C. Gøtzsche, plasebo çalışmalarına ilişkin 2010 tarihli sistematik incelemelerinde, "plasebonun gerçek bir etkisi olmasa bile, plasebo ve tedavi uygulanmayan gruplar arasında, körleştirici eksikliğiyle ilişkili önyargı nedeniyle farklılıkların kaydedilmesi beklenebilir" diye yazıyorlar.^[43] Alternatif tedaviler, tıbbi tedavinin kullanımının veya etkisinin azalması ve dolayısıyla standart tedaviye yönelik yan etkilerin veya nocebo etkilerinin azalması yoluyla algılanan iyileşme için de kredilendirilebilir.^[10]

Tamamlayıcı tıp uygulayıcıları genellikle mevcut tedaviler hakkında tartışır ve tavsiyelerde bulunurlar. Hastalar, ilaçsız bir yaklaşım sundukları için genellikle zihin-vücut tamamlayıcı terapilere ilgi gösterirler.

Popüleriliğinin sosyal-kültürel temellerine ek olarak, birkaç kritik sorun tanımlanır; inanma isteği, benlik saygısını korumaya yardım eden bilişsel önyargılar gibi psikolojik etkiler, sosyal işleyişe uyum ve post hoc, ergo propter hoc safsatası gibi.

Alternatif tıp, büyük reklam harcamaları yapılan karlı bir endüstridir. Alternatif uygulamalar sıklıkla olumlu tasvir edilir ve "büyük ilaç" ile karşılaştırılır.^[5]

Tamamlayıcı ve alternatif tıbbın (TAT) popülaritesi, Edzard Ernst'in The Independent'a verdiği bir röportajda bahsettiği diğer faktörlerle ilişkili olabilir:

O halde neden bu kadar popüler? Ernst, ihmallerinin alternatif terapistlerin adım attığı açılımı yarattığını söylediği sağlayıcıları, müşterileri ve doktorları suçluyor. "İnsanlara yalan söyleniyor. 40 milyon web sitesi var ve 39,9 milyonu yalan söylüyor, bazen aşırı yalanlar. Bunlar, yalnızca son kuruşlarını ödemeye değil, aynı zamanda hayatlarını kısaltan bir şeyle tedavi edilmeye teşvik edilen kanser hastalarını yanıltıyorlar." Aynı zamanda, insanlar saftır. Endüstrinin başarılı olması için saflığa ihtiyacı var. Bu beni halk arasında popüler yapmaz ama gerçek bu.^[46]

Paul Offit, "alternatif tıbbın dört şekilde şarlatanlığa dönüştüğünü" öne sürdü: yardımcı olan geleneksel tedavilere karşı tavsiyede bulunarak, potansiyel olarak zararlı tedavileri yeterli uyarı olmaksızın teşvik ederek, hastaların banka hesaplarını boşaltarak veya "sihirli düşünmeyi" teşvik ederek. Alternatif tıbbı teşvik etmek tehlikeli ve etik dışı olarak adlandırıldı. ^{[n 5][48]}

Konvansiyonel tıp yerine bunların kullanımının sosyo-kültürel ve psikolojik nedenleri hakkında spekülasyonlar yapıldı. Açıklamalar Halkın düşük bilimsel okuryazarlık düzeyi ve bağlı olarak bilim karşıtlığı ve yeni çağ mistisizmine odaklandı. Alternatif tıp camiasının abartılı iddialarının güçlü pazarlaması yetersiz medya incelemesi ve eleştirmenlere yönelik saldırılar ile birleşir. Alternatif tıp, toplumun en şanssız üyelerinden faydalanır.^[5]

Ayrıca, geleneksel tıp ve ilaç şirketlerine yönelik komplo teorilerindeki artış, hekim gibi geleneksel otorite figürlerine güvensizlik ve bilimsel biyotıbbın mevcut dağıtım yöntemlerine karşı hoşnutsuzlukların tümü, hastaların başka arayışlara girmesine neden olur. Birçok hasta, özel veya kamu sağlık sigortası olmaması nedeniyle çağdaş tıbba erişimden yoksundur ve bu da onları daha düşük maliyetli alternatif tıp aramaya yöneltmektedir. Bu pazardan kar elde etmek için tıp doktorları da agresif bir şekilde alternatif tıp pazarlıyorlar.

Kanser ve HIV enfeksiyonu gibi hastalıklara yönelik tedavilerin iyi bilinen önemli yan etkileri vardır. Antibiyotikler bile çok az sayıda kişide hayatı tehdit eden anafilaktik reaksiyonlara neden olabilir. Birçok ilaç, öksürük veya mide rahatsızlığı gibi küçük ama rahatsız edici semptomlara neden olabilir. Tüm bu vakalarda, hastalar konvansiyonel tedavilerin olumsuz etkilerinden kaçınmak için alternatif tedaviler arıyor olabilir.

Son araştırmalara göre, CAM'ın artan popülaritesinin ekonomik akıl yürütme yerine ahlaki inançlar veya yaşam tarzı seçimleriyle açıklanması gerekiyor.^[49]

Gelişmekte olan ülkelerde, temel ilaçlara erişim, kaynak eksikliği ve yoksulluk nedeniyle ciddi şekilde kısıtlanmıştır. Genellikle alternatif çözümlere benzeyen veya bunlara temel oluşturan geleneksel ilaçlar, birinci basamak sağlık hizmetlerini içerebilir veya sağlık sistemine entegre edilebilir. Afrika'da birinci basamak sağlık hizmetlerinin %80'inde geleneksel tıp kullanılmaktadır. Bir bütün olarak gelişmekte olan ülkelerde nüfusun üçte birinden fazlası temel ilaçlara erişimden yoksundur.

Latin Amerika'da, BIPOC topluluklarına yönelik eşitsizlikler, onları geleneksel uygulamalarına bağlı tutmaktadır ve bu nedenle, alternatif tıp kullanıcılarının çoğunluğunu genellikle bu topluluklar oluşturmaktadır. Belirli topluluklara yönelik ırkçı tutumlar, onların daha kentleşmiş bakım biçimlerine erişmelerini engelliyor. Latin Amerika'nın kırsal topluluklarında bakıma erişimi değerlendiren bir çalışmada, özellikle yerli ve Afrika kökenli kadınlar ve düşük gelirli ailelere dönük ayrımcılığın vatandaşların bakıma erişimi önünde büyük bir engel olduğu bulundu.^[50] Bu tür bir dışlama, Latin Amerika'daki azınlıkların karşı karşıya olduğu eşitsizlikleri daha da kötüleştiriyor. Sosyoekonomik ve diğer nedenlerle birçok batılılaşmış bakım sisteminden sürekli olarak dışlanan, düşük gelirli renkli beyaz olmayan topluluklar, nesiller boyu kendileri için güvenilir olduğunu kanıtladığı için bakım için genellikle geleneksel tıbba yönelirler.

Bazıları tıbbi araştırmalar için bir ödül sistemi benimsemeyi önerdi. ABD'de alternatif tıp araştırmaları için ABD Ulusal Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp Merkezi'(NCCAM) 2,5 milyar ABD dolarından fazlasını harcadı ve bu araştırmalar alternatif tedavilerin etkinliğini göstermedi.^[51][52][53] NCCAM'ın NIC Kanser Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp Ofisi'ndeki kardeş kuruluşu, yaklaşık her yıl 105 milyon $ hibe veriyor. Bu kıt araştırma kaynaklarının israfı olarak adlandırıldı.^[54][55]

Medical Journal'da "Batı biliminin sağlık hizmetlerinin atemeli olarak kabul edildiği ve 'kanıta dayalı' uygulamanın baskın paradigma olduğu ülkelerde" alternatif tıbbın yükselişi bir "muamma"ydı. Avustralya Tıp uzmanları arasında TAT'ın küresel kabulü ve kullanımı hakkında 2022'de yayınlanan 15 yıllık sistematik bir inceleme, TAT'ın genel kabulünün %52 ve genel kullanımının %45 olduğunu buldu.^[56]

Amerika Birleşik Devletleri'nde, 1974 Çocuk İstismarı Önleme ve Tedavi Yasası (CAPTA), eyaletlerin federal para alabilmesi için, dine dayalı iyileştirme uygulamalarıyla ilgili olarak çocuk ihmali veya istismarı yasalarına dini muafiyetler konulmasını zorunlu kıldı.^[57] Otuz bir eyalette çocuk istismarının dini muafiyetleri vardır.^[58]

ABD'de 2002'de yapılan ulusal bir araştırmaya göre, "18 yaş ve üzerindeki ABD'li yetişkinlerin yüzde 36'sı bir tür tamamlayıcı ve alternatif tıp kullanıyordu."^[59] Amerikalıların çoğu, kas-iskelet rahatsızlıkları veya kronik veya tekrarlayan ağrı ile ilişkili durumları tedavi etmek ve/veya önlemek için TAT kullandı. Amerika'da kadınların TAT kullanma olasılığı erkeklerden daha fazlaydı ve en büyük fark, özellikle sağlık nedenleriyle dua dahil olmak üzere zihin-vücut terapilerinin kullanımındaydı". 2004'te yüzde 25, 2005'te yüzde 27 ve olan alternatif tedaviler, 2008'de Amerikan hastanelerinin yüzde 37'sinden fazlası tarafından sunuldu TAT sunan hastanelerin %70'inden fazlası kentsel alanlarda bulunuyordu.

Amerikalılar arasında yapılan bir anket, halkın yüzde 88'inin "tıbbi bilimin tanımadığı, hastalıkları tedavi etmenin bazı iyi yolları olduğunu" düşündüğünü ortaya çıkardı. Mıknatısların kullanımı Amerika'da enerji tıbbında en yaygın araçtı ve kullanıcılarının yüzde 58'i bunu en azından "bir nevi bilimsel" olarak tanımladı. 2002'de, ABD tıp fakültelerinin en az yüzde 60'ında en azından derslerinin bir kısmı alternatif terapiler öğretmek için harcandı. " Terapötik dokunuş ", 75 ülkede 100'den fazla kolej ve üniversitede öğretildi.^[24]

2002'de ABD'de kullanılan en yaygın TAT terapileri dua (%45), şifalı bitkiler (%19), nefes meditasyonu (%12), meditasyon (%8), kayropraktik tıp (%8), yoga (%5-6), vücut çalışması (%5), diyete dayalı terapi (%4), ilerleyici gevşeme (%3), mega vitamin tedavisi (%3) ve Görselleştirme (%2) den oluşuyor.

Britanya'da en sık kullanılan alternatif terapiler Alexander tekniği, aromaterapi, Bach ve diğer çiçek ilaçları, masaj dahil vücut çalışması terapileri, Danışmanlık stres terapileri, hipnoterapi, meditasyon, refleksoloji, Shiatsu, Ayurveda, beslenme tıbbı ve Yoga idi.^[60] Ayurveda tıbbında ^[19] Güvenlik endişeleri arasında, toksik bileşikler içeren bitkilerin kullanımı ve Ayurveda tesislerinde kalite kontrolünün olmaması yer alır.

Ulusal Sağlık Servisi'ne (İngiltere) göre, Birleşik Krallık'ta NHS tarafından desteklenen en yaygın kullanılan uygulamalar; akupunktur, aromaterapi, kayropraktik, homeopati, masaj, osteopati ve klinik hipnoterapidir.

Tamamlayıcı tedaviler genellikle palyatif bakımda veya hastalarda kronik ağrıyı yönetmeye çalışan pratisyenler tarafından kullanılır. İntegratif tıp, palyatif bakımda kullanılan disiplinlerarası yaklaşımda tıbbın diğer alanlarına göre daha kabul edilebilir olarak kabul edilmektedir. "Palyatif bakım, ölmek üzere olanlara yönelik bakım konusundaki ilk deneyimlerinden itibaren, hasta değerleri ve yaşam tarzı alışkanlıklarını yaşamın sonunda kaliteli bakımı sunumunun merkezine yerleştirme gerekliliğini sorgusuz sualsiz kabul etti. Hasta tamamlayıcı tedaviler istiyorsa ve bu tür tedaviler ek destek sağladığı ve hastayı tehlikeye atmadığı sürece kabul edilebilir olarak kabul edildi." Tamamlayıcı tıbbın farmakolojik olmayan müdahaleleri, "ağrıyı ve buna eşlik eden duygudurum bozukluğunu azaltmak ve yaşam kalitesini artırmak" için tasarlanmış zihin-vücut müdahalelerini kullanabilir.

Alternatif tıp lobisi, konvansiyonel tıbba göre alternatif tedavilerin çok daha az düzenlemeye tabi olması konusunda başarılı bir şekilde baskı yaptı.^[5] Kayropraktik gibi bazı bilime dayalı tıbbı yöntemlere benzer bir şekilde düzenlenmiştir. Buna karşılık, diğer yaklaşımlar kısmen tanındı ve diğerlerinin hiçbir düzenlemesi yoktur.^[61] Bazı durumlarda, alternatif tedavilerin tanıtımına, yalnızca bir geleneğinin olması ve hiçbir etkisinin olmaması durumunda izin verilir. Kanser tedavisinde kullanılmak üzere alternatif tedavilerin pazarlanması veya teşvik edilmesi yasa dışı olmasına rağmen, birçok pratisyen bunları teşvik etmektedir.^[62]

Alternatif tıbbın düzenleme ve ruhsatlandırılması, ülkeden ülkeye ve eyaletten eyalete değişir.^[61] Avusturya ve Almanya'da tamamlayıcı ve alternatif tıp esas olarak MD'li doktorların elindedir ve Amerikalı alternatif pratisyenlerin yarısı veya daha fazlası lisanslı MD'lerdir. Almanya'da bitkisel tedaviler sıkı bir şekilde düzenlenir: yarısı doktorlar tarafından reçete edilir ve sağlık sigortası tarafından karşılanır.

ABD ve başka yerlerdeki hükûmet organları, alternatif tıp hakkında bilgi veya kılavuz yayınladılar. ABD Gıda ve İlaç İdaresi (FDA), tüketiciler için ilaçlar ve sağlık dolandırıcılığı konusunda çevrimiçi uyarılar yayınladı.^[63] Bu, Ayurveda ürünlerinin genellikle pazarlamadan önce FDA tarafından onaylanmadığına dair bir uyarı gibi Alternatif Tıp Dolandırıcılığı ile ilgili bir bölümü içerir.^[64]

Ulusal Bilim Vakfı, halkın bilimkurgu, sözde bilim ve alternatif tıbba olan inanç konusundaki tutum ve anlayışlarını inceledi. Alternatif tıpla ilgili bazı sorunları açıklamak için Robert L. Park'tan bir alıntı kullanıyorlar:

Alternatif tıp başka bir endişe kaynağıdır. Burada kullanıldığı şekliyle alternatif tıp, bilimsel yöntemlerle etkinliği kanıtlanmamış tüm tedavileri ifade eder. Bir bilim insanının duruma ilişkin görüşü yakın tarihli bir kitapta yayınlandı (Park 2000b)":

Homeopati ve bitkisel terapi arasında, tümü savunucuları tarafından "alternatif" olarak etiketlenen, şaşırtıcı bir dizi denenmemiş ve düzenlenmemiş tedavi yatıyor. Alternatif, bir tıp alanından ziyade bir kültürü tanımlıyor gibi görünüyor - bilimsel olarak talep etmeyen bir kültür. Biyolojik bilimden çok eski geleneklere ağırlık verilen ve klinik deneyler yerine anekdotların tercih edildiği bir kültürdür. Alternatif terapiler, fizyoloji veya hastalık anlayışındaki bilimsel gelişmelerden etkilenmeden, genellikle yüzyıllar ve hatta bin yıl boyunca değişime kararlı bir şekilde direnir. Alternatif terapilerin nasıl işe yarayabileceği konusunda bazen modern fiziğe dayanan inanılmaz açıklamalar sunulur, ancak bu spekülasyonların bilimsel olarak test edilmesine pek ilgi gösterilmez.^[65]

Institute of Medicine'e göre, alternatif tıbbi tekniklerin kullanılması çeşitli türlerde zararlara neden olabilir:

• " Olumsuz hasta sonuçlarına yol açan doğrudan zarar ."^[66]
• " Parasal kayıpla sonuçlanan ancak sağlık açısından tehlike oluşturmayan ekonomik zarar;"
• " Dolaylı zarar, uygun tedavinin gecikmesine veya hastaların ve ailelerinin tıbbi durumlarını kabul etme ve bunlarla etkili bir şekilde ilgilenme konusunda cesaretlerini kıran makul olmayan beklentilere yol açan;"

Biyolojik olarak aktif olan alternatif tıp formları, geleneksel tıpla birlikte kullanıldığında bile tehlikeli olabilir. Örnekler arasında immüno-büyütme terapisi, köpekbalığı kıkırdağı, biorezonans terapisi, oksijen ve ozon terapileri ve insülin güçlendirme terapisi yer alır. Bazı bitkisel ilaçlar, diğer sorunların yanı sıra ameliyat sırasında kemoterapi ilaçları, radyasyon tedavisi veya anesteziklerle tehlikeli etkileşimlere neden olabilir.^[10][11] Bu tehlikelere bir örnek, Avustralya Adelaide Üniversitesi'nden Doçent Doktor Alastair MacLennan tarafından, neredeyse ölümüne neden olan güçlü bir antikoagülan dahil operasyon öncesi "gücünü artırmak" için "doğal" iksirler aldığını söylemeyi ihmal ettikten sonra ameliyat masasında kan kaybından ölmek üzere olan bir hastayla ilgili olarak bildirildi.

MacLennan, ABC Online'a başka bir olası mekanizma daha veriyor:

Ve son olarak, bazı hastaların bir alternatif tıptan diğerine geçerken yaşadıkları hayal kırıklığı ve depresyon var. Üç ay sonra plasebo etkisinin ortadan kalktığını görüyor, hayal kırıklığına uğruyor ve bir sonrakine geçiyorlar. Ve bu hastanın etkili bir şeyle tedavisini zorlaştırabilir.^[67]

Konvansiyonel tedaviler istenmeyen yan etkiler için teste tabi tutulurken alternatif tedaviler genellikle bu tür testlere tabi tutulmaz. Herhangi bir tedavi hasta üzerinde biyolojik veya psikolojik, aynı zamanda tehlikeli yan etkilere sahip olma potansiyeline sahip olabilir. Alternatif terapilerle ilgili olarak sıklıkla "Doğal olan zararlı olamaz" ifadesiyle bu gerçeği çürütme girişimlerine başvurulur. Karaciğer veya böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar gibi belirli hasta grupları, alternatif ilaçların yan etkilerine karşı daha hassastır.^[68][69]

Yan etkilerle ilgili normal düşüncenin bir istisnası homeopatidir. 1938'den beri FDA, homeopatik ürünleri "diğer ilaçlardan önemli ölçüde farklı birkaç şekilde" düzenlemektedir. "İlaçlar" olarak adlandırılan homeopatik müstahzarlar son derece seyreltiktir.

Alternatif tıp, insanları mümkün olan en iyi tedaviyi almaktan caydırabilir.^[70] Küçük bir hastalık için bir alternatif terapi ile başarıyı deneyimleyen veya algılayanlar, bunun etkinliğine ikna olabilir ve bu başarıyı daha ciddi, muhtemelen yaşamı tehdit eden bir hastalık için başka bir alternatif terapiye yansıtabilirler. Eleştirmenler, bu nedenle plasebo etkisine dayanan tedavilerin tehlikeli olduğunu savunuyorlar. 2002'de akıl sağlığı muhabiri Scott Lilienfeld'e göre, "doğrulanmamış veya bilimsel olarak desteklenmeyen akıl sağlığı uygulamaları, bireylerin etkili tedavilerden vazgeçmesine neden olabilir" ve bunu fırsat maliyeti olarak adlandırır. Etkisiz tedavilere çok fazla zaman ve para harcayan bireyler, her ikisinden de çok az değerli kalabilir ve daha yararlı olabilecek tedavileri alma fırsatını kaybedebilir. Kısacası, zararsız tedaviler bile dolaylı olarak olumsuz sonuçlar doğurabilir. 2001 ve 2003 yılları arasında Avustralya'da dört çocuk, ebeveynleri geleneksel tedaviler yerine etkisiz naturopatik, homeopatik veya diğer alternatif ilaçları ve diyetleri seçtiği için öldü.

Konvansiyonel kanser tedavi merkezlerinin dışında sunulan birçok tedavi" olmuştur. Bu alternatif kanser tedavileri genellikle 'kanıtlanmamış' olarak tanımlanıyor, bu da uygun klinik deneylerin yapılmadığı ve tedavinin terapötik değerinin bilinmediğini gösteriyor." Bununla birlikte, "birçok alternatif kanser tedavisi, kaliteli klinik araştırmalarda araştırıldı ve etkisiz oldukları gösterildi. . . .

Edzard Ernst şunları söyledi:

herhangi bir alternatif kanser tedavisi tanımı gereği sahtedir. Asla alternatif bir kanser tedavisi olmayacak. Neden? Çünkü bir şey yarı yarıya umut verici görünüyorsa, o zaman ana akım onkoloji onu inceler ve eğer bir şey varsa, neredeyse otomatik olarak ve çok hızlı bir şekilde ana akım haline gelir. Tüm iyileştirici "alternatif kanser tedavileri" asılsız iddialara dayalıdır, düzmecedir ve bence suç bile sayılabilir.^[71]

Tamamlayıcı ve alternatif tıp (TAT), halka sunulmadan önce yoğun araştırmalardan geçen geleneksel tıp kadar iyi araştırılmamıştır. Bilime dayalı tıp uygulayıcıları, etkisiz oldukları gösterildiğinde uygulama ve tedavileri reddederken, alternatif uygulayıcılar bunu yapmaz.^[5] Araştırma için fonlar yetersizdir ve bu da TAT'ın etkinliği için daha fazla araştırma yapmayı zorlaştırır. CAM için sağlanan fonların çoğu devlet kurumları tarafından finanse edilmektedir. CAM için önerilen araştırmalar, sonuçları güvenilir olmadığı için çoğu özel fon kuruluşu tarafından reddedilir. CAM araştırması, çoğu CAM araştırmacısının karşılamayı neredeyse imkansız bulduğu, etik komitelerinin belirli standartlarını karşılamalıdır. Üzerinde yapılan küçük araştırmalara rağmen, CAM'ın etkili olduğu kanıtlanmamıştır. Yapılan araştırmalar, bilimde bir temel olduğunu iddia etmek amacıyla CAM uygulayıcıları tarafından alıntılanacaktır. Bu çalışmalar, küçük örneklemler, çeşitli önyargılar, zayıf araştırma tasarımı, kontrol eksikliği, olumsuz sonuçlar vb. gibi çeşitli sorunlara sahip olma eğilimindedir. Pozitif sonuçlara sahip olanlar bile, yanlılık ve gürültülü veriler nedeniyle yanlış pozitif sonuçlarla sonuçlanmakla daha iyi açıklanabilir.^[73]

Alternatif tıp, beden ve bilim süreci hakkında yanlış bir anlayışa yol açabilir.^[70][74] Yale School of Medicine'de bir nörolog olan Steven Novella, alternatif tıp tekniklerini ana akıma entegre etmeye yönelik hükümet tarafından finanse edilen çalışmaların "meşru olmayan tedavilere meşru bir görünüm vermek için kullanıldığını" yazdı. Marcia Angell, eleştirmenlerin sağlık uygulamalarının yalnızca bilimsel kanıtlara dayalı olarak sınıflandırılması gerektiğini düşündüklerini ve bir tedavi titizlikle test edilmiş ve güvenli ve etkili bulunmuşsa, bilime dayalı tıbbın, başlamak için "alternatif" olarak kabul edilip edilmediğine bakılmaksızın onu benimseyeceğini düşündü. Bir yöntemin, etki veya etkinliğinin yokluğuna ilişkin artan bilgiye dayalı olarak kategorileri (kanıtlanmış ve kanıtlanmamış) değiştirmesi mümkündür. Bu pozisyonun önde gelen destekçileri, Journal of the American Medical Association'ın (JAMA) eski editörü George D. Lundberg ve derginin geçici baş editörü Phil Fontanarosa'dır.

1999'da CA'da yazan: Klinisyenler için Bir Kanser Dergisi Barrie R. Cassileth, ABD Senatosu Halk Sağlığı ve Güvenliği Alt Komitesi'ne gönderilen ve OAM destekli araştırmalarda eleştirel düşünme ve bilimsel titizlik eksikliğinden yakınan 1997 tarihli bir mektubun dört Nobel Ödüllü ve diğer önde gelen bilim adamları tarafından imzalandığından bahsetti. (Bu, Ulusal Sağlık Enstitüleri (NIH) tarafından desteklenmiştir.)

Mart 2009'da, Washington Post'tan bir personel yazarı, sağlık hizmetlerine erişimin genişletilmesi, tıbbi uygulamaların iyileştirilmesi ve para tasarrufu hakkında yaklaşmakta olan ulusal tartışmanın, bir grup bilim adamına Ulusal Tamamlayıcı ve Alternatif Tıp Merkezi'nin kapatılmasını teklif etme fırsatı verdiğini bildirdi. Bu bilim adamlarından biri olan Maryland Üniversitesi'nde genom araştırmacısı ve hesaplamalı biyolog olan Steven Salzberg'in "Endişelerimizden biri, NIH'nin sahte bilimi finanse etmesidir" dediğini aktardılar. Çalışmaların büyük çoğunluğunun fizyoloji ve hastalıkla ilgili temel yanlış anlamalara dayandığını ve çok az etki gösterdiğini veya hiç etki göstermediğini belirttiler.

Bilimsel şüpheciliğin savunucusu ve The Demon-Haunted World: Science as a Candle in the Dark (1996) kitabının yazarı Carl Sagan gibi yazarlar, bu terapilerin dayandığı farazi enerjinin varlığını destekleyecek ampirik kanıtların eksikliğini eleştirdiler.^[23]

Sampson ayrıca CAM'ın kapsamlı bir sebep ve deney olmaksızın çelişkiyi tolere ettiğine dikkat çekti. Barrett, NIH'de hiçbir zaman bir şeyin işe yaramadığını söylememe, yalnızca farklı bir versiyon veya dozun farklı sonuçlar verebileceğini söyleme politikası olduğuna dikkat çekti. Barrett ayrıca, bazı "alternatiflerin" değerli olması nedeniyle, hepsi tek bir alternatif tıp başlığı altında sınıflandırıldığından, çoğu değersiz olsa da, geri kalanının eşit ilgi ve saygıyı hak ettiği izlenimi olduğu yönündeki endişesini dile getirdi.

Bazı eleştirmenler halk sağlığı sorunları olarak sağlık sahtekarlığı, yanlış bilgilendirme ve şarlatanlığa odaklanıyor, Alternatif tıbba karşı çıkma gerekçeleri şunları içerir:

• Alternatif tedaviler tipik olarak herhangi bir bilimsel doğrulamadan yoksundur ve etkinlikleri ya kanıtlanmamış ya da çürütülmüştür.^[1]
• Genellikle din, gelenek, hurafe, doğaüstü enerjilere inanç, sahte bilim, mantık hataları, propaganda veya sahtekarlığa dayanır.^[1]
• Yöntemler, geleneksel tıp, halk bilgisi, manevi inançlar, bilimsel ilkelerin cehaleti veya yanlış anlaşılması, akıl yürütmedeki hatalar veya iyileştirme iddiasında bulunan yeni tasarlanmış yaklaşımları birleştirebilir veya bunlara dayanabilir.^[1]
• Alternatif tıp araştırmaları genellikle düşük kalitede ve metodolojik olarak kusurludur.^[8]
• Tedaviler, geleneksel, bilime dayalı sağlık sisteminin bir parçası değildir.^[8]
• Alternatif tedavilerin geleneksel bilime dayalı tıbbın yerini aldığı yerlerde, hatta en güvenli alternatif ilaçlarla bile, geleneksel bilime dayalı tıbbın kullanılmaması veya geç kullanılması ölümlere neden olmuştur.

Birçok alternatif tıbbi tedavi patentlenemez,^[76] bu da özel sektörden daha az araştırma fonuna yol açabilir.

Evrimsel biyolog Richard Dawkins, 2003 tarihli A Devil's Chaplain adlı kitabında alternatif tıbbı "test edilemeyen, test edilmeyi reddeden veya testleri sürekli olarak geçemeyen bir dizi uygulama" olarak tanımladı. Dawkins, bir tekniğin uygun şekilde uygulanan denemelerde etkili olduğu kanıtlanırsa, alternatif olmaktan çıkıp sadece tıp olacağını ifade etti.

CAM ayrıca genellikle geleneksel tıptan daha az düzenlenir. TAT uygulayan kişilerin hastaları tedavi etmek için uygun bilgiye sahip olup olmadığı konusunda etik kaygılar vardır. TAT genellikle, geleneksel tıbbı yöneten aynı tıbbi lisanslama yasalarıyla çalışmayan hekim olmayan kişiler tarafından yapılır ve genellikle bir zarar vermeme sorunu olarak tanımlanır.

İki yazara, Wallace Sampson ve K. Butler'a göre pazarlama, alternatif tıpta gerekli olan eğitimin bir parçasıdır ve alternatif tıptaki propaganda yöntemlerinin izleri, Hitler ve Goebels'in tıpta sahte bilimi teşvik etmelerinde kullandıkları yöntemlere kadar uzanmaktadır.

Kasım 2011'de Edzard Ernst, "alternatif tıp hakkındaki yanlış bilgi seviyesi artık tehlikeli ve etik dışı hale geldi. Şimdiye kadar, alternatif tıp etikten bağımsız bir bölge olarak kaldı. Bunu değiştirmenin zamanı geldi."

Harriet Hall, alternatif tıp topluluğu tarafından kabul edilen düşük kanıt standardını eleştirdi:

Bilime dayalı tıp, [ilaçlar için kullanılan] türde katı bir kanıt standardına sahiptir .... CAM'ın çifte standardı vardır. İnandıkları tedaviler için daha düşük bir kanıt standardını seve seve kabul ederler. Ancak, CAM için kabul ettikleri kanıt türüne göre pazarlaması onaylanan bir ilacı reddedeceklerinden şüpheleniyorum.^[77]

Bazı yorumcular, alternatif tıpta çıkar çatışması konusuna özel önem verilmesi gerektiğini söylediler. Edzard Ernst, alternatif tıbba yönelik çoğu araştırmacının, seçtikleri konuya genel olarak eleştirel olmayan bir inanç nedeniyle "tek yönlü önyargı" riski altında olduğunu söyledi.^[78] Ernst, Çin menşeli bir akupunktur deneme örneğinin %100'ünün olumlu sonuçlara vardığı olgusunu kanıt olarak aktarır.^[78] David Gorski, araştırmacıların hipotezleri çürütmeye çalıştıkları kanıta dayalı tıp ile sözde bilime dayalı araştırmalarda önceden var olan kavramları doğrulamaya çalışmanın sık uygulama olduğunu söylediği şeyle karşılaştırır.^[79] Harriet Hall, alternatif tıp pratisyenlerinin ve tarafsız bilim adamlarının koşulları arasında bir tezat olduğunu yazıyor: örneğin akupunktur söz konusu olduğunda, akupunktur araştırma tarafından reddedilirse, bir akupunktur uzmanının "kaybedecek çok şeyi" olurdu; ama tarafsız şüpheci, etkileri doğrulanırsa hiçbir şey kaybetmez; daha ziyade fikir değiştirmeleri, şüpheci kimliklerini artıracaktır.^[80]

Alternatif terapilere yönelik araştırmalar, "biyolojide hiçbir temeli olmayan bir teorinin peşinden gitmek için araştırma zamanını, parayı ve diğer kaynakları daha verimli araştırma hatlarından saptırmakla" eleştirildi. Araştırma yöntemleri uzmanı ve Snake Oil Science'ın yazarı R. Barker Bausell, "saçmalıkları araştırmanın politik olarak doğru hale geldiğini" belirtti. Yaygın olarak alıntılanan bir istatistiğe göre, ABD Ulusal Sağlık Enstitüsü'nün 2009'dan önce alternatif tedavileri araştırmaya yönelik 2,5 milyar dolar harcadığı ve hiçbirinin etkili olmadığı bulunduğudur.

• Gelişim ve öğrenme güçlükleri için alternatif terapiler
• Koruma tıbbı
• etnomedikal
• safra kesesi sifonu
• Psişik cerrahi
• Siddha tıbbı

1. ^ The Final Report (2002) of the White House Commission on Complementary and Alternative Medicine Policy states: "The Commissioners believe and have repeatedly stated in this Report that our response should be to hold all systems of health and healing, including conventional and CAM, to the same rigorous standards of good science and health services research. Although the Commissioners support the provision of the most accurate information about the state of the science of all CAM modalities, they believe that it is premature to advocate the wide implementation and reimbursement of CAM modalities that are yet unproven."^[9]
2. ^ In his book The Homœopathic Medical Doctrine Samuel Hahnemann the creator of homeopathy wrote: "Observation, reflection, and experience have unfolded to me that the best and true method of cure is founded on the principle, similia similibus curentur. To cure in a mild, prompt, safe, and durable manner, it is necessary to choose in each case a medicine that will excite an affection similar (Yunanca: ὅμοιος πάθος) to that against which it is employed."^[18]
3. ^ According to the medical historian James Harvey Young:

   In 1991 the Senate Appropriations Committee responsible for funding the National Institutes of Health (NIH) declared itself "not satisfied that the conventional medical community as symbolized at the NIH has fully explored the potential that exists in unconventional medical practices."^[40]

4. ^ As the medical professor Kenneth M. Ludmerer noted in 2010: "Flexner pointed out that the scientific method of thinking applied to medical practice. By scientific method, he meant testing ideas with well-planned experiments to establish accurate facts. The clinician's diagnosis was equivalent to the scientist's hypothesis: both medical diagnosis and hypothesis required the test of an experiment. Flexner argued that mastery of the scientific method of problem solving was the key for physicians to manage medical uncertainty and to practice in the most cost-effective way."^[41]
5. ^ "Kessler refers to a lack of efficacy but never pushes back at Hatch by enumerating the dangers that unregulated products pose to the public, the dangers that fill the pages of Offit's book."^[47]