ข้ามไปเนื้อหา

เหตุจลาจลในเดลี พ.ศ. 2563

พิกัด: 28°40′55″N 77°16′26″E / 28.682°N 77.274°E / 28.682; 77.274
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(ต่าง) ←รุ่นเก่ากว่านี้ | รุ่นแก้ไขล่าสุด (ต่าง) | รุ่นที่ใหม่กว่า → (ต่าง)
เหตุจลาจลในเดลี พ.ศ. 2563
2020 Delhi riots
(บน) บ้านเรือนและร้านค้าของชาวมุสลิมถูกเผาระหว่า���การจลาจลในย่านศิวะวิหาร (Shiv Vihar) ของเดลี[1]
(ล่าง) ค่ายพักพิงผู้ประสบภัยที่อีฎคาห์ (Eidgah) ในย่านมุสตาฟาบาด (Mustafabad) ของเดลี ตั้งขึ้นโดยรัฐบาลเดลีและคณะกรรมการ Waqf มุสลิม ประกอบด้วยเตียงสำหรับสตรี 800 หลังและบุรุษ 700 หลัง พร้อมทั้งแพทย์อาสาจากโรงพยาบาลเซนต์สตีเฟน และโรงพยาบาลฮอลีแฟมิลี[2]
วันที่23 กุมภาพันธ์ 2020 – 29 กุมภาพันธ์ 2020 (7 วัน)
สถานที่เดลีตะวันออกเฉียงเหนือ, เดลี, อินเดีย
28°40′55″N 77°16′26″E / 28.682°N 77.274°E / 28.682; 77.274
สาเหตุ
เป้าหมาย
วิธีการ
ความเสียหาย
เสียชีวิต53[10]
  • 51 ระบุศพได้[10]
  • 36 ชาวมุสลิม[10]
  • 15 ชาวฮินดู[10]
บาดเจ็บ200+[9]
ถูกจับกุม2200[11]
แผนที่

เหตุจลาจลในเดลีตะวันออกเฉียงเหนือ (อังกฤษ: North East Delhi Riots) หรือ เหตุจลาจลในเดลี พ.ศ. 2563 (อังกฤษ: 2020 Delhi Riots) เป็นกลุ่มคลื่นเหตุจลาจลนองเลือด ทำลายทรัพย์สิน และการจลาจลในเดลีตะวันออกเฉียงเหนือ เดลี ประเทศอินเดีย เริ่มต้นในวันที่ 23 กุมภาพัน���์ ก่อเหตุนำโดยม็อบชาวฮินดูเข้าทำร้ายชาวมุสลิม[12][13] ในจำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมด 53 ราย สองในสามของจำนวนนี้เป็นชาวมุสลิม ที่เสียชีวิตทั้งจากการถูกยิงด้วยอาวุธปืน ถูกฟัน หรือแม้แต่ถูกจับเผาไฟ[14][15][16] นอกจากนี้มีผู้เสียชีวิตประกอบด้วยนายตำรวจหนึ่งนาย เจ้าหน้าที่สืบราชการลับหนึ่งคน ชาวฮินดูกว่าสิบสองคน เหตุจลาจลนี้ถือเป็นเหตุจลาจลระหว่างชาวมุสลิมกับชาวฮินดูที่เลวร้ายและมีผู้เสียชีวิตมากที่สุดนับตั้งแต่ทศวรรษ 1950s[15] มากกว่าหนึ่งสัปดาห์หลังเหตุการณ์สงบลง ศพหลายร้อยศพที่เน่าเปื่อยถูกพบในที่น้ำทิ้งเปิด ปัญหาหลักเกิดจากการขาดแคลนเจ้าหน้าที่การแพทย์[17] ในกลางเดือนมีนาคม ยังมีรายงานชาวมุสลิมอีกจำนวนมากที่ยังคงสูญหายจากเหตุการณ์นี้[12]

เป้าหมายหลักของความรุนแรงนี้คือชาวมุสลิม[18][19][20] เพื่อเป็นการตรวจสอบศาสนา ชายที่มีรูปลักษณ์ภายนอกคล้ายกับชาวมุสลิมและต่างจากชาวฮินดูมักถูกบังคับให้ถอดกางเกงออก เพื่อตรวจดูว่าได้ผ่านการขลิบหนังหุ้มอวัยวะเพศ อันเป็นลักษณะร่วมหนึ่งของชายมุสลิม ก่อนที่จะถูกทำร้ายร่างกาย[21][22][23] ในบรรดารายงานผู้ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งเนื่องด้วยความรุนแรงนี้ มีผู้ป่วยจำนวนหนึ่งที่องคชาตถูกทำให้ฉีกขาด[24][25] ร้านค้า ที่อยู่อาศัย และธุรกิจที่มีชาวมุสลิมเป็นเจ้าของถูกทุบทำลายอย่างรุนแรง ในจำนวนนี้ประกอบด้วยมัสยิดสี่แห่งที่ถูกเผา[26] ภายในสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ ได้มีชาวมุสลิมจำนวนมากย้ายออกจากย่านเหล่านี้[13] แม้แต่ในพื้นที่ของเดลีนอกบริเวณที่เกิดเหตุจลาจล มุสลิมบางส่วนได้ตัดสินใจหนีออกจากเดลีกลับไปยังหมู่บ้านเดิมหรือของบรรพบุรุษ ด้วยความหวั่นกลัวต่อความปลอดภัยส่วนบุคคลในเมืองหลวงของประเทศอินเดียแห่งนี้[22]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Ameen, Furquan (28 February 2020). "Shiv Vihar: Home for 15 years, but not any more". The Telegraph. สืบค้นเมื่อ 10 March 2020.
  2. ↑ {{citation|title=After riots, volunteers offer healing touch at Delhi relief camp|first1=Pheroze L.|last1=Vincent|location= New Delhi|date=4 March 2020|work=The Telegraph (Kolkata)|url=https://www.telegraphindia.com/india/after-riots-volunteers-offer-healing-touch-at-delhi-relief-camp/cid/1750784%7Caccessdate= 12 March 2020
  3. ↑ 3.0 3.1 "Delhi violence: Four video clips that court made cops watch". India Today. 26 February 2020. สืบค้นเมื่อ 26 February 2020.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Mishra DNA 2
  5. ↑ Trivedi, Saurabh; Bhandari, Hemani (24 February 2020). "Policeman among 5 killed in Delhi violence over CAA". The Hindu. สืบค้นเมื่อ 14 March 2020.
  6. ↑ 6.0 6.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NDTV1
  7. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Mosque burnt
  8. ↑ "4 Burnt Mosques in 48 Hours Show Delhi Riots Are About Religion, Not CAA". HuffPost India. 27 February 2020.
  9. ↑ "It's Official: Police Says 53 Dead, 200+ Injured, 2200 Arrests in Delhi Riots". The Wire. 8 March 2020. สืบค้นเมื่อ 9 March 2020.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 Seemi Pasha (12 March 2020). "Ground Report: As Amit Shah Praises Delhi Police, Riot Victims Tell a Different Story". The Wire. สืบค้นเมื่อ 14 March 2020.
  11. ↑ "Delhi riots: 690 cases registered, violence victims find shelter in relief camps". India Today. 7 March 2020. สืบค้นเมื่อ 9 March 2020.
  12. ↑ 12.0 12.1 Ellis-Peterson, Hannah; Azizur Rahman, Shaikh (16 March 2020), "Delhi's Muslims despair of justice after police implicated in riots", The Guardian, Delhi, สืบค้นเมื่อ 17 March 2020, As the mob attacks came once, then twice and then a third time in this north-east Delhi neighbourhood, desperate stallholders repeatedly ran to Gokalpuri and Dayalpur police stations crying out for help. But each time they found the gates locked from the inside. For three days, no help came. ... Since the riots broke out in Delhi at the end of February, the worst religious conflict to engulf the capital in decades, questions have persisted about the role that the Delhi police played in enabling the violence, which was predominately Hindu mobs attacking Muslims. Of the 51 people who died, at least three-quarters were Muslim, and many Muslims are still missing.
  13. ↑ 13.0 13.1 Gettleman, Jeffrey; Abi-Habib, Maria (1 March 2020), "In India, Modi's Policies Have Lit a Fuse", The New York Times, สืบค้นเมื่อ 1 March 2020, This past week, as neighborhoods in India's capital burned and religiously driven bloodletting consumed more than 40 lives, most of them Muslim, India's government was quick to say that the violence was spontaneous... Many Muslims are now leaving, hoisting their unburned things on their heads and trudging away from streets that still smell of smoke.
  14. ↑ Gettleman, Jeffrey; Yasir, Sameer; Raj, Suhasini; Kumar, Hari (12 March 2020), Photographs by Loke, Atul, "'If We Kill You, Nothing Will Happen': How Delhi's Police Turned Against Muslims", The New York Times, สืบค้นเมื่อ 13 March 2020, Two-thirds of the more than 50 people who were killed and have been identified were Muslim.
  15. ↑ 15.0 15.1 Slater, Joanna; Masih, Niha (6 March 2020), "In Delhi's worst violence in decades, a man watched his brother burn", The Washington Post, สืบค้นเมื่อ 6 March 2020, At least 53 people were killed or suffered deadly injuries in violence that persisted for two days. The majority of those killed were Muslims, many shot, hacked or burned to death. A police officer and an intelligence officer were also killed. So too were more than a dozen Hindus, most of them shot or assaulted.
  16. ↑ Slater, Joanna; Masih, Niha (2 March 2020), "What Delhi's worst communal violence in decades means for Modi's India", The Washington Post, สืบค้นเมื่อ 15 March 2020, Zaitoon, 40, who goes by one name, half-cried as she rummaged through the items. She said mobs entered her lane shouting "Jai Shri Ram," or "Victory to Lord Ram," a slogan favored by Modi's party, and demanded to know which houses were occupied by Muslims. She said she saw a neighbor set on fire in front of her, an account repeated by other witnesses.
  17. ↑ Frayer, Lauren (7 March 2020), Delhi Riots Aftermath: 'How Do You Explain Such Violence?', NPR, สืบค้นเมื่อ 7 March 2020, But hundreds of wounded are languishing in understaffed medical facilities. Corpses are still being discovered in drainage ditches. Victims are still dying in hospitals. The death toll has reached 53... Police are facing accusations from victims, witnesses, human rights groups, opposition politicians and Muslim leaders worldwide that they failed to protect Muslim citizens, and in some cases, even incited attacks themselves.
  18. ↑ Withnall, Adam (27 February 2020), "Targeted for being Muslim", The Independent, สืบค้นเมื่อ 4 March 2020, His was one of around eight homes belonging to Muslims targeted by a rampaging mob in this Delhi neighbourhood on Tuesday afternoon, picked for destruction because they sat next to a mosque in this otherwise mostly Hindu-populated neighbourhood, vandalised, looted and then gutted with fire.
  19. ↑ Wamsley, Laurel; Frayer, Lauren (26 February 2020), In New Delhi, Days Of Deadly Violence And Riots, NPR, สืบค้นเมื่อ 25 March 2020, Hindu mobs appear to have targeted Muslims primarily – not people protesting the citizenship law.
  20. ↑ Abi-Habib, Maria (5 March 2020), "Violence in India Threatens Its Global Ambitions", The New York Times, สืบค้นเมื่อ 6 March 2020, But as the leaders celebrated each other in India's capital, Hindu mobs began going after Muslim protesters in neighborhoods just a few miles away while the police looked on or joined in.
  21. ↑ Landrin, Sophie (4 March 2020), "Attaques contre les musulmans à New Delhi : " J'ai pensé que j'allais mourir " Trois jours d'attaques meurtrières perpétrées par les nationalistes hindous dans le nord de la capitale indienne laissent des vies dévastées.", Le Monde, สืบค้นเมื่อ 25 March 2020, D’autres musulmans ont été déshabillés pour vérifier s’ils étaient circoncis, battus à mort et jetés dans les égouts à ciel ouvert de ce quartier pauvre et poussiéreux. (Other Muslims were stripped naked to check if they were circumcised, beaten to death and thrown into the open sewers of this poor and dusty neighbourhood.)
  22. ↑ 22.0 22.1 Ellis-Peterson, Hannah; Azizur Rahman, Shaikh (6 March 2020), "'I cannot find my father's body': Delhi's fearful Muslims mourn riot dead", The Guardian, Delhi, สืบค้นเมื่อ 7 March 2020, According to a witness, Arshad kept quiet, so the mob forced down his trousers. On seeing he was circumcised, as is common among Muslims in India, the mob instantly beat him to death. His bloodied body was later found in a gutter, his pants still around his ankles... In the aftermath, even in unaffected areas of Delhi, an exodus of Muslim families began this week, with swathes packing up their bags and returning for good to their home villages, fearing for their safety in the capital.
  23. ↑ Wamsley, Laurel; Frayer, Lauren (26 February 2020), In New Delhi, Days Of Deadly Violence And Riots, NPR, สืบค้นเมื่อ 25 March 2020, Mobs have stopped people and demanded to know their religion. 'At least one photojournalist said he was asked to remove his pants to prove his religious identity,' the BBC adds. (Circumcision is common among male adherents of Islam.)
  24. ↑ Saaliq, Sheikh; Schmall, Emily (28 February 2020), "Prayers at fire-bombed mosques as India's riot toll grows", Associated Press News, สืบค้นเมื่อ 25 March 2020, Al-Hind hospital, a small clinic with two doctors, was the nearest medical facility for many of the victims. When the riots broke out, it turned into a chaotic emergency ward, its doctors dealing for the first time with injuries such as gunshot wounds, crushed skulls, stabbings and torn genitals.
  25. ↑ Landrin, Sophie (4 March 2020), "Attaques contre les musulmans à New Delhi : " J'ai pensé que j'allais mourir " Trois jours d'attaques meurtrières perpétrées par les nationalistes hindous dans le nord de la capitale indienne laissent des vies dévastées.", Le Monde, สืบค้นเมื่อ 25 March 2020, A l’entrée de l’hôpital, un homme qui officie à l’accueil a tout consigné sur son registre et son téléphone portable. Quelque 800 personnes, explique-t-il, ont été amenées entre le 23 et 25 février, certaines dans un état épouvantable. Des corps écartelés, carbonisés, des blessures par balles, des visages défigurés par de l’acide, des hommes atteints aux parties génitales. " Nous n’avons que de faibles moyens. Nous avons juste posé des garrots, des pansements et tenté de stopper le saignement des blessés ", confie-t-il. (At the entrance to the hospital, a man who works at the reception desk wrote everything down in his register and his mobile phone. Some 800 people, he says, were brought in between February 23 and 25, some in appalling condition. Torn, charred bodies, gunshot wounds, acid-disfigured faces, men with damage to the genitals. 'We have only weak means. We just put tourniquets, bandages and tried to stop the bleeding of the injured,' he said.
  26. ↑ Yasir, Sameer; Raj, Suhasini (28 February 2020), "Indian Police Sweep Through Riot Zone, Making More Arrests", The New York Times, สืบค้นเมื่อ 4 March 2020, The property destruction has also been lopsidedly anti-Muslim, with many Muslim-owned motorcycles, cars, houses, shops and factories reduced to ashes. At least four mosques were set on fire during 48 hours of rioting.
Stub icon

บทความประเทศอินเดียนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่ โครงการวิกิประเทศอินเดีย

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เหตุจลาจลในเดลี_พ.ศ._2563&oldid=11977320"