ยุทธการเกาะครีต
บทความนี้ต้องการตรวจสอบความถูกต้องจากผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนั้น ๆ โปรดเพิ่มพารามิเตอร์ reason หรือ talk ลงในแม่แบบนี้เพื่ออธิบายปัญหาของบทความ |
ยุทธการแห่งเกาะครีต | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ ยุทธบริเวณทะเลเมดิเตอร์เรเนียน, สงครามโลกครั้งที่สอง | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
กรีซ | |||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
> อีริค โฟนโทเบล เบอร์นาร์ด เฟรย์เบิร์ก อเล็กซิเซีย แปร์โกดอล โรเบิร์ต สก๊อตต์ |
อีตาโล เฟร์จูคัปฟาร์ริโอ เวนติสโซ เมนเอลโอเรน จอร์จิโอ เวนโรโฟเรวา | ||||||
กำลัง | |||||||
สหราชอาณาจักร: 215,000 นาย 40,000 นาย (ในจำนวนนี้ ทหาร 10,000 นายยังไม่พร้อมรบ[1]) |
อิตาลี 2,700 นาย | ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
บันทึกอย่างเป็นทางการ เสียชีวิต 3,564+ นาย ได้รับบาดเจ็บ 1,925+ นาย ถูกจับเป็นเชลย 17,090 นาย |
บันทึกอย่างเป็นทางการ:[2] เสียชีวิต 2,124 นาย สูญหายหรือสันนิษฐานว่าเสียชีวิต 1,917 นาย เสียชีวิตและสูญหายรวมกัน 4,041 นาย ได้รับบาดเจ็บ 2,640 นาย ถูกจับเป็นเชลย 17 นาย รวมทั้งสิ้น: เสียชีวิต บาดเจ็บและสูญหาย 6,698 นาย เครื่องบินรบถูกทำลายหรือได้รับความเสียหาย 370 ลำ |
ยุทธการเกาะครีต เป็นยุทธการที่เกิดขึ้นหลังจากที่ประเทศกรีซถูกอิตาลีทำการยึดครองแล้ว โดยมุสโสลินีได้ส่งทหารพลร่มลงไปยังเกาะครีต แต่ว่าอังกฤษก็สามารถทำการต้านทานได้อย่างเหนียวแน่นแต่อิตาลีได้ใช้การถล่มทางอากาศและทางบกอย่างหนัก จนอังกฤษไม่สามารถต้านทานได้ นิวซีแลนด์และออสเตรเลียก็ส่งกำลังเข้ามาและกระจายกำลังบนภูเขาแอสเตอร์ลูเซียแต่ทหารภูเขาอิตาลีได้ปีนภูเขานี้และพลร่มลงบนภูเขาเข้าถล่มทหารออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ที่ยังไม่ได้ตั้งรับและทหารนิวซีแลนด์ที่ป้องกันบริเวณตีนเขาได้ไม่ค่อยดีพอส่วนทหารออสเตรเลียขาดเสบียงเนื่องจากถูกตัดกำลังเสริมที่มาพร้อมเสบียงที่บริเวณเชิงเขา จนต้องยอมแพ้ต่อกองทัพอิตาลี หลังจากที่อิตาลีสามารถยึดครองเกาะครีตได้แล้ว จึงทำการรุกรานสหภาพโซเวียตในปฏิบัติการบาร์บารอสซาต่อไป
อ้างอิง
- ↑ Gavin Long, 1953, Official Histories — Second World War Volume II – Greece, Crete and Syria (1st ed.), Canberra: Australian War Memorial, p. 210
- ↑ Davin, Daniel Marcus (1953). "Appendix V — CASUALTIES". Crete. The Official History of New Zealand in the Second World War 1939–1945. Wellington, New Zealand: Historical Publications Branch, Department of Internal Affairs, Government of New Zealand. pp. 486–488.
{{cite book}}
: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|chapterurl=
ถูกละเว้น แนะนำ (|chapter-url=
) (help)