รถไฟฟ้าฮันชิง

ประวัติของรถไฟฟ้าฮันชิงเริ่มต้นจากการก่อตั้ง บริษัทรถไฟฟ้าเซะสึจำกัด (摂津電気鉄道株式会社 Settsu Denki-tetsudō Kabushiki-gaisha) เมื่อวันที่ 12 มกราคม ค.ศ. 1899^[1] จากนั้นในวันที่ 7 มิถุนายน ปีเดียวกัน ได้เปลี่ยนชื่อเป็นบริษัทรถไฟฟ้าฮันชิงจำกัด และเริ่มเปิดให้บริการรับส่งผู้โดยสารระหว่างโคเบะ (สถานีซันโนะมิยะ) กับโอซะกะ (สถานีเดริบะชิ) เมื่อวันที่ 12 เมษายน ค.ศ. 1905 ต่อมาในปี ค.ศ. 1906 มีการขยายการให้บริการจากสถานีเดริบะชิไปจนถึงสถานีอุเมะดะในโอซะกะ

ในปี 1924 บริษัทสร้างสนามโคชิเอ็งแล้วเสร็จ (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นสนามฮันชิง โคชิเอ็งในปี 1964) อันเป็นสนามเหย้าของทีมฮันชิง ไทเกอร์สในเวลาต่อมา

เมื่อวันที่ 18 มีนาคม ค.ศ. 1936 รถไฟฟ้าฮันชิงขยายการให้บริการจากสถานีซันโนะมิยะไปจนถึงโมะโตะมะชิ และเปิดให้บริการเส้นทางเชื่อมต่อเสริมอีกหลายสายนอกเหนือจากเส้นทางหลัก รวมถึงการให้บริการร่วมกับรถไฟฟ้าซันโยในปี 1968

เมื่อวันที่ 17 มกราคม ค.ศ. 1995 เกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขึ้นที่โคเบะ ทำให้รถไฟฟ้าบางส่วนของฮันชิงไม่สามารถให้บริการได้ และใช้เวลากว่าครึ่งปีจึงกลับมาให้บริการเต็มรูปแบบอีกครั้ง

เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 2006 บริษัทฮันคีวโฮลดิ้งได้เข้ามาซื้อกิจการของรถไฟฮันชิงทั้งหมดด้วยมูลค่า 2.2 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ^[2] และได้เปลี่ยนชื่อบริษัทโฮลดิ้งเป็นบริษัทฮันคีวฮันชิงโฮลดิ้ง

ในปี ค.ศ. 2009 รถไฟฟ้าฮันชิงขยายเส้นทางการให้บริการจนถึงนัมบะของโอซะกะ และยังให้บริการร่วมกับรถไฟคินเตะสึอีกด้วย จนรถไฟฟ้าฮันชิงสายนัมบะได้รับรางวัลรถไฟดีเด่นของญี่ปุ่นหลายรายการ^[1]

• สายหลัก (本線): อุเมะดะ - โมะโตะมะชิ, 32.1 กิโลเมตร
• สายฮันชิงนัมบะ (阪神なんば線): อะมะงะซะกิ - นัมบะ, 10.1 กิโลเมตร
• สายมุโกะงะวะ (武庫川線): มุโกะงะวะ - ดันชิมะเอะ, 1.7 กิโลเมตร
• สายโคเบะโคะโซะกุ (神戸高速線): โมะโตะมะชิ - นิชิได, 5.1 กิโลเมตร

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ (อังกฤษ)