กองทัพเรือ (แวร์มัคท์)

ครีคส์มารีเนอ (เยอรมัน: Kriegsmarine แปลว่า "ทัพเรือศึก") เป็นกองทัพเรือของนาซีเยอรมนีระหว่างปี 1935 ถึง 1945 เป็นเหล่าทัพที่สืบทอดมาจากกองทัพเรือจักรวรรดิเยอรมัน (1871–1918) และไรชส์มารีเนอของสาธารณรัฐไวมาร์ (1919–1935) ครีคส์มารีเนอเป็นหนึ่งในสามเหล่าทัพเยอรมันควบคู่กับ แฮร์ (กองทัพบก) และลุฟท์วัฟเฟอ (กองทัพอากาศ) ซึ่งประกอบกันเป็นกองทัพที่เรียกว่าแวร์มัคท์

ครีคส์มารีเนอ (KM)
ประจำการ	1935–1945
ประเทศ	ไรช์เยอรมัน
รูปแบบ	กองทัพเรือ
กำลังรบ	810,000 นาย
ขึ้นกับ	แวร์มัคท์
กองบัญชาการ	กองบัญชาการใหญ่กองทัพเรือ
ปฏิบัติการสำคัญ	สงครามกลางเมืองสเปน สงครามโลกครั้งที่สอง
ผู้บังคับบัญชา
ผบ. สำคัญ	จอมพลเรือ เอริช เรเดอร์ จอมพลเรือ คาร์ล เดอนิทซ์ พลเรือเอกอาวุโส ฟอน ฟรีเดอบวร์ค
เครื่องหมายสังกัด
ธงนาวีและธงศึกไรช์ (1938-45)
ธงชัยเฉลิมพล

ครีคส์มารีเนอได้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงปี 1930 (ตามสนธิสัญญาแวร์ซายได้จำกัดขนาดของกองทัพเรือเยอรมันมาแต่ก่อนและห้ามสร้างเรือดำน้ำ) เรือของครีคส์มารีเนอได้ถูกนำไปใช้กับน่านน้ำรอบๆของสเปนในช่วงสงครามกลางเมืองสเปน,ภายใต้หน้ากากของการดำเนินการไม่เข้าแทรกแซงใดๆ แต่ในความเป็นจริงได้สนับสนุนฝ่ายฟรังโกของสงคราม

ในเดือนมกราคม ปี 1939 แผนการเซท (Plan Z) ได้รับคำสั่ง,การเรียกร้องสำหรับเรือพิฆาตโดยกองทัพเรือในปี 1944. อย่างไรก็ตาม,เมื่อสงครามโลกครั้งที่สองได้อุบัติขึ้นในเดือนกันยายน ปี 1939 แผนการเซ็ดได้รับการสนับสนุนให้มีการสร้างเรือดำน้ำ (เรือ-อู) และจัดลำดับความสำคัญให้กับกองทัพบกและอากาศ.

เรือที่มีชื่อเสียงที่สุดของครีคส์มารีเนอคือ เรืออู ซึ่งส่วนใหญ่ได้ถูกสร้างขึ้นภายหลังจากแผนการเซ็ดได้ถูกยกเลิกไปในช่วงแรกของสงครามโลกครั้งที่สอง. "ฝูงหมาป่า"(Wolfpacks) เป็นกลยุทธ์ทางยุทธวิธีในการรวบรวมกลุ่มของเรือดำน้ำในการโจมตีขบวนเรือขนส่งสินค้าของอังกฤษได้อย่างรวดเร็วในช่วงครึ่งแรกของยุทธการแห่งแอตแลนติก (Battle of the Atlantic) แต่กลยุทธ์นี้ส่วนใหญ่ถูกละทิ้งไปในช่วงครึ่งหลังของสงคราม.พร้อมกับเรืออู,ได้ตรวจค้นหาโจมตีเรือบนผิวน้ำ (รวมทั้งการสนับสนุนของเรือลาดตระเวน) ถูกนำมาใช้เพื่อทำลายการส่งสินค้าของสัมพันธมิตรในช่วงแรกของสงคราม,เรือที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุดของเหล่านี้คือเรือลาดตระเวน Admiral Graf Spee และ Admiral Scheer และเรือรบประจัญบาน บิสมาร์ค.อย่างไรก็ตาม,การนำเรือคุ้มกันมาใช้ในการคุ้มครองขบวนเรือสินค้า,โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมหาสมุทรแอตแลนติก,ได้ลดประสิทธิภาพเป็นอย่างมากในการตรวจค้นหาโจมตีบนผิวน้ำต่อขบวนเรือสินค้า.

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง เรือที่เหลืออยู่ของครีคส์มารีเนอได้ถูกแยกออกจากกันในอำนาจของฝ่ายสัมพันธมิตรและถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆรวมทั้งการกวาดทุ่นระเบิด