มุง

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mwuŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ມຸງ (มุง), ภาษาไทลื้อ ᦙᦳᧂ (มุง)

มุง (คำอาการนาม การมุง)

1. เอาวัตถุมีกระเบื้องหรือจากเป็นต้น ขึ้นปิดส่วนบนของเรือนหรือหลังคาเพื่อกันแดดกันฝน

   เอากระเบื้องมุงหลังคา

2. รุมกันเข้าไปดูอย่างไม่มีระเบียบ

   มีคนมุงดูคนเป็นลมเต็มไปหมด