พระเจ้าวอนจงแห่งโครยอ

พระเจ้าวอนจงแห่งโครยอ เกาหลี: 원종; ฮันจา: 元宗; อาร์อาร์: Wonjong; เอ็มอาร์: Wŏnjong 5 เมษายน ค.ศ. 1219 - 23 กรกฎาคม ค.ศ. 1274) จักรพรรดิองค์ที่ 24 และองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์โครยอ (ค.ศ. 1259 - ค.ศ. 1274)

พระเจ้าวอนจงประสูติเมื่อค.ศ. 1219 พระนามว่า วังจอน (왕전, 王倎) เป็นพระโอรสของพระเจ้าโคจงและพระมเหสีอินฮเยตระกูลยู ในค.ศ. 1259 พระเจ้าโคจงพระราชบิดาได้ยอมจำนนและให้โครยอเป็นเมืองขึ้นของมองโกล องค์ชายรัชทายาทวังจอนถึงถูกส่งไปยังเมืองคาราโครุม (Karakorum) เพื่อเป็นองค์ประกัน แต่ทว่าพระเจ้าโคจงพระราชบิดาได้สวรรคตในปีเดียวกันนั้น องค์ชายวังจอนจึงกลับมาเกาหลีเพื่อขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระเจ้าวอนจง

ขุนนางฝ่ายทหารชื่ออิมยอน (임연, 林衍) ไม่พอใจที่พระเจ้าวอนจงทรงมีนโยบายเป็นมิตรกับมองโกล^[1] จึงก่อการกบฏยึดอำนาจจากพระเจ้าวอนจงในค.ศ. 1269 อิมยอนพยายามจะลดอิทธิพลของมองโกลไปจากราชสำนักโครยอ แต่เสียชีวิตไปเสียก่อนในค.ศ. 1270 บุตรชายคืออิมยูมู (임유무, 林惟茂) จึงขึ้นมามีอำนาจแทนบิดา องค์ชายรัชทายาทซึ่งอยู่ที่เมืองปักกิ่งได้ขอให้กุบไลข่าน (Kublai Khan) ส่งทัพมาปราบกบฏในปีเดียวกัน อิมยูมูถูกสังหารในการรบ

ในค.ศ. 1270 พระเจ้าวอนจงยอมให้อาณาจักรโครยอตกเป็นเมืองขึ้นของมองโกลอย่างเป็นทางการ โดยทำตามข้อเรียกร้องของกุบไลข่านโดยการย้ายเมืองหลวงกลับแคซอง ยกมณฑลทงนยอง (동녕부, 東寧府) ให้มองโกล และยุบซัมบยอลโช (삼별초, 三別抄) ซึ่งเป็นหน่วยงานทหารที่สำคัญในสมัยเผด็จการทหาร ทำให้ทหารในซัมบยอลโช นำโดยแพจุงซุน (배중손, 裵仲孫) ก่อการกบฏขัดขวางมิให้พระเจ้าวอนจงเสด็จไปยังเมืองแคซอง เรียกว่า กบฏซัมบยอลโช เป็นโจรสลัดปล้นสะดมเมืองท่าต่างๆ มีฐานที่มั่นอยู่ที่เกาะทัมนา (탐라, 耽羅) กุบไลข่านจึงส่งทัพมองโกลเข้ามาปราบกบฏซัมบยอลโชที่เกาะทัมนาจนราบคาบในค.ศ. 1272

ในค.ศ. 1271 กุบไลข่านตั้งราชวงศ์หยวน เป็นพระจักรพรรดิหยวนซื่อจู พระจักรพรรดิสถาปนาพระเจ้าวอนจงเป็น พระเจ้าชุงกยอง (충경왕, 忠敬王) เป็นกษัตริย์ประเทศราชของราชวงศ์หยวน และในค.ศ. 1274 พระเจ้าวอนจงได้สู่ขอพระธิดาของพระจักรพรรดิหยวนซื่อจูพระนามว่า Khutugh beki มาอภิเษกกับองค์ชายรัชทายาทวังชิม (왕심, 王諶 ภายหลังเป็นพระเจ้าชุงยอล) พระเจ้าวอนจงสวรรคตในค.ศ. 1274 เป็นกษัตริย์ราชวงศ์โครยอองค์สุดท้ายที่มีพระนามที่พระสุสาน พระโอรสองค์ชายรัชทายาทที่อยู่เมืองปักกิ่งกลับมาชึ้นครองราชย์เป็น พระเจ้าชุงยอล (충렬왕, 忠烈王)