โนเวย์เอาท์ (2000)

(เปลี่ยนทางจาก No Way Out (2000))

โนเวย์เอาท์ (2000) (อังกฤษ: No Way Out (2000)) เป็นรายการมวยปล้ำของเวิลด์เรสต์ลิงเฟดดิเรชั่น จัดเมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2000 ในสนาม Hartford Civic Center ในเมืองลาสเวกัส, รัฐเนวาดา สหรัฐอเมริกา โดยเป็นครั้งที่ 2 ที่จัดขึ้นในปี ค.ศ.2000

โนเวย์เอาท์ (2000)
โปสเตอร์โปรโมดรูป Triple H และ Chris Jericho
สมาคมเวิลด์เรสต์ลิงเฟดดิเรชั่น
วันที่27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2000
เมืองฮาร์ตเฟิร์ด, รัฐคอนเนทิคัต
สถานที่Hartford Civic Center
ผู้ชม12,551 คน
แท็กไลน์The Final Stop Before Anaheim, California. Let the Game Begin.
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view
← ก่อนหน้า
รอยัลรัมเบิล (2000)
ถัดไป →
เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 16
ลำดับเหตุการณ์โนเวย์เอาท์
← ก่อนหน้า
โนเวย์เอาท์ออฟเท็กซัส: อินยัวร์เฮ้าส์
ถัดไป →
โนเวย์เอาท์ (2001)

เบื้องหลัง

แก้
ผู้ดำเนินรายการ[1]
ตำแหน่ง: ชื่อ:
ผู้บรรยาย Jim Ross
Jerry Lawler
ผู้สัมภาษณ์ Michael Cole
Lilian Garcia
ผู้ประกาศในเวที Howard Finkel
กรรมการ Earl Hebner
Tim White
Jimmy Korderas
Jack Doan
Chad Patton

เรื่องราวการชิงแชมป์โลก WWF ระหว่าง ทริปเปิล เอช กับ แคคตัส แจ็ค

แก้

เรื่องราวความแตกร้าวเหล่านี้เริ่มตั้งแต่หลังจากที่ ทริปเปิล เอช พ่ายแพ้แก่พ่อเขยของเขาวินซ์ แม็กแมน ในศึกอาร์มาเกดดอน (1999) ในแมทช์การปล้ำไม่มีกฎกติกา และยังเอาชนะได้แชมป์โลก WWF มาจากบิ๊กโชว์ ในศึกรอว์มาเพียงไม่กี่สัปดาห์ในภายหลัง เหตุการณ์เหล่านี้เริ่มต้นตั้งแต่ยุค McMahon-Hemesly พร้อมกับภรรยาของเขา สเตฟานี แม็กแมเฮิน แมนไคนด์ ก็ได้ต่อต้านยุคใหม่นี้และโดนเล่นงานโดยกลุ่มDX และทริปเปิล เอช มิค โฟลีย์ได้เปลี่ยนคาแลกเตอร์จากแมนไคนด์มาเป็น แคคตัส แจ็ค ในศึกรอยัลรัมเบิล (2000) ทริปเปิล เอชได้เจอกับ แคคตัส แจ็คในแมทช์การปล้ำสตีดไฟท์ ในการชิงแชมป์โลก WWF ปรากฏว่าทริปเปิล เอช ชนะในแมทช์นั้น คืนถัดมาในศึกรอว์ ทริปเปิล เอช ได้มอบโอกาสอีกครั้งแก่ แคคตัส แจ็ค ในการชิงแชมป์โลก WWF ในศึกโนเวย์เอาท์ และสามารถให้เลือกแมทช์ใดก็ได้ หลังจากนั้นก็จะตัดสินใจว่าจะเลือกแมทช์การปล้ำ เฮลอินเอเซล ทริปเปิล เอช พูดว่าตกลง แต่ถ้าเขาจะเอาอาชีพของเขาในสายทาง ซึ่งเขาจะตกลง อีกไม่กี่สัปดาห์ถัดไป ทริปเปิล เอช จะเริ่มคาดการณ์ว่าเขาจะเลิกอาชีพเป็นนักมวยปล้ำมา 15 ปีของมิค โฟลีย์

เรื่องราวระหว่าง เดอะ ร็อก กับ บิ๊กโชว์

แก้

ความแตกร้าวมุ่งหน้าไปสู่​​อีกระหว่าง เดอะ ร็อก กับ บิ๊กโชว์ ในระหว่างแมทช์รอยัลรัมเบิลเพื่อเจอกับ แชมป์ WWF ในเรสเซิลเมเนีย ความแตกร้าวเริ่มต้นที่รอยัลรัมเบิล ในแมทช์การปล้ำรอยัลรัมเบิลและ เดอะ ร็อก กับ บิ๊กโชว์ เป็นสองคนสุดท้ายในการแข่งขันกับคู่แข่งทั้งสองพยายามจะโยนกันและกันข้ามเชือก นักมวยปล้ำทั้งสองหลุดออกมาจากเวทีกระทบพื้น เดอะ ร็อกกระทบพื้นก่อน แต่กรรมการคิดว่าบิ๊กโชว์กระแทกพื้นก่อนทำให้เดอะ ร็อกชนะแมทช์รอยัลรัมเบิล คืนถัดมาในรอว์ บิ๊กโชว์ บ่นว่ามันไม่ยุติธรรมที่ไม่มีใครเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเขาจึงได้หลักฐานและส่งไปให้ ทริปเปิล เอช หลังจากนั้น ทริปเปิล เอช ได้จัดแมทช์ระหว่าง เดอะ ร็อก กับ บิ๊กโชว์ ในโนเวย์เอาท์ เพื่อหาผู้ท่าชิงแชมป์ WWF

ผลการปล้ำ/แมทช์การปล้ำ

แก้
No. แมทช์การปล้ำ[2] กำหนดการปล้ำ เวลา[3]
Sunday Night Heat Mosh (พร้อมด้วย Thrasher) ชนะ Essa Rios (c) (พร้อมด้วย Lita) โดยการทำฟาล์ว แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์WWF Light Heavyweight Championship ไม่ปรากฏ
Sunday Night Heat Ivory และ Mideon ชนะ Jacqueline และ Funaki แมทช์การปล้ำแทกทีมผสม ไม่ปรากฏ
1 Kurt Angle ชนะ Chris Jericho (c) (พร้อมด้วย Chyna) แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์WWF Intercontinental Championship 10:14
2 The Dudley Boyz (Bubba Ray และ D-Von) ชนะ The New Age Outlaws (Road Dogg และ Billy Gunn) (c) แมทช์การปล้ำแทกทีม เพื่อชิงแชมป์WWF Tag Team Championship 05:20
3 Mark Henry ชนะ Viscera แมทช์การปล้ำเดี่ยว 03:44
4 Edge and Christian ชนะ The Hardy Boyz (Matt และ Jeff) (พร้อมด้วย Terri Runnels) แมทช์การปล้ำแทกทีม เพื่อหาผู้ท่าชิงแชมป์WWF Tag Team Championship 15:05
5 Tazz ชนะ The Big Boss Man (พร้อมด้วย Prince Albert) โดยการทำฟาล์ว แมทช์การปล้ำเดี่ยว 01:23
6 X-Pac (พร้อมด้วย Tori) ชนะ Kane (พร้อมด้วย Paul Bearer) แมทช์การปล้ำไม่มีกฎกติกา 07:50
7 Too Cool (Rikishi Phatu, Scotty 2 Hotty, and Grand Master Sexay) ชนะ The Radicalz (Chris Benoit, Dean Malenko, และ Perry Saturn) (พร้อมด้วย Eddie Guerrero) แมทช์การปล้ำแทกทีม 6 คน 13:30
8 The Big Show ชนะ The Rock แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อหาผู้ท่าชิงแชมป์WWF Championship ในศึกเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 16 09:33
9 Triple H (c) (with Stephanie McMahon-Helmsley) ชนะ Cactus Jack แมทช์การปล้ำHell in a Cell เพื่อชิงแชมป์WWF Championship 23:59
(c) – หมายความว่ายังเป็นแชมป์อยู่ในขณะนั้น

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. "WWE No Way Out 2000 Results and Facts". Hoff Co, Inc: CompleteWWE.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-07-20. สืบค้นเมื่อ 2008-10-08.
  2. "No Way Out for Cactus Jack? Triple H ends Foley's career?". Slam Sports. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ 2008-10-09.
  3. "No Way Out 2000 Results". World Wrestling Entertainment. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-03-19. สืบค้นเมื่อ 2008-10-09.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้