Labanan sa Maynila (1945)

Labanan sa Maynila
	Bahagi ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, Digmaang Pasipiko
	; Aerial view ng Intramuros noong Mayo 1945
Petsa	3 Pebrero – 3 Marso 1945
Lookasyon	Maynila, Pilipinas
Resulta	Tagumpay ng mga Allies Pagtatapos ng pananakop ng mga Hapones; Naibalik ang Komonwelt ng Pilipinas;
Mga nakipagdigma
Estados Unidos; Komonwelt ng Pilipinas	Imperyo ng Hapon
Mga kumander at pinuno
Oscar Griswold; Robert S. Beightler; Verne D. Mudge; Joseph M. Swing; Alfredo M. Santos	Iwabuchi Sanji
Lakas
35,000 sundalong Amerikano; 3,000 Pilipinong gerilya	12,500 na Mandaragat at Marino; 4,500 na Sundalo
Mga nasawi at pinsala
1,010 namatay; 5,565 sugatan; mahigit 100,000 sibilyan ang napaslang	16,665 namatay (nabilang na mga patay)

Ang Labanan sa Maynila (Ingles: Battle of Manila) ay isang labanan na bahagi ng Digmaang Pasipiko at Ikalawang Digmaang Pandaigdig na naganap sa Maynila sa pagitan ng pinagsamang tropang Pilipino at Amerikano at Imperyo ng Hapon. Maraming mga sibilyan ang Pinaslang ng mga Hapon sa kalagitnaan ng labanan. Tinapos ng labanan ang tatlong taong pananatili ng mga Hapon sa Pilipinas (1942–1945).

Background

Noong 9 Enero taong 1945, dumating sa Golpo ng Lingayen ang Sixth U.S. Army sa ilalim ni Lt. Gen. Walter Krueger at sinimulan ang pag-atake sa katimugang bahagi ng Luzon. Noong 12 Enero, inutos ni MacArthur si Krueger na umabante patungong Maynila.

Pagkatapos dumating sa San Fabian noong 27 Enero, ang 1st Cavalry Division sa pamumuno ni Maj. Gen. Vernon D. Mudge ay inutusan ni MacArthur noong 31 Enero na "Get to Manila! Free the internees at Santo Tomas. Take Malacañang and the Legislative Building."

Noong 31 Enero, ang Eighth United States Army ni Lt. Gen. Robert L. Eichelberger ay dumating sa Nasugbu sa timog Luzon at nagsimulang umabante patungong Maynila.

Ang lathalaing ito na tungkol sa Pilipinas ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.