ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ

ชาเบซ เริ่มชกมวยสากลในปี พ.ศ. 2523 ชนะรวดถึง 43 ครั้ง ก่อนจะได้ชิงแชมป์โลกครั้งแรกของสภามวยโลก (WBC) ในรุ่นจูเนียร์ไลท์เวท เมื่อปี พ.ศ. 2527 และสามารถชนะทีเคโอ​ยก 8 มาริโอ มาร์ติเนซ นักมวยชาวเม็กซิกันด้วยกัน ครองแชมป์ที่ว่างอยู่ และป้องกันแชมป์ได้ 10 ครั้ง จากนั้นจึงเลื่อนรุ่นไปชกในรุ่นไลท์เวทเพื่อ ชิงแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก (WBA) กับ เอ็ดวิน โรซารีโอ นักมวยชาวปวยร์โตรีโก เมื่อปี พ.ศ. 2530 ซึ่งชาเบซสามารถชนะทีเคโอ​โรซาริโอได้อย่างสวยงามในยกที่ 11 จากนั้นจึงเดิมพันตำแหน่งแชมป์โลกต่างสถาบันในรุ่นนี้กับแชมป์โลก WBC กับ โฆเซ ลุยส์ รามิเรซ นักมวยชาวเม็กซิกันด้วยกัน ในปี พ.ศ. 2531 ที่ลาสเวกัส ผลการชกทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุหัวชนกันไม่สามารถชกต่อกันได้ จึงรวมคะแนน ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ เป็นฝ่ายชนะคะแนนโดยเทคนิคไป

หลังจากครั้งนี้แล้ว ชาเบซได้สละตำแหน่ง ขึ้นไปชิงแชมป์โลกสภามวยโลก (WBC) ในรุ่นที่ใหญ่กว่าคือ จูเนียร์เวลเตอร์เวท กับโรเจอร์ เมย์เวทเธอร์ นักมวยชาวอเมริกัน ในปี ค.ศ. 1989 ซึ่งชาเบซก็สามารถชนะทีเคโอ​เมย์เวทเธอร์ได้ในยกที่ 10 คว้าแชมป์โลกในรุ่นที่ 3 มาครองได้สำเร็จ ชาเบซป้องกันตำแหน่งแชมป์ในรุ่นนี้ไว้ได้ถึง 12 ครั้งด้วยกัน และรวบแชมป์โลกของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) มาครองอีกตำแหน่งหนึ่ง เมื่อชนะทีเคโอ​ เมลดริก เทย์เลอร์ นักมวยชาวอเมริกัน ได้ในยกที่ 12 แต่ก็สละตำแหน่งแชมป์ของ IBF ไปหลังจากป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 2 ครั้ง จากนั้นชาเบซถึงเลื่อนรุ่นขึ้นไปชกชิงแชมป์โลกสภามวยโลก (WBC) ในรุ่นเวลเตอร์เวท โดยไม่ได้สละแชมป์ซูเปอร์ไลท์เวท กับเพอร์เนล วิเทเกอร์ นักมวยชาวอเมริกัน ในปี ค.ศ. 1993 ซึ่งผลการชกออกมาเสมอกัน แบบที่วิเทเกอร์น่าจะเป็นฝ่ายชนะมากกว่า จากนั้นชาเบซจึงกลับมาชกในรุ่นเดิม

ชาเบซแพ้ครั้งแรก อย่างไม่มีใครคาดคิด ในปี ค.ศ. 1994 ในการป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 13 เมื่อแพ้ต่อแฟรงกี เรนดอลล์ นักมวยโนเนมชาวอเมริกัน ด้วยคะแนนขาดลอย โดยที่ชาเบซถูกนับในยกที่ 11 ด้วย อีก 4 เดือนต่อมา ชาเบซจึงได้มีโอกาสแก้มืออีกครั้ง และกลับมาเป็นแชมป์อีกครั้ง เมื่อทั้งคู่เกิดหัวชนกัน ชาเบซแตกที่เหนือคิ้วขวา ไม่สามารถชกต่อไปได้ ผลรวมคะแนน 8 ยกที่ผ่านมา ชาเบซชนะคะแนนโดยเทคนิค​ไปแบบไม่เอกฉันท์ ชาเบซ ชกป้องกันตำแหน่งแชมป์ในครั้งที่ 2 นี้ไว้ได้อีก 4 ครั้ง ก่อนจะเปิดศึกกับยอดมวยรุ่นน้องที่แรงขึ้นมา คือ ออสการ์ เดอ ลา โฮยา ในปี ค.ศ. 1996 และเดอ ลา โฮยา ก็เป็นฝ่ายชนะทีเคโอ​ไปไนยกที่ 4 เท่านั้น เมื่อชาเบซเกิดแผลแตกฉกรรจ์ ไม่สามารถชกต่อไปได้ ต่อมาในปี ค.ศ. 1998 เมื่อ เดอ ลา โฮยา สละแชมป์ไป ชาเบซจึงได้มีโอกาสชิงแชมป์อีกครั้งกับมิเกล อังเฆล กอนซาเลซ นักมวยรุ่นน้องชาวเม็กซิโก ที่ก้าวขึ้นมาทาบรัศมี ที่สนามปลาซา เด โตโรส สนามสู้วัวกระทิงที่ใหญ่ที่สุดในโลก ในกรุงเม็กซิโกซิตี ผลการชกทั้งคู่ออกมาเสมอกันไปแบบที่ชาเบซน่าจะชนะคะแนนมากกว่า

ชาเบซยังคงชกต่อไป และได้มีโอกาสพบกับ ออสการ์ เดอ ลา โฮยา อีกครั้ง ในกลางปี ผลการชกออกมาในแบเดิอมอีก คือ ชาเบซแตกเป็นแผลฉกรรจ์ ไม่สามารถชกต่อไปได้ เป็นฝ่ายแพ้อาร์ทีดีในยกที่ 8 ชาเบซก็ยังคงชกต่อไป โดยหวังจะกลับมาเป็นแชมป์โลกในรุ่นซูเปอร์ไลท์เวทนี้อีกครั้งให้ได้ แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ เมื่อเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอ​ไปในยกที่ 6 ต่อ คอสท์ยา ซู นักมวยชาวออสเตรเลียที่โอนสัญชาติมาจากรัสเซีย แชมป์โลกคนใหม่ ในปี ค.ศ. 2001 จากนั้นชาเบซจึงชกต่อไปอีก 3 - 4 ครั้ง และก็ได้ประกาศแขวนนวมไป

ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ จัดได้ว่าเป็นยอดมวยคนหนึ่งของโลก มีสถิติการชกที่น่าทึ่ง มีหมัดตัดลำตัวที่หนักหน่วง รุนแรง เมื่อไมก์ ไทสัน ถูกตัดสินโทษจำคุกนานถึง 5 ปี ไฮไลท์ของวงการมวยโลกมุ่งมาที่รุ่นเล็กค่อนกลาง โดยมีชาเบซเป็นจุดสนใจ ชาเบซเป็นขวัญใจของชาวเม็กซิโกทั้งประเทศ จนอาจเรียกได้ว่าเป็น "ตำนานที่ยังมีลมหายใจอยู่" แฟนมวยชาวไทยให้ฉายาว่า "เพชฌฆาตหน้าหยก" เนื่องจากเป็นนักมวยที่หน้าตาดีคนหนึ่ง ในขณะที่แฟนมวยชาวอเมริกันเรียกว่า "J.C.Superstar"

ปัจจุบันนี้ ชาเบซมีลูกชายคนหนึ่งที่ชกมวยตามแบบพ่อ คือ ฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ ยูนิโอร์ ซึ่งเป็นอดีตแชมป์โลก WBC ในรุ่นมิดเดิลเวท^[2]

• แชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์ไลท์เวท
  • ชิง , 13 กันยายน 2527 ชนะทีเคโอ มาริโอ มาร์ติเนซ (  เม็กซิโก) ยก 8 ที่ แกรนด์โอลิมปิกออดิทอเรียม ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 1 , 19 เมษายน 2528 ชนะทีเคโอ รูเบน คัสติโย (  สหรัฐอเมริกา) ยก 6 ที่ เดอะฟอรัม อิงเกิลวูด รัฐแคลิฟอร์เนีย​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 2 , 7 กรกฎาคม​ 2528 ชนะทีเคโอ โรเจอร์ เมย์เวทเธอร์ (  สหรัฐอเมริกา) ยก 2 ที่ โรงแรมและคาสิโนริเวียรา ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 3 , 21 กันยายน 2528 ชนะคะแนน ดไวท์ แพรทเชทท์ (  สหรัฐอเมริกา) ที่ ​โรงแรมและคาสิโนริเวียรา ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 4 , 15 พฤษภาคม​ 2529 ชนะทีเคโอ เฟาสติโน มาร์ติเนส บาร์ริโอส (  อาร์เจนตินา) ยก 5 ที่ สต๊าดปีแยร์ เดอ กูแบร์แต็ง ปารีส แคว้นอีล-เดอ-ฟร็องส์​ ประเทศฝรั่งเศส
  • ป้องกันครั้งที่ 5 , 13 มิถุนายน 2529 ชนะทีเคโอ เรฟูจิโอ โรฮัส (  สหรัฐอเมริกา) ยก 7 ที่ เมดิสันสแควร์การ์เดน​ นครนิวยอร์ก​ รัฐนิวยอร์ก​ สหรัฐ​
  • ป้องกันครั้งที่ 6 , 3 สิงหาคม​ 2529 ชนะคะแนน ร็อกกี ล็อกริดจ์ (  สหรัฐอเมริกา) ที่ สต๊าด หลุยส์ เดอซ์ ฟงวีแยย์​ ประเทศโมนาโก
  • ป้องกันครั้งที่ 7 , 12 ธันวาคม​ 2529 ชนะคะแนน ฆวน ลาโปร์เต (  ปวยร์โตรีโก) ที่ เมดิสันสแควร์การ์เดน นครนิวยอร์ก​ รัฐนิวยอร์ก​ สหรัฐ​
  • ป้องกันครั้งที่ 8 , 18 เมษายน​ 2530 ชนะทีเคโอ ฟรังซิสกู ตูมัส ดากรุซ (  บราซิล) ยก 3 ที่ อารีแนสเดอนีม นีม จังหวัดการ์ แคว้นอ็อกซีตานี​ ประเทศฝรั่งเศส
  • ป้องกันครั้งที่ 9 , 21 สิงหาคม​ 2530 ชนะคะแนน ดานิโล กาเบรรา (  สาธารณรัฐโดมินิกัน) ที่ สนามแข่งม้าอากวา กาลิเอนเต ติฆัวนา รัฐบาฮากาลิฟอร์เนีย​ ประเทศเม็กซิโก
• แชมป์โลก WBA รุ่นไลท์เวท
  • ชิง , 21 พฤศจิกายน​ 2530 ชนะทีเคโอ เอ็ดวิน โรซาริโอ (  ปวยร์โตรีโก) ยก 11 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 1 , 16 เมษายน​ 2531 ชนะทีเคโอ โรโดลโฟ อากิลาร์ (  ปานามา) ยก 6 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 2 และชิงแชมป์โลก WBC และเดอะริงในรุ่นเดียวกัน (ที่ว่าง)​ , 29 ตุลาคม​ 2531 ชนะคะแนนโดยเทคนิค โฆเซ ลุยส์ รามิเรซ (  เม็กซิโก) ยก 11 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
• แชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท
  • ชิง , 13 พฤษภาคม​ 2532 ชนะอาร์ทีดี โรเจอร์ เมย์เวทเธอร์ (  สหรัฐอเมริกา) ยก 10 ที่ เดอะฟอรัม อิงเกิลวูด รัฐแคลิฟอร์เนีย​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 1 , 18 พฤศจิกายน​ 2532 ชนะอาร์ทีดี แซมมี ฟูเอนเตส (  ปวยร์โตรีโก) ยก 10 ที่ เซซาร์พาเลซ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 2 , 16 ธันวาคม​ 2532 ชนะทีเคโอ อัลเบร์โต เด ลัส เมร์เซเดส โกร์เตส (  อาร์เจนตินา) ยก 3 ที่ ปาลาซิโอ เด โลส เดโปร์เตส เม็กซิโกซิตี​ ประเทศเม็กซิโก
  • ป้องกันครั้งที่ 3 และชิงแชมป์โลก IBF ในรุ่นเดียวกัน , 17 มีนาคม 2533 ชนะทีเคโอ เมลดริก เทย์เลอร์ (  สหรัฐอเมริกา) ยก 12 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 4 , 8 ธันวาคม​ 2533 ชนะทีเคโอ อัน คยุง-ด็อก (  เกาหลีใต้) ยก 3 ที่ บอร์ดวอล์กฮอล แอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 5 , 18 มีนาคม 2534 ชนะทีเคโอ จอห์น ดัปเปิลซิส (  สหรัฐอเมริกา) ยก 4 ที่ โรงแรมเดอะมิเรจ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ (ต่อมาชาเบซสละแชมป์ IBF)​
  • ป้องกันครั้งที่ 6 , 14 กันยายน​ 2534 ชนะคะแนน ลอนนี สมิธ (  สหรัฐอเมริกา) ที่ โรงแรมเดอะมิเรจ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 7 , 10 เมษายน​ 2535 ชนะทีเคโอ อังเฆล เอร์นันเดซ (  ปวยร์โตรีโก) ยก 5 ที่ โตเรโอ กัวโตร เด กามิโนส เม็กซิโกซิตี ประเทศเม็กซิโก
  • ป้องกันครั้งที่ 8 , 1 สิงหาคม​ 2535 ชนะทีเคโอ แฟรงกี มิทเชลล์ (  สหรัฐอเมริกา) ยก 4 ที่ โรงแรมเวสท์เกตลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 9 , 12 กันยายน​ 2535 ชนะคะแนน เอกตอร์ กามาโช (  ปวยร์โตรีโก) ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 10 , 20 กุมภาพันธ์​ 2536 ชนะทีเคโอ เกรก โฮเกน (  สหรัฐอเมริกา) ยก 5 ที่ อัซเตกา เม็กซิโกซิตี ประเทศเม็กซิโก
  • ป้องกันครั้งที่ 11 , 8 พฤษภาคม​ 2536 ชนะทีเคโอ เทอร์เรนซ์ อาลี (  กายอานา) ยก 6 ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 12 , 18 ธันวาคม​ 2536 ชนะทีเคโอ แอนดี โฮลลีแกน (  สหราชอาณาจักร) ยก 5 ที่ เอสตาดิโอกัวเตม็อก ปวยบลา รัฐปวยบลา ประเทศ​เม็กซิโก
  • เสียแชมป์ , 29 มกราคม​ 2537 แพ้คะแนน แฟรงกี แรนดอล (  สหรัฐอเมริกา) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
• แชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท (สมัยที่ 2)​
  • ชิง , 7 พฤษภาคม​ 2537 ชนะคะแนนโดยเทคนิค แฟรงกี แรนดอล (  สหรัฐอเมริกา) ยก 8 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 1 , 17 กันยายน 2537 ชนะทีเคโอ​ เมลดริก เทย์เลอร์ (  สหรัฐอเมริกา) ยก 8 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 2 , 10 ธันวาคม 2537 ชนะทีเคโอ โทนี โลเปซ (  สหรัฐอเมริกา) ยก 10 ที่ สนามเบสบอลมอนเตร์เรย์ มอนเตร์เรย์ รัฐนวยโบเลออน​ ประเทศเม็กซิโก
  • ป้องกันครั้งที่ 3 , 8 เมษายน 2538 ชนะคะแนน จิโอวันนี ปารีซี (  อิตาลี) ที่ เซซาร์พาเลซ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • ป้องกันครั้งที่ 4 , 16 กันยายน 2538 ชนะคะแนน เดวิด กานาอู (  เคนยา) ที่ โรงแรมเดอะมิเรจ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
  • เสียแชมป์ , 7 มิถุนายน​ 2539 แพ้ทีเคโอ ออสการ์ เดอ ลา โฮยา (  สหรัฐอเมริกา) ยก 4 ที่ เซซาร์พาเลซ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา​ สหรัฐ
• เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
  • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นเวลเตอร์เวท , 10 กันยายน 2536 เสมอ เพอร์เนล วิเทเกอร์ (  สหรัฐอเมริกา)​ ที่ แอลาโมโดม แซนแอนโทนีโอ​ รัฐเท็กซัส สหรัฐ
  • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท , 7 มีนาคม 2541 เสมอ มิเกล อังเฆล กอนซาเลซ​ (  เม็กซิโก)​ ที่ ปลาซา เด โตโรส เม็กซิโก ซิตี ประเทศเม็กซิโก
  • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นเวลเตอร์เวท , 18 กันยายน 2541 แพ้อาร์ทีดี ออสการ์ เดอ ลา โฮยา (  สหรัฐอเมริกา)​ ยก 8 ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส​ รัฐเนวาดา สหรัฐ
  • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท , 29 กรกฎาคม 2543 แพ้ทีเคโอ คอสท์ยา ซู (  ออสเตรเลีย)​ ยก 6 ที่ คอลิเซียมรำลึกทหารผ่านศึกแอริโซนา ฟีนิกซ์​ รัฐแอริโซนา สหรัฐ

• เทปการชกของฆูลิโอ เซซาร์ ชาเบซ