ห่า
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ห่า | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hàa |
| ราชบัณฑิตยสภา | ha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /haː˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *raːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩁ᩵ᩣ (ร่า), เขิน ᩁ᩵ᩣ (ร่า), อีสาน ห่า, ลาว ຮ່າ (ฮ่า), ไทใหญ่ ႁႃႈ (ห้า), พ่าเก ꩭႃ (หา), อาหม 𑜍𑜠 (ระ), จ้วง raq, จ้วงแบบจั่วเจียง raq
คำนาม
[แก้ไข]ห่า
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *kraːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩵ᩣ (ห่า), เขิน ᩉ᩵ᩣ (ห่า), อีสาน ห่า, ลาว ຫ່າ (ห่า), ไทใหญ่ ႁႃႇ (ห่า), ไทลื้อ ᦠᦱᧈ (ห่า), พ่าเก ꩭႃ (หา), อาหม 𑜍𑜠 (ระ), จ้วง haq, จ้วงแบบจั่วเจียง haq
คำนาม
[แก้ไข]ห่า
ภาษาอีสาน
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- ห้า (สะกดตามภาษาไทยหรือลาว)
เลข
[แก้ไข]ห่า
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่หยาบคาย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ
- คำหลักภาษาอีสาน
- เลขภาษาอีสาน
- อีสาน entries with incorrect language header