ประเทศกินี-บิสเซา
กินี-บิสเซา[5] (อังกฤษ: Guinea-Bissau) หรือ กีแน-บีเซา[5] (โปรตุเกส: Guiné-Bissau, ออกเสียง: [ɡiˈnɛ βiˈsaw]; ฟูลา: 𞤘𞤭𞤲𞤫 𞤄𞤭𞤧𞤢𞥄𞤱𞤮 Gine-Bisaawo; มันดินกา: ߖߌߣߍ ߺ ߓߌߛߊߥߏ߫ Gine-Bisawo) มีชื่อทางการว่า สาธารณรัฐกินี-บิสเซา (อังกฤษ: Republic of Guinea-Bissau) หรือ สาธารณรัฐกีแน-บีเซา (โปรตุเกส: República da Guiné-Bissau) เป็นประเทศอยู่ในแอฟริกาตะวันตก เมืองหลวงชื่อว่าบิสเซา มีเนื้อที่โดยประมาณ 36,125 ตารางกิโลเมตร (13,948 ตารางไมล์) กับประชากรโดยประมาณ 1,815,698[6] มีพรมแดนทิศเหนือติดกับเซเนกัล ทิศตะวันออกและทิศใต้ติดกับกินี[7] ทิศตะวันตกติดกับมหาสมุทรแอตแลนติก กินี-บิสเซายังมีเกาะเล็ก ๆ นอกแผ่นดินใหญ่อีกประมาณ 25 เกาะอีกด้วย
สาธารณรัฐกินี-บิสเซา República da Guiné-Bissau (โปรตุเกส) | |
---|---|
ที่ตั้งของ ประเทศกินี-บิสเซา (น้ำเงินเข้ม) – ในแอฟริกา (น้ำเงินอ่อน & เทาเข้ม) | |
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | บิสเซา 11°52′N 15°36′W / 11.867°N 15.600°W |
ภาษาราชการ | โปรตุเกส |
ภาษาพูด | |
กลุ่มชาติพันธุ์ | |
ศาสนา | |
การปกครอง | รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐกึ่งประธานาธิบดี |
Umaro Sissoco Embaló | |
Rui Duarte de Barros | |
สภานิติบัญญัติ | สมัชชาแห่งชาติ |
เป็นเอกราชจากโปรตุเกส | |
• ประกาศ | 24 กันยายน ค.ศ. 1973 |
• ได้รับการยอมรับ | 10 กันยายน ค.ศ. 1974 |
พื้นที่ | |
• รวม | 36,125 ตารางกิโลเมตร (13,948 ตารางไมล์) (อันดับที่ 134) |
22.4 | |
ประชากร | |
• พ.ศ. 2560 ประมาณ | 1,726,000 (อันดับที่ 148) |
46.9 ต่อตารางกิโลเมตร (121.5 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 154) | |
จีดีพี (อำนาจซื้อ) | 2018 (ประมาณ) |
• รวม | 3.391 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[2] |
• ต่อหัว | 1,951 ดอลลาร์สหรัฐ[2] |
จีดีพี (ราคาตลาด) | 2018 (ประมาณ) |
• รวม | 1.480 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[2] |
• ต่อหัว | 851 ดอลลาร์สหรัฐ[2] |
จีนี (2010) | 50.7[3] สูง |
เอชดีไอ (2019) | 0.480[4] ต่ำ · อันดับที่ 175 |
สกุลเงิน | ฟรังก์ซีเอฟเอ (XOF) |
เขตเวลา | UTC (เวลามาตรฐานกรีนิช) |
ขับรถด้าน | ขวา |
รหัสโทรศัพท์ | +245 |
รหัส ISO 3166 | GW |
โดเมนบนสุด | .gw |
ประวัติศาสตร์
แก้กินี-บิสเซาเคยเป็นอาณานิคมของโปรตุเกสอยู่นานถึง 5 ศตวรรษ จากนั้นความตื่นตัวทางการเมืองเพื่อเรียกร้องเอกราชคืนจากโปรตุเกสได้เริ่มต้นมาตั้งแต่ พ.ศ. 2499 โดยกลุ่ม African Party for the Independence of Guinea-Bissau and the Islands of Cape Verde (PAIGC) โดยมีนายอามิลการ์ กาบราล เป็นผู้นำชักชวนให้ประชาชนต่อต้านการปกครองและเรียกร้องเอกราชคืนจากโป���ตุเกสตั้งแต่ปี พ.ศ. 2506 จนได้รับเอกราชเมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2517 โดยมีนายลูอีซ กาบราล พี่ชายของนายอามิลการ์เป็นประธานาธิบดีคนแรก และกลุ่ม PAIGC ได้กลายเป็นพรรคการเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมาย และมีการจัดตั้งสภาประชาชน และสภาคณะปฏิวัติประกอบด้วยสมาชิก 11 คน ทำหน้าที่ปกครองประเทศภายใต้รัฐธรรมนูญ
อ้างอิง
แก้- ↑ "Guinea Bissau". The World Factbook. Central Intelligence Agency. สืบค้นเมื่อ 14 June 2021.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Guinea-Bissau". International Monetary Fund. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 November 2018. สืบค้นเมื่อ 18 October 2018.
- ↑ "Gini Index coefficient". CIA World Factbook. สืบค้นเมื่อ 20 August 2021.
- ↑ Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
- ↑ 5.0 5.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
- ↑ "การประเมินประชากรโลก พ.ศ. 2560". ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. สืบค้นเมื่อ 10 September 2017.
- ↑ "Overview". World Bank (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 26 January 2021.
บทความนี้รวมเอางานสาธารณสมบัติจากเดอะเวิลด์แฟกต์บุ๊ก
อ่านเพิ่ม
แก้- Abdel Malek, K.,"Le processus d'accès à l'indépendance de la Guinée-Bissau", In : Bulletin de l'Association des Anciens Elèves de l'Institut National de Langues et de Cultures Orientales, N°1, Avril 1998. – pp. 53–60
- Forrest, Joshua B., Lineages of State Fragility. Rural Civil Society in Guinea-Bissau (Ohio University Press/James Currey Ltd., 2003)
- Galli, Rosemary E, Guinea Bissau: Politics, Economics and Society, (Pinter Pub Ltd., 1987)
- Lobban Jr., Richard Andrew and Mendy, Peter Karibe, Historical Dictionary of the Republic of Guinea-Bissau, third edition (Scarecrow Press, 1997)
- Vigh, Henrik, Navigating Terrains of War: Youth And Soldiering in Guinea-Bissau, (Berghahn Books, 2006)
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- Link collection related to Guinea-Bissau on bolama.net เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Country Profile จาก BBC News
- Guinea-Bissau. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
- Guinea-Bissau จาก UCB Libraries GovPubs
- Guinea-Bissau at Encyclopædia Britannica
- ประเทศกินี-บิสเซา ที่เว็บไซต์ Curlie
- Wikimedia Atlas of Guinea-Bissau
- Key Development Forecasts for Guinea-Bissau from International Futures
รัฐบาล
- เว็บไซต์ทางการ
- Constitution of the Republic of Guinea-Bissau
- Guinea-Bissau: Prime Minister’s fate unknown after apparent military coup – West Africa – Portuguese American Journal
- Guinea-Bissau Holds First Post-Coup Election
การค้า
สื่อข่าว
การท่องเที่ยว
- คู่มือการท่องเที่ยว ประเทศกินี-บิสเซา จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
- Guinea-Bissau Turismo – RIOS AND LAGOONS
สุขภาพ
- The State of the World's Midwifery – Guinea-Bissau Country Profile
ข้อมูล GIS
- Master Thesis เก็บถาวร 2015-08-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน about the developing Geographical Information for Guinea-Bissau เก็บถาวร 2015-08-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน