จักรพรรดิโกโยเซ
จักรพรรดิโกะ-โยเซ (ญี่ปุ่น: 後陽成天皇; โรมาจิ: Go-Yōzei-tennō; ทับศัพท์: โกะ-โยเซ เท็นโน; 31 ธันวาคม ค.ศ. 1571 – 25 กันยายน ค.ศ. 1617) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 107[1] ตามลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม[2]: 111 รัชสมัยของโกะ-โยเซอยู่ในช่วง ค.ศ. 1586 จนกระทั่งสละราชสมบัติใน ค.ศ. 1611[3] เทียบเท่ากับช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างยุคอาซูจิ–โมโมยามะกับยุคเอโดะ
จักรพรรดิโกะ-โยเซ 後陽成天皇 | |||||
---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | 17 ธันวาคม ค.ศ. 1586 – 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1611 | ||||
ราชาภิเษก | 4 มกราคม ค.ศ. 1587 | ||||
ก่อนหน้า | โองิมาจิ | ||||
ถัดไป | โกะ-มิซูโน | ||||
ผู้สำเร็จราชการ | โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ | ||||
โชกุน | ดูรายชื่อ | ||||
ประสูติ | 31 ธันวาคม ค.ศ. 1571 ยุคอาซูจิ–โมโมยามะ คาตาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 周仁; โรมาจิ: Katahito) หรือ คาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 和仁; โรมาจิ: Kazuhito) | ||||
สวรรคต | กันยายน 25, 1617 พระราชวังเฮอัง เกียวโต รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ | (45 ปี)||||
ฝังพระศพ | ฟูกากูซะ โนะ คิตะ โนะ มิซาซางิ (深草北陵) เกียวโต | ||||
คู่อภิเษก | โคโนเอะ ซากิโกะ (สมรส 1586) | ||||
พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ... | |||||
| |||||
ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
พระราชบิดา | เจ้าชายมาซาฮิโตะ | ||||
พระราชมารดา | ฟูจิวาระ โนะ (คาจูจิ) ฮารูโกะ | ||||
ลายพระอภิไธย |
พระนามของพระองค์นำมาจากพระนามของจักรพรรดิโยเซในคริสต์ศตวรรษที่ 9 กับคำว่า โกะ (後) ที่แปลว่าที่สองหรือยุคหลังเข้าไป ทำให้พระนามของพระองค์มีความหมายว่า จักรพรรดิโยเซที่ 2 หรือ จักรพรรดิโยเซยุคหลัง
พระราชวงศ์
แก้ก่อนที่โกะ-โยเซขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ พระองค์มีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ) ว่า คาตาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 周仁; โรมาจิ: Katahito) หรือ คาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 和仁; โรมาจิ: Kazuhito)[2]: 9 [3] พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์โตในเจ้าชายมาซาฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 誠仁親王; โรมาจิ: Masahito-shinnō; ค.ศ. 1552–1586)[2]: 424 มีอีกพระนามว่า เจ้าชายซาเนฮิโตะ และได้รับการตั้งพระนามหลังสวรรคตเป็น โยโกวอิง ไดโจเท็นโน ผู้เป็นพระราชโอรสองค์โตในจักรพรรดิโองิมาจิ[2]: 10 พระราชมารดาเป็นนางพระกำนัล
พระบรมวงศานุวงศ์ของโกะ-โยเซประทับในไดริของพระราชวังหลวงเฮอัง พระบรมวงศานุวงศ์มีพระราชโอรสธิดาอย่างน้อย 35 พระองค์[2]: 113
พระมเหสีและพระราชโอรสธิดา:
- จักรพรรดินี (เนียวโงะ): ฟูจิวาระ (โคโนเอะ) ซากิโกะ (藤原近衛 前子; ค.ศ. 1575 – 11 สิงหาคม ค.ศ. 1630) ภายหลังเป็นชูกามนอิง (中和門院) ธิดาในโคโนเอะ ซากิฮิซะ (近衛 前久)
- พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงโชโก (聖興女王; 1590–1594)
- พระราชธิดาองค์ที่ 2: เจ้าหญิงรีวโตอิง (龍登院宮; 1592–1600)
- พระราชธิดาองค์ที่ 3: เจ้าหญิงเซชิ (清子内親王; 1593–1674) สมรสกับทากัตสึกาซะ โนบูฮิซะ
- พระราชธิดาองค์ที่ 4: เจ้าหญิงบุนโก (文高女王; 1595–1644)
- พระราชโอรสองค์ที่ 3: เจ้าชายโคโตฮิโตะ (政仁親王, 29 มิถุนายน 1596 – 11 กันยายน 1680) ภายหลังเป็นจักรพรรดิโกะ-มิซูโน
- พระราชธิดาองค์ที่ 5: เจ้าหญิงซนเอ (尊英女王; 1598–1611)
- พระราชโอรสองค์ที่ 4: โคโนเอะ โนบูฮิโระ (近衛 信尋, 24 มิถุนายน 1599 – 15 พฤศจิกายน 1649)
- พระราชโอรสองค์ที่ 7: เจ้าชายทากามัตสึ-โนะ-มิยะ โยชิฮิโตะ (29 เมษายน 1603 – 14 กรกฎาคม 1638; 高松宮好仁親王)[4]
- พระราชโอรสองค์ที่ 9: อิจิโจ อากิโยชิ (一条 昭良, 12 มิถุนายน 1605 – 11 มีนาคม ค.ศ. 1672)
- พระราชธิดาองค์ที่ 6: เจ้าหญิงเทชิ (貞子内親王; 1606–1675) สมรสกับนิโจ ยาซูมิจิ
- พระราชโอรสองค์ที่ 10: เจ้าชายโมโรจิกะ (庶愛親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชซนกากุ (1608–1661; 尊覚法親王)
- พระราชธิดาองค์ที่ 12: เจ้าหญิงซนเร็ง (尊蓮女王; 1614–1627)
- พระมเหสี (ฮิ): คิโยฮาระ (ฟูรูอิจิ) ทาเนโกะ (清原古市 胤子, 1583–1658) ธิดาในฟูรูอิจิ ทาเนฮิเดะ (古市胤栄)
- พระราชธิดาองค์ที่ 9: เจ้าหญิงเรอุนอิง (冷雲院宮; 1611)[5]
- พระราชโอรสองค์ที่ 11: เจ้าชายนักบวชโดโก (道晃法親王; 8 เมษายน 1612 – 5 สิงหาคม 1679)
- พระราชธิดาองค์ที่ 10: เจ้าหญิงคูกาอิง (空花院宮; 1613)
- พระมเหสี (ฮิ): ธิดาในชูโต โทโกฮิโระ (中東時広, เสียชีวิต ค.ศ. 1680)
- พระราชโอรสองค์ที่ 12: เจ้าชายนักบวชโดชู (道周法親王; 1613–1634)
- พระราชโอรสองค์ที่ 13: เจ้าชายนักบวชจิอิง (慈胤法親王; 1617–1699)
- นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (นากายามะ) ชิกาโกะ (藤原中山親子; 1576–1608) ธิดาในนามายามะ โอยัตสึนะ (中山親綱)
- พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายคาตาฮิโตะ (1588–1648; 良仁親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชคากูชิง
- พระราชโอรสองค์ที่ 2: เจ้าชายนักบวชโชไก (承快法親王; 1591–1609)
- นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (ฮิโนะ) เทรูโกะ (藤原日野 輝子, 1581–1607) ธิดาในฮิโนะ เทรูซูเกะ (日野輝資)
- พระราชโอรสองค์ที่ 5: เจ้าชายโทชิอัตสึ (1602–1651; 毎敦親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนั���บวชซนเซ (尊性法親王)
- นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (จิเมียวอิง) โมโตโกะ (藤原持明院 基子; เสียชีวิต ค.ศ. 1644) ธิดาในจิเมียวอิง โมโตโนริ (持明院基孝)
- พระราชโอรสองค์ที่ 6: เจ้าชายสึเนโยชิ (常嘉親王) ภายหลังเป็น เจ้าชายนักบวชเกียวเน็ง (尭然法親王; 1602–1661)
- นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): มินาโมโตะ (นิวาตะ) โทโมโกะ (源庭田 具子; เสียชีวิต ค.ศ. 1626) ธิดาในนิวาตะ ชิเงโตโมะ (庭田重具)
- พระราชโอรสองค์ที่ 8: เจ้าชายนักบวชเรียวจุง (良純法親王; 1603–1669)
- นางพระกำนัล (ไนชิ-โนะ-ซูเกะ): ฟูจิวาระ (ฮามูโระ) โนบูโกะ (藤原葉室 宣子; เสียชีวิต ค.ศ. 1679) ธิดาในฮามูโระ โยริโนบุ (葉室頼宣)
- พระราชธิดาองค์ที่ 11: เจ้าหญิงซนเซ (尊清女王; 1613–1669)
- หญิงรับใช้ (ไนชิ-โนะ-โจ): ไทระ (นิชิโนโตอิง) โทกิโกะ (平西洞院 時子, เสียชีวิต ค.ศ. 1661) ธิดาในนิชิโนโตอิง โทกิโยชิ (西洞院時慶)
- พระราชธิดาองค์ที่ 7: เจ้าหญิงเอชู (永崇女王; 1609–1690)
- พระราชธิดาองค์ที่ 8: เจ้าหญิงโคอุนอิง (高雲院宮; 1610–1612)
พระราชประวัติ
แก้เมื่อจักรพรรดิโองิมะชิผู้เป็นพระอัยกา (ปู่) ได้สละราชบัลลังก์เมื่อปี พ.ศ. 2129 เจ้าชายคะตะฮิโตะผู้เป็นพระราชนัดดาพระชนมายุ 15 พรรษาจึงเสด็จขึ้นครองราชย์สืบต่อมาโดยได้ประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษกเมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2130
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
พระราชพงศาวลี
แก้พงศาวลีของจักรพรรดิโกโยเซ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
แก้- ↑ "後陽成天皇 (107)" (ภาษาญี่ปุ่น). Imperial Household Agency. n.d. สืบค้นเมื่อ 2022-08-03.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Ponsonby-Fane, Richard (1959). The Imperial House of Japan.
- ↑ 3.0 3.1 Titsingh, Isaac (1834). von Klaproth, Julius (บ.ก.). Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. pp. 402–409.
- ↑ ทากามัตสึ-โนะ-มิยะคนแรก
- ↑ สวรรคตตั้งแต่วัยเยาว์