วิชิต สุรพงษ์ชัย

วิชิต สุรพงษ์ชัย หรือ ดร.วิชิต สุรพงษ์ชัย เกิดวันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2488 สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมศึกษา จากโรงเรียนอัสสัมชัญ ปริญญาตรีวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมเครื่องกล จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปริญญาโทสาขาบริหารธุรกิจ ที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแอนเจลิส และปริญญาดุษฎีบัณฑิต (Ph.D.) ด้านบริหารธุรกิจจากมหาวิทยาลัยแห่งเดียวกัน

ดร.วิชิต สุรพงษ์ชัย เริ่มทำงานเป็นพนักงานฝ่ายวิเคราะห์สินเชื่อ บรรษัทเงินทุนอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย (IFCT) และเป็นอาจารย์พิเศษที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ต่อมาย้ายมาอยู่ธนาคารกรุงเทพในปี พ.ศ. 2520

ในปี พ.ศ. 2535 ดร.วิชิต ได้รับตำแหน่งกรรมการผู้จัดการใหญ่ของธนาคารกรุงเทพ ในปี 2537 ดร.วิชิต ลาออกจากธนาคารกรุงเทพ โดยให้เหตุผลว่าจะไปรักษาสุขภาพ แต่เพียงไม่ถึงปีของการลาออก เขาได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ในรัฐบาลนายชวน หลีกภัย^[3]

หลังจากหมดภาระหน้าที่ทางการเมือง เขาได้กลับเข้าสู่วงการธนาคารอีกครั้ง โดยรับตำแหน่งประธานกรรมการ ธนาคารรัตนสิน จำกัด (มหาชน) เมื่อปี พ.ศ. 2541 ต่อมาหลังมีการขายกิจการให้กับสิงคโปร์แล้ว เขาได้เข้ารับหน้าที่ประธานกรรมการบริหารธนาคารไทยพาณิชย์

ดร.วิชิต เริ่มมีบทบาททางการเมืองอีกครั้งเมื่อมีการกล่าวถึงว่าจะเข้ามารับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง ในรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร^[4][5] แต่ในที่สุดเขาก็ไม่ได้ตอบรับเข้าร่วมรัฐบาล

• พ.ศ. 2541 –   เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2538 –   เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
• พ.ศ. 2547 –   เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้า (ท.จ.) (ฝ่ายหน้า)^[6]