เอา
ดูเพิ่ม: เอ้า
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔawᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เอา, ภาษาลาว ເອົາ (เอ็า), ภาษาคำเมือง ᩐᩣ (อูา), ภาษาเขิน ᩐᩢᩣ (อูัา), ภาษาไทลื้อ ᦀᧁ (เอา), ภาษาไทดำ ꪹꪮꪱ (เอา), ภาษาไทใหญ่ ဢဝ် (อว), ภาษาอาหม 𑜒𑜧 (อว์) หรือ 𑜒𑜧𑜈𑜫 (อว์ว์) หรือ 𑜒𑜨𑜧 (ออ̂ว์), ภาษาจ้วง aeu
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เอา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ao |
| ราชบัณฑิตยสภา | ao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaw˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
แก้ไขเอา (คำอาการนาม การเอา)
- ยึด
- เอาไว้อยู่
- รับไว้
- เขาให้ก็เอา
- พา, นำ
- เอาตัวมา
- ต้องการ
- ทำเอาชื่อ
- ทำงานเอาหน้า
- ถือเป็นสำคัญ
- เจรจาเอาถ้อยคำ
- เอาพี่เอาน้อง
- (ภาษาปาก) คำใช้แทนกริยาอื่น ๆ บางคำได้
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขพา, นำ
คำกริยาวิเศษณ์
แก้ไขเอา
ภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaw˧˧/
คำกริยา
แก้ไขภาษาชอง
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *ʔaawʔ
การออกเสียง
แก้ไข- (จันทบุรี, ตราด, กาญจนบุรี) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔaw/
คำนาม
แก้ไขเอา