ประเทศไลบีเรีย
6°30′N 9°30′W / 6.500°N 9.500°W
สาธารณรัฐไลบีเรีย Republic of Liberia (อังกฤษ) | |
|---|---|
 ตราแผ่นดิน
| |
คำขวัญ: "The Love of Liberty Brought Us Here"
(ความรักแห่งเสรีภาพพาเรามาที่นี้) | |
.svg) ที่ตั้งของ ประเทศไลบีเรีย (เขียวเข้ม) | |
| เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | มอนโรเวีย 6°19′N 10°48′W / 6.317°N 10.800°W |
| ภาษาราชการ | อังกฤษ |
| กลุ่มชาติพันธุ์ (2008[1]) | |
| ศาสนา (2020)[2] |
|
| การปกครอง | รัฐเดี่ยว ระบบประธานาธิบดี สาธารณรัฐตามรัฐธรรมนูญ |
| โจเซฟ บูอาไก | |
| เจเรไมอาห์ คอง | |
| โจนาธาน เอฟ. คอฟฟา | |
| ซี-อา-เนียน ยูโอ | |
| สภานิติบัญญัติ | สภานิติบัญญัติไลบีเรีย |
• สภาสูง | วุฒิสภา |
• สภาล่าง | สภาผู้แทนราษฎร |
| ก่อตั้งและเป็นเอกราชจากสมาคมอาณานิคมอเมริกัน | |
• ตั้งถิ่นฐาน | 7 มกราคม ค.ศ. 1822 |
| 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1847 | |
• ผนวกสาธารณรัฐแมรีแลนด์ | 18 มีนาคม ค.ศ. 1857 |
• สหรัฐยอมรับ | 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1862 |
• เป็นสมาชิกสหประชาชาติ | 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1945 |
| 6 มกราคม ค.ศ. 1986 | |
| พื้นที่ | |
• รวม | 111,369 ตารางกิโลเมตร (43,000 ตารางไมล์) (อันดับที่ 102) |
| 13.514 | |
| ประชากร | |
• 2021 ประมาณ | 5,214,030 [1] (อันดับที่ 123) |
• สำมะโนประชากร 2008 | 3,476,608 |
| 40.43 ต่อตารางกิโลเมตร (104.7 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 180) | |
| จีดีพี (อำนาจซื้อ) | 2019 (ประมาณ) |
• รวม | 6.468 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ |
• ต่อหัว | 1,413 ดอลลาร์สหรัฐ[3] |
| จีดีพี (ราคาตลาด) | 2019 (ประมาณ) |
• รวม | 3.221 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ |
• ต่อหัว | 704 ดอลลาร์สหรัฐ[3] |
| จีนี (2016) | 35.3[4] ปานกลาง |
| เอชดีไอ (2019) |  0.480[5]ต่ำ · อันดับที่ 175 |
| สกุลเงิน | ดอลลาร์ไลบีเรีย (LRD) |
| เขตเวลา | UTC (เวลามาตรฐานกรีนิช) |
| รูปแบบวันที่ | ดด/วว/ปปปป |
| ขับรถด้าน | ขวา |
| รหัสโทรศัพท์ | +231 |
| โดเมนบนสุด | .lr |
ไลบีเรีย (อังกฤษ: Liberia) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐไลบีเรีย (Republic of Liberia) เป็นประเทศที่อยู่ในเขตแอฟริกาตะวันตก ติดกับประเทศเซียร์ราลีโอนทางด้านทิศตะวันตก ประเทศกินีทางด้านทิศเหนือ และประเทศโกตดิวัวร์ทางด้านทิศตะวันออก มีเมืองหลวงชื่อมอนโรเวียปกครองโดยใช้ระบอบประชาธิปไตย
จากการสำรวจประชากรในปี 2008 มีประชากรอยู่ 3,476,608 คน และมีพื้นที่ครอบคลุม 111,369 ตร.กม. (43,000 ตร.ไมล์)[7]
ประวัติศาสตร์
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ไลบีเรียเป็นประเทศในแอฟริกาตะวันตกที่ก่อตั้งโดยคนผิวสีจากประเทศสหรัฐอเมริกา การอพยพของชาวแอฟริกันอเมริกัน ทั้งที่เป็นอิสระและเพิ่งได้รับอิสรภาพ ได้รับทุนและจัดการโดย American Colonization Society (ACS) อัตราการเสียชีวิตของผู้ตั้งถิ่นฐานเหล่านี้สูงที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ที่บันทึกไว้อย่างแม่นยำ จากผู้อพยพ 4,571 คนที่มาถึงไลบีเรียระหว่างปี พ.ศ. 2363 ถึง พ.ศ. 2386 มีเพียง 1,819 คนเท่านั้นที่รอดชีวิต ในปี ค.ศ. 1846 โจเซฟ เจนกินส์ โรเบิร์ตส์ผู้ว่าการผิวสีคนแรกของไลบีเรียร้องขอให้สภานิติบัญญัติไลบีเรียประกาศเอกราช แต่ในลักษณะที่จะอนุญาตให้พวกเขาติดต่อกับ ACS ได้ สภานิติบัญญัติเรียกร้องให้มีการลงประชามติซึ่งไลบีเรียเลือกเอกราช เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2390 กลุ่มผู้ลงนาม 11 รายประกาศให้ไลบีเรียเป็นประเทศเอกราช ACS รวมถึงรัฐบาลของรัฐทางตอนเหนือหลายแห่งและการตั้งอาณานิคมในท้องถิ่นยังคงให้เงินและผู้อพยพในช่วงปลายทศวรรษ 1870 รัฐบาลสหรัฐฯ ปฏิเสธที่จะดำเนินการตามคำขอจาก ACS ให้ไลบีเรียเป็นอาณานิคมของอเมริกาหรือจัดตั้งอารักขาอย่างเป็นทางการเหนือไลบีเรีย แต่ได้ใช้ "อารักขาทางศีลธรรม" เหนือไลบีเรีย โดยเข้าแทรกแซงเมื่อภัยคุกคามปรากฏต่อการขยายอาณาเขตหรืออำนาจอธิปไตยของไลบีเรีย เมื่อได้รับเอกราชจากไลบีเรีย โรเบิร์ตได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีคนแรกของไลบีเรีย ไลบีเรียยังคงได้รับเอกราชตลอดช่วงแย่งชิงเพื่อแอฟริกาโดยมหาอำนาจอาณานิคมของยุโรปในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ขณะที่ยังคงอยู่ในขอบเขตอิทธิพลของอเมริกา ประธานาธิบดี วิลเลียม ฮาวเวิร์ด แทฟต์ ให้การสนับสนุนสหรัฐต่อไลบีเรียเป็นลำดับความสำคัญของนโยบายต่างประเทศของเขา ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1920 เศรษฐกิจมุ่งเน้นไปที่การแสวงหาผลประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ อุตสาหกรรมยางโดยเฉพาะบริษัท Firestone ครองเศรษฐกิจ จนกระทั่งปี พ.ศ. 2523 ไลบีเรียถูกควบคุมทางการเมืองโดยลูกหลานของผู้ตั้งถิ่นฐานชาวแอฟริกัน - อเมริกันดั้งเดิมซึ่งรู้จักกันในนาม Americo-Liberians ซึ่งประกอบด้วยประชากรส่วนน้อย การโค่นล้มระบอบการปกครองของอเมริกา-ไลบีเรียอย่างรุนแรงในปีนั้นนำไปสู่สงครามกลางเมืองสองครั้งที่ทำลายล้างประเทศครั้งแรกตั้งแต่ปี 1989–1997 และครั้งที่สองตั้งแต่ ปี 1999–2003
ประวัติศาสตร์ยุคแรก
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
นักประวัติศาสตร์เชื่อว่าชนพื้นเมือง หลายคน ในไลบีเรียอพยพมาจากทางเหนือและตะวันออกระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 12 ถึง 16 นักสำรวจชาวโปรตุเกสได้ติดต่อกับผู้คนในดินแดนซึ่งต่อมารู้จักกันในชื่อ "ไลบีเรีย" ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1462 พวกเขาตั้งชื่อพื้นที่ว่า Costa da Pimenta (Pepper Coast) หรือ Grain Coast เนื่องจากมีพริกไทยมากมายซึ่งกลายเป็นที่ต้องการ ในการทำอาหารยุโรป
ในปี ค.ศ. 1602 ชาวดัตช์ได้จัดตั้งด่านการค้าที่แกรนด์เคปเมาท์แต่ได้ทำลายมันในอีกหนึ่งปีต่อมา ในปี ค.ศ. 1663 ชาวอังกฤษได้ตั้งกระทู้ซื้อขายสินค้าบนชายฝั่งพริกไทย ไม่มีการตั้งถิ่นฐานที่รู้จักโดยชาวยุโรปอีกจนกระทั่งการมาถึงในปี พ.ศ. 2364 ของคนผิวดำจากสหรัฐอเมริกา
การแบ่งเขตการปกครอง
แก้
ประเทศไลบีเรียแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 15 เทศมณฑล (counties) โดยแต่ละมณฑลจะแบ่งย่อยออกเป็น เขต (districts) ได้แก่
| เทศมณฑล | เมืองหลัก | ประชากร[8] | พื้นที่[8] | ก่อตั้งเมื่อ |
|---|---|---|---|---|
| โบมี | ทับแมนบูร์ก | 82,036 | 750 ตารางไมล์ (1,942 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1984 |
| บอง | กบาร์นกา | 328,919 | 3,387 ตารางไมล์ (8,772 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1964 |
| บาร์โพลู | โบพูลู | 83,758 | 3,741 ตารางไมล์ (9,689 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 2001 |
| แกรนด์แบสซา | บิวแคนัน | 224,839 | 3,064 ตารางไมล์ (7,936 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1839 |
| แกรนด์เคปเมานต์ | รอเบิตส์พอร์ต | 129,055 | 1,993 ตารางไมล์ (5,162 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1844 |
| แกรนด์เกเดห์ | ซเวดรู | 126,146 | 4,048 ตารางไมล์ (10,484 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1964 |
| แกรนด์ครู | บาร์เคลย์วิลลี | 57,106 | 1,504 ตารางไมล์ (3,895 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1984 |
| โลฟา | วอยน์จามา | 270,114 | 3,854 ตารางไมล์ (9,982 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1964 |
| มาร์กีบี | คาคาตา | 199,689 | 1,010 ตารางไมล์ (2,616 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1985 |
| แมริแลนด์ | ฮาร์เปอร์ | 136,404 | 887 ตารางไมล์ (2,297 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1857 |
| มอนต์เซอร์ราโด | เบนสันวิลล์ | 1,144,806 | 737 ตารางไมล์ (1,909 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1839 |
| นิมบา | ซานนิควิลลี | 468,088 | 4,460 ตารางไมล์ (11,551 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1964 |
| ริเวอร์เซสส์ | ริเวอร์เซสส์ | 65,862 | 2,160 ตารางไมล์ (5,594 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1985 |
| ริเวอร์กี | ฟิชทาวน์ | 67,318 | 1,974 ตารางไมล์ (5,113 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 2000 |
| ไซโน | กรีนวิลล์ | 104,932 | 3,914 ตารางไมล์ (10,137 ตารางกิโลเมตร) | ค.ศ. 1843 |
ต่างประเทศ
แก้ความสัมพันธ์กับราชอาณาจักรไทย
แก้ความสัมพันธ์ด้านการทูต
แก้ประเทศไทยและสาธารณรัฐไลบีเรียได้สถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างกัน เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2510 ความสัมพันธ์ระหว่างกันราบรื่นมาโดยตลอด ประเทศไทยมอบหมายให้สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงดาการ์ มีเขตอาณารับผิดชอบไลบีเรีย ส่วนไลบีเรียมอบให้สถานเอกอัครราชทูตไลบีเรียประจำประเทศญี่ปุ่น มีเขตอาณาครอบคลุมประเทศไทย ทั้งนี้ ไลบีเรียเคยแต่งตั้งนายอภิชาติ ชโยภาส เป็นกงสุลกิตติมศักดิ์ไลบีเรียประจำประเทศไทย อย่างไรก็ตาม โดยที่ในปี พ.ศ. 2550 ไลบีเรียได้ยกเลิกกงสุลกิตติมศักดิ์ทั่วโลก จึงได้มีการถอดถอนกงสุลกิตติมศักดิ์ไลบีเรียประจำประเทศไทยเมื่อวันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2550
วัฒนธรรม
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การมีคู่ครองหลายคน
แก้หนึ่งในสามของหญิงชาวไลบีเรียในช่วงอายุ 15–49 แต่งงานโดยมีคู่ครองหลายคน[9] โดยจารีตประเพณีอนุญาตให้ชายมีภรรยาสูงสุด 4 คน[10]
ระบบการวัด
แก้ไลบีเรียเป็นหนึ่งในสามประเทศที่ยังไม่ใช้ระบบหน่วยวัดระหว่างประเทศ (ระบบเมตริก) ส่วนอีกสองประเทศคือสหรัฐ[a] และประเทศพม่า[b]
รัฐบาลไลบีเรียเริ่มเปลี่ยนผ่านจากหน่วยตามธรรมเนียมของสหรัฐไปเป็นระบบเมตริก[13] อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงยังคงค่อยเป็นค่อยไป โดยรายงานรัฐบาลใช้ทั้งหน่วยตามธรรมเนียมของสหรัฐกับหน่วยเมตริกควบกัน[14][15] ใน ค.ศ. 2018 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์และอุตสาหกรรมไลบีเรียประกาศว่า รัฐบาลไลบีเรียแตรียมประกาศใช้ระบบเมตริก[16]
หมายเหตุ
แก้- ↑ การแปลงเป็นเมตริกในสหรัฐยังคงดำเนินอยู่ ในทางปฏิบัติยังใช้ผสมกัน ประชากรโดยทั่วไปนิยมใช้หน่วยตามธรรมเนียมและอุตสาหกรรมในแบบเมตริกทั้งหมดหรือผสมกัน[11]
- ↑ ประเทศพม่าเริ่มเปลี่ยนเป็นระบบเมตริกตั้งแต่ ค.ศ. 2013 และเปลี่ยนผ่านจากหน่วยวัดแบบอังกฤษและหน่วยวัดแบบพม่านับตั้งแต่นั้น[12]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 "Liberia". The Central Intelligence Agency side for Liberia. Central Intelligence Agency. 2021. สืบค้นเมื่อ June 8, 2021.
- ↑ "Liberia: Religious Demography: Affiliation". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-06. สืบค้นเมื่อ 2021-11-02.
- ↑ 3.0 3.1 "Report for Selected Countries and Subjects". www.imf.org. สืบค้นเมื่อ September 1, 2019.
- ↑ "GINI index". World Bank.
- ↑ Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
- ↑ Lewis, M. Paul; Simons, Gary F.; Fennig, Charles D., บ.ก. (2015). "Liberia". Ethnologue (18th ed.). Dallas, Texas: SIL International.
- ↑ Liberia Institute of Statistics and Geo-Information Services (May 2009). "2008 National Population and Housing Census Final Results: Population by County" (PDF). 2008 Population and Housing Census. Republic of Liberia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2013-09-11. สืบค้นเมื่อ 2009-06-10.
{{cite web}}: ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help) - ↑ 8.0 8.1 "2008 National Population and Housing Census: Preliminary Results" (PDF). Government of the Republic of Liberia. 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-02-13. สืบค้นเมื่อ 2008-10-14.
{{cite web}}: ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help) - ↑ OECD Atlas of Gender and Development: How Social Norms Affect Gender Equality in non-OECD Countries, OECD Publishing, 2010. p 236.
- ↑ Olukoju, Ayodeji. "Gender Roles, Marriage and Family", Culture and Customs of Liberia. Westport: Greenwood Press, 2006, p. 97.
- ↑ "CIA The World Factbook". Appendix G: Weights and Measures. US Central Intelligence Agency. 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 24, 2010. สืบค้นเมื่อ April 24, 2010.
{{cite web}}: ระบุ|accessdate=และ|access-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help) - ↑ "Myanmar to adopt metric system". www.elevenmyanmar.com. Eleven Media Group. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-03-24. สืบค้นเมื่อ 2015-11-02.
- ↑ Wilcox, Michael D., Jr. Department of Agricultural Economics University of Tennessee (2008). "Reforming Cocoa and Coffee Marketing in Liberia" (PDF). Presentation and Policy Brief. University of Tennessee. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ June 24, 2010. สืบค้นเมื่อ April 25, 2010.
{{cite web}}: ระบุ|accessdate=และ|access-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help)CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - ↑ Government of Liberia (2008). "County Development Agendas". Government of the Republic of Liberia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 14, 2010. สืบค้นเมื่อ May 1, 2010.
{{cite web}}: ระบุ|accessdate=และ|access-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help) - ↑ Shannon, Eugene H. (December 31, 2009). "Annual report" (PDF). Liberian Ministry of Lands, Mines and Energy. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ April 10, 2011. สืบค้นเมื่อ May 1, 2010.
{{cite web}}: ระบุ|accessdate=และ|access-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help) - ↑ Dopoe, Robin (May 25, 2018). "Gov't Pledges Commitment to Adopt Metric System". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-09. สืบค้นเมื่อ September 1, 2019.
{{cite web}}: ระบุ|accessdate=และ|access-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archivedate=และ|archive-date=มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ|archiveurl=และ|archive-url=มากกว่าหนึ่งรายการ (help)
อ่านเพิ่ม
แก้- Cooper, Helene, House at Sugar Beach: In Search of a Lost African Childhood (Simon & Schuster, 2008, ISBN 0-7432-6624-2)
- Gilbert, Erik; Reynolds, Jonathan T (October 2003). Africa in World History, From Prehistory to the Present (Paperback ed.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-092907-5.
- Greene, Barbara (March 5, 1991). Too Late to Turn Back. Penguin. ISBN 0-14-009594-2.
- Greene, Graham (1936). Journey Without Maps. Vintage. ISBN 978-0-09-928223-5.
- Hetherington, Tim (2009). Long Story Bit By Bit: Liberia Retold. New York: Umbrage. ISBN 978-1-884167-73-7.
- Huffman, Alan (2004). Mississippi in Africa: The Saga of the Slaves of Prospect Hill Plantation and Their Legacy in Liberia Today. Gotham Books. ISBN 978-1-59240-044-7.
- Kraaij, Fred; van der (2015). Liberia : From the Love of Liberty to Paradise Lost. African Studies Centre, Leiden. ISBN 978-90-54481447.
- Lang, Victoria, To Liberia: Destiny's Timing (Publish America, Baltimore, 2004, ISBN 1-4137-1829-9). A fast-paced gripping novel of the journey of a young Black couple fleeing America to settle in the African motherland of Liberia.
- Maksik, Alexander, A Marker to Measure Drift (John Murray 2013; Paperback 2014; ISBN 978-1-84854-807-7). A beautifully written, powerful & moving novel about a young woman's experience of and escape from the Liberian civil war.
- Merriam Webster's Geographical Dictionary: 3rd Edition (Paperback ed.). Merriam Webster Inc., Springfield. 1997. ISBN 0-87779-546-0.
- Mwakikagile, Godfrey, Military Coups in West Africa Since The Sixties, Chapter Eight: Liberia: 'The Love of Liberty Brought Us Here,' pp. 85–110, Nova Science Publishers, Inc., Huntington, New York, 2001; Godfrey Mwakikagile, The Modern African State: Quest for Transformation, Chapter One: The Collapse of A Modern African State: Death and Rebirth of Liberia, pp. 1–18, Nova Science Publishers, Inc., 2001.
- Pham, John-Peter (April 4, 2001). Liberia: Portrait of a Failed State. Reed Press. ISBN 1-59429-012-1.
- Sankawulo, Wilton, Great Tales of Liberia. Dr. Sankawulo is the compiler of these tales from Liberia and about Liberian culture. Editura Universitatii "Lucian Blaga", Sibiu, Romania, 2004. ISBN 9789736518386.
- Sankawulo, Wilton, Sundown at Dawn: A Liberian Odyssey. Recommended by the Cultural Resource Center, Center for Applied Linguistics for its content concerning Liberian culture. ISBN 0-9763565-0-3
- Shaw, Elma, Redemption Road: The Quest for Peace and Justice in Liberia (a novel), with a Foreword by President Ellen Johnson Sirleaf (Cotton Tree Press, 2008, ISBN 978-0-9800774-0-7)
- Williams, Gabriel I. H. (July 6, 2006). Liberia: The Heart of Darkness. Trafford Publishing. ISBN 1-55369-294-2.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- Chief of State and Cabinet Members เก็บถาวร 2020-10-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Liberia. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
- Liberia from UCB Libraries GovPubs.
- ประเทศไลบีเรีย ที่เว็บไซต์ Curlie
- Liberia profile from the BBC News.
- Liberia profile เก็บถาวร 2016-03-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน from the African Studies Centre Leiden Country portal เก็บถาวร 2016-03-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
- "Liberia Maps", Perry–Castañeda Library, University of Texas at Austin.
- Wikimedia Atlas of Liberia
