விக்கிப்பீடியா

பரங்கிப்பேட்டை

கடலூர் மாவட்டத்தில் உள்ள ஊர்கள்

பரங்கிப்பேட்டை (ஆங்கிலம்: // (கேட்கⓘ) Parangipettai), இந்தியாவின் தமிழ்நாடு மாநிலத்தில் அமைந்துள்ள கடலூர் மாவட்டத்தில் உள்ள புவனகிரி வட்டத்தில் இருக்கும் ஒரு பேரூராட்சி ஆகும். பரங்கிப்பேட்டையில் தொடருந்து நிலையம் உள்ளது.

பரங்கிப்பேட்டை
போர்டோ நோவோ
டவுன் பஞ்சாயத்து
Top: பரங்கிப்பேட்டை கலங்கரை விளக்கம், கடல் துறைமுகம்
Mid: சாமியார்பேட்டை கடற்கரை, அண்ணாமலை பல்கலைக்கழக கடல் உயிரியல் ஆய்வு மையம்
Bottom: பிச்சாவரம் சதுப்பு நிலக்காடு
அடைபெயர்(கள்): மஹ்மூத் பந்தர், முத்துகிருஷ்ணபுரி, வருணாபுரி
பரங்கிப்பேட்டை is located in தமிழ் நாடு
பரங்கிப்பேட்டை
பரங்கிப்பேட்டை
பரங்கிப்பேட்டை
ஆள்கூறுகள்: 11°29′N 79°46′E / 11.49°N 79.76°E / 11.49; 79.76
நாடு இந்தியா
மாநிலம்தமிழ்நாடு
மாவட்டம்கடலூர்
தாலுகாபுவனகிரி
தொகுதிசிதம்பரம்
அரசு
 • வகைடவுன் பஞ்சாயத்து
 • நிர்வாகம்பேரூராட்சி Town Panchayath
 • தலைவர்திருமதி. தேன்மொழி சங்கர் (திமுக)
 • எம்.எல்.ஏதிரு. கு. அ. பாண்டியன் (அஇஅதிமுக)
 • எம்.பிதிரு. தொல். திருமாவளவன் (விசிக)
 • மாவட்ட ஆட்சியர்திரு. அ. அருண் தம்புராஜ், இ.ஆ.ப
பரப்பளவு
 • மொத்தம்11.81 km2 (4.56 sq mi)
ஏற்றம்
12 m (39 ft)
மக்கள்தொகை
 (2011)[1]
 • மொத்தம்25,541
 • அடர்த்தி2,200/km2 (5,600/sq mi)
இனம்பறங்கியர்கள்
மொழிகள்
 • அரசுதமிழ், ஆங்கிலம்
 • உள்ளூர்தமிழ், ஆங்கிலம், உருது
நேர வலயம்ஒசநே+5:30 (IST)
பின்கோடு
608502
தொலைபேசி குறியீடு04144
இணையதளம்https://parangipettai.com

கோரமண்டல் கடற்கரையில் உள்ள இந்த இடம் நீண்ட காலமாக முக்கிய வர்த்தக மையமாக இருந்து வருகிறது. குறிப்பாக அரேபியர்களுக்கும், யேமனியர்களுக்கும் இது ஒரு முக்கியமான வர்த்தக நிலையமாக இருந்தது. காலனித்துவ காலத்தில், போர்த்துகீசியர்கள், டச்சுக்காரர்கள் மற்றும் ஆங்கிலேயர்கள் இப்பகுதியை அடுத்தடுத்து காலனித்துவப்படுத்தினர்.

பரங்கிப்பேட்டைக்கும் காந்திக்கும் தொடர்பு உண்டு. அன்னே மேரி பீட்டர்சன் 1909 இல் லோவென்டல் மிஷன் என்று அழைக்கப்படும் ஒரு மிஷனரி ஆனார். 1921 ஆம் ஆண்டில் மகாத்மா காந்தியால் அடிக்கல் நாட்டப்பட்டது, சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, பரங்கிப்பேட்டை என்று அழைக்கப்படும் போர்டோ நோவோவில் சேவா மந்திர் என்ற பெயரில் பள்ளி அதிகாரப்பூர்வமாக திறக்கப்பட்டது.

இன்று பரங்கிப்பேட்டை சுகாதாரம், கல்வி, போக்குவரத்து என அனைத்துத் தேவைகளையும் கொண்ட நன்கு வளர்ந்த நகரமாக பரிணமித்துள்ளது. அண்ணாமலை பல்கலைக்கழகத்துடன் இணைந்த கடல் உயிரியல் நிலையத்தையும் பெற்றுள்ளது.

இந்த நகரம் முஸ்லீம்கள் மற்றும் இந்துக்களுக்கு ஒரு முக்கியமான புனித மையமாகும்.

வரலாறு

தொகு

செஞ்சி நாயக்கரான இரண்டாம் கிருஷ்ணப்ப நாயக்கன் என்பவர்தான் வங்காள விரிகுடா கடலோரத்தில் அமைந்துள்ள இந்த கடற்கரை நகரத்தை நிர்மாணித்தார். இங்கு மக்களைக் குடியேற்றிய அவர் இந்த நகருக்கு கிருஷ்ணப்பட்டினம் என்று தன் பெயரை வைத்தார். கி.பி. 1623இல் டச்சுக்காரர்களை இங்கு வணிகம் செய்துகொள்ள அனுமதித்தார். பின்னர் போர்ச்சுகீசியர் இங்கு ஒரு புதிய துறை முகத்தை அமைத்தனர். புதிய துறைமுகம் என்ற பெயரில் அவர்கள் போர்டோநோவோ என அழைத்தனர். மேலும் இவ்வூரானது மஹ்மூதுபந்தர், வருணபுரி என்றும் அறியப்படுகிறது. பின்னர் இது பிரிட்டிசாரி்ன் ஆதிக்கத்துக்கு கொண்டுவரப்பட்டது. ஆங்கிலேயர் ஆட்சி காலத்தில் இது முக்கிய கப்பல் துறைமுகமாகவும் விளங்கியது. ஆசியாவின் முதல் இரும்பு தொழிற்சாலை இங்கு நிறுவப்பட்டிருந்தது.[2] இந்த இரும்புத் தொழிற்சாலைக்கு தேவைப்பட்ட இரும்புத்தாதை சேலத்தில் இருந்து வெள்ளாற்றில் படகு மூலமாக கொண்டுவரப்பட்டது. 1835ஆம் ஆண்டுவரை இந்த இரும்புத் தொழிற்சாலை இயங்கிவந்தது. இழப்பு ஏற்பட்டடக் காரணத்தால் தொழிற்சாலையை பிரித்தானிய கிழக்கிந்திய நிறுவனம் மூடிவிட்டது.[3]

கி.பி. 1781ல் ஆங்கிலேயரை எதிர்த்து ஹைதர் அலி இரண்டாம் மைசூர் போர் புரிந்தார். அதன் நினைவு போர்கொடி கம்பமும், கல்லறைகளும் இன்றும் அழியாச் சின்னங்களாக உள்ளது. பாபா கோயிலும் இங்கு உள்ளது.

அண்ணாமலை பல்கலைகழகத்தினால் நிறுவப்பட்டு கடல் சார் ஆராய்ச்சி படிப்புகள் நடைபெற்று வருகின்றது - இதன் கடல்சார் அருங்காட்சியகம் இங்கு பிரசித்தி பெற்றது.

தொடருந்து நிலையம்: விழுப்புரம் - மயிலாடுதுறை கோட்ட பாதையின் இடையே அமைந்துள்ளது. சிதம்பரம் தொடருந்து நிலையம், இங்கிருந்து 11 கி.மீ தூரத்திலும், கடலூர் சந்திப்பு 28 கி.மீ தூரத்திலும் அமைந்துள்ளது.

அருகில் உள்ள விமான நிலையங்கள்: திருச்சிராப்பள்ளி - 145 கி.மீ. மற்றும் சென்னை - 230 கி.மீ.

மக்கள் தொகை பரம்பல்

தொகு
மக்கள் தொகை மற்றும் வளர்ச்சி விகிதம் பரங்கிப்பேட்டை[4][5][6]
ஆண்டு மக்கள் தொகை(முந்தைய கணக்கெடுப்பில் இருந்து % மாற்றம்)
1871
7,182
1881
7,823(+8.9%)
1891
14,061(+79.7%)
1901
13,712(-2.4%)
1911
15,804(+15.3%)
1921
12,940(-18.1%)
1931
13,762(+6.4%)
1941
14,175(+3.0%)
1951
15,084(+6.4%)
1961
15,139(+0.4%)
1971
17,412(+15.0%)
1981
20,100(+15.4%)
1991
23,550(+17.2%)
2001
20,912(-11.2%)
2011
25,541(+12.2%)

2011-ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி இப்பேரூராட்சி 5,561 வீடுகளும், 25,541 மக்கள்தொகையும் கொண்டது. மேலும் இப்பேரூராட்சியின் எழுத்தறிவு 88.15% மற்றும் பாலின விகிதம் 1,000 ஆண்களுக்கு, 1006 பெண்கள் வீதம் உள்ள���ர்.[7]

பரங்கிப்பேட்டை மக்கள் தொகை 1871 - 2011
கணக்கெடுப்பு ஆண்டு கிராம பஞ்சாயத்துகளின் எண் மொத்த மக்கள் தொகை மொத்த ஆண் மொத்த பெண் 6 வயதுக்கு கீழ்
1871[8] T 7,182 * * *
1881[9] T 7,823 3,122 4,701 *
1891[10] T 14,061 6,190 7,871 *
1901[11] T 13,712 5,957 7,755 *
1911[12] T 15,804 7,232 8,572 *
1921[13] T 12,940 6,021 6,019 *
1931[14] T 13,762 6,329 7,433 ~1,820
1941[15] T 14,145 6,624 7,521 *
1951[16] TP 15,084 6,874 8,210 *
1961[17] TP 15,139 7,078 8,061 *
1971[18] TP 17,412 7,917 9,495 *
1981[19] TP 20,100 9,079 11.021 *
1991[20] TP 23,550 10,890 12,660 2,716
2001[21] 57[22] 20,901 10,178 10,723 2,457
2011[1] 41[23] 25,541 12,733 12,808 3,022
Source: Census of India & Directorate of Census Operations of Tamil Nadu
கணக்கெடுப்பு கல்வியறிவு விகிதம்
ஆண்டு சராசரி கல்வியறிவு மொத்த கல்வியறிவு ஆண் பெண் ஆண் எண்ணிக்கை பெண் எண்ணிக்கை
1991 64.23% 15,128 72.23% 57.36% 7,866 7,262
2001 74.88% 15,651 80.92% 69.15% 8,236 7,415
2011 77.71% 19,850 80.92% 74.53% 10,304 9,546
Source: Census of India
கணக்கெடுப்பு கல்வியறிவின்மை விகிதம்
ஆண்டு சராசரி கல்வியறிவின்மை மொத்த கல்வியறிவின்மை ஆண் பெண் ஆண் எண்ணிக்கை பெண் எண்ணிக்கை
1991 35.77% 8,422 27.77% 42.64% 3,024 5,398
2001 25.12% 5,250 19.08% 30.85% 1,942 3,308
2011 22.29% 5,691 19.08% 25.47% 2,429 3,262
Source: Census of India

மதங்கள்

தொகு



 

பரங்கிப்பேட்டையில் உள்ள மதங்கள் (2011)[24] [25]

  இந்து (56.34%)
  இஸ்லாம் (42.69%)
  கிறிஸ்தவம் (0.47%)
  சைனம் (0.07%)
  மற்றவை (0.43%)

பரங்கிப்பேட்டையில் பல்வேறு சமயத்தினர் ஒற்றுமையாக வாழ்கின்றனர். முஸ்லீம்களும் இந்துக்களும் ஏறக்குறைய சம எண்ணிக்கையில் அந்த ஊரில் வசிக்கின்றனர். கிறிஸ்தவர்களும் இங்கு வாழ்கின்றனர். முஸ்லிம்களில் குலங்கள் அல்லது குடும்பக் குழுக்கள் உள்ளன. முஸ்லீம்களில் சிலர் மரைக்கார், சாஹிப்கள், ராவுத்தர்கள் மற்றும் பட்டன்கள். பெரும்பாலும் மரைக்கார்கள். மரைக்காயர் என்ற பெயர் 'படகுகளின் அரசர்கள்' என்று பொருள்படும் மரக்கலங்களின் ஆயர்கள் என்ற பழைய தமிழ்ச் சொல்லிலிருந்து உருவானதாகக் கூறப்படுகிறது, இது தென் தமிழ் இந்து மன்னர் விஜய ரகுநாத சேதுபதி தொண்டமான் (சேது மன்னர்) அரபு வணிகர்களுக்கு வழங்கியதாகக் கூறப்படுகிறது.

புத்தகம்

தொகு
 
"பரங்கிப்பேட்டை முஸ்லிம்கள்" பற்றிய புத்தகம்

பரங்கிப்பேட்டை முஸ்லீம்களைப் பற்றிய வரலாறு, கலாச்சாரம், வாழ்க்கை முறை முதலியன, முதல் மற்றும் ஒரே புத்தகம் தமிழில் எழுதப்பட்டு, டிசம்பர் 2017 இல் ஜெனிஃபா அகாடமியால் வெளியிடப்பட்டது.

அவர்களின் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் மேலான வரலாறு மற்றும் அவர்களின் சமகால வாழ்வின் முதல் புத்தகம் "மஹ்மூத்பந்தர் பரங்கிப்பேட்டை முஸ்லிம்கள் - ஒரு பார்வையும் பதிவும்" 23.12.2017 அன்று பரங்கிப்பேட்டை மஹ்மூதியா ஷாதி மஹாலில் நூலின் ஆசிரியர் எல். ஹமீது மரைக்கார் அவரால் வெளியிடப்பட்டது.[26]

இந்நூலின் ஆசிரியர் எல்.ஹமீட் மரைக்கார் தனது உரையில், இந்நூல் குறித்த தனது கனவையும் அதற்கான முயற்சி எவ்வாறு ஆரம்பமானது என்பதையும் விவரித்தார். 1998 ஆம் ஆண்டு ​​தனது நண்பர்களுடன் மிதிவண்டியில் செல்வது முதல் பரங்கிப்பேட்டைக்கு அருகில் உள்ள கிராமங்களில் முஸ்லிம்களின் வாழ்க்கை நிலையை அறிந்துகொள்வது வரை இந்நூல் உருவாக்கத்தில் தான் எதிர்கொண்ட சிரமங்களை விளக்கினார்.

அமைவிடம்

தொகு

பரங்கிப்பேட்டைக்கு வடக்கே கடலூர் 32 கிமீ; தெற்கே சிதம்பரம் 23 கிமீ; மேற்கே விருத்தாச்சலம் 51 கிமீ மற்றும் கிழக்கே வங்காள விரிகுடா உள்ளது. இந்த ஊருக்கு அருகே வெள்ளாறு கடலில் கலக்கிறது.

பேரூராட்சியின் அமைப்பு

தொகு

11.81 சகிமீ பரப்பும் , 18 பேரூராட்சி மன்ற உறுப்பினரகளையும், 145 தெருக்களையும் கொண்ட இப்பேரூராட்சி சிதம்பரம் (சட்டமன்றத் தொகுதி)க்கும், சிதம்பரம் மக்களவைத் தொகுதிக்கும் உட்பட்டது.[27]

 
பரங்கிப்பேட்டை பேரூராட்சி அலுவலகம்

வர்த்தகம்

தொகு

ரயில்

தொகு
 
புதிய ரயில் நிறுத்தத்தை வரவேற்கும் பயணிகள்

பரங்கிப்பேட்டை ரயில் நிலையம் வரலாற்று ரீதியாகவும் பொருளாதார ரீதியாகவும் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிலையமாகும். பரங்கிப்பேட்டையில் ஆங்கிலேயர் ஆட்சிக் காலத்திலும், நாடு சுதந்திரம் அடைந்து சுமார் 15 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும் ரயில் போக்குவரத்து நன்றாக இருந்தது. போக்குவரத்து வசதிகள் நவீனமயமாக்கப்பட்ட பிறகு, பரங்கிப்பேட்டை மிகவும் பின்தங்கிய நிலையில் விடப்பட்டது.

கப்பல்

தொகு

இந்த துறைமுகம் சிலோன், அச்செங், பினாங்கு மற்றும் சிங்கப்பூர் ஆகிய நாடுகளுடன் பரபரப்பான வர்த்தகத்தில் கொண்டு செல்லப்பட்டது. பிரித்தானிய இந்தியா ஸ்டீம் நேவிகேஷன் கம்பெனியின் ஸ்டீமர்கள் 4 1/2 முதல் 5 அடி வரை கடலில் 2 மைல் தொலைவில் நங்கூரமிட்டு, பதினைந்து நாட்களுக்கு ஒருமுறை சிங்கப்பூருக்குப் பயணம் செய்கின்றன. சுமார் இருபது படகுகள் இருக்கும் சுங்க மாளிகைக்கு எதிரே உள்ள அரசு ஜெட்டியில் பொருட்கள் அனுப்பப்பட்டு தரையிறக்கப்படுகின்றன.[28][29]

கடல் ஆய்வு மையம்

தொகு

பரங்கிப்பேட்டை கடல்வளம் நிறைந்த பகுதி. இங்கு கடற்கரை கழிமுகம், சதுப்புநிலம் ஆற்று நீரோடைகள் அனைத்தும் காணப்படுகின்றன. இந்த ஊரை கடல் ஆராய்ச்சிக்காக அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழகத்தின் விலங்கியல் துறையினர் தேர்ந்தெடுத்து கடல் உயிரின ஆய்வு மையம் (Marine Biological Station) ஒன்றினை நிறுவினர்.

 
அண்ணாமலை பல்கலைக்கழக கடல் உயிரியல் ஆய்வு மையம்

இந்த மையத்தில், கடல் உயிரினங்கள் பற்றிய ஓர் அருங்காட்சியகம் இருக்கிறது. இதனைக் காண ஏராளமான பொதுமக்கள், மாணவர்கள், சுற்றுலாப் பயணிகள் தினமும் வருகின்றனர். ஒரு கோடி ரூபாய்க்கும் மேலான மதிப்புள்ள 10,000 புத்தகங்கள் மற்றும் ஆராய்ச்சி தொகுப்புகள் அடங்கிய ஒரு நூலகமும் இங்கு இருக்கிறது. ஆய்வுக்காக ஒரு கப்பல் மற்றும் நான்கு படகுகளும் உள்ளன.

பரங்கிப்பேட்டையின் (Marine Biological Station) மரைன் பயாலாஜிக்கள் நிலையம் தான் இந்தியாவின் கடல் உயிரின ஆய்வுக்காகத் தொடங்கப்பட்ட முதல் ஆய்வு நிலையம் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.[சான்று தேவை]

ஆதாரங்கள்

தொகு
  1. ↑ 1.0 1.1 "POPULATION CENSUS_ 2011 FOR VILLAGE PANCHAYATS AND PANCHAYAT UNIONS" (PDF). Published by DIRECTORATE OF CENSUS OPERATIONS of Tamilnadu. PDF Pg. No. 35
  2. ↑ பேராசிரியர் டாக்டர் எம். சீனிவாசன் மற்றும் டாக்டர் ஏ.சி.ரதீஷ் (பிப்ரவரி 2019). பாரம்பரியம் மிகுந்த பரங்கிப்பேட்டை. சுற்றுச்சூழல் தகவல் மையம் CASMB அண்ணாமலை பல்கலைக்கழகம். {{cite book}}: Check date values in: |date= (help)
  3. ↑ ஏ. செந்தில் குமார், அ. உ. வீரமணி (2015). தினகரன் தீபாவளி மலர் 2015. சென்னை: தினகரன். pp. 312–318.
  4. ↑ "Statement of Population of 1871 in Each Village of the South Arcot District" (PDF). Published by GANTZ BROTHERS, AT THE ADELPHI PRESS, MOUNT ROAD, MADRAS. PDF Pg. No. 217
  5. ↑ "DISTRICT CENSUS HANDBOOK TAMIL NADU, PART A & B - CUDDALORE,2001" (PDF). Director of Census Operations, Tamil Nadu.PDF Pg. No.484-485
  6. ↑ "DISTRICT CENSUS HANDBOOK CUDDALORE, 2011" (PDF). DIRECTORATE OF CENSUS OPERATIONS TAMIL NADU.Pg. No.28
  7. ↑ Parangipettai Population Census 2011
  8. ↑ "Statement of Population of 1871 in Each Village of the South Arcot District" (PDF). Published by GANTZ BROTHERS, AT THE ADELPHI PRESS, MOUNT ROAD, MADRAS. PDF Pg. No. 217
  9. ↑ "Imperial census : operations and results in the Presidency of Madras,1881". Published by GANTZ BROTHERS, AT THE ADELPHI PRESS, MOUNT ROAD, MADRAS. Book Pg. No. 433
  10. ↑ "Census of India. Volume XIV, Madras : tables I to XVII-C, British territory, 1891". Published by SUPERINTENDENT GOVERNMENT PRESS, MADRAS. Book Pg. No. 9
  11. ↑ "Census of India, Vol. XV-A: Madras Part II, 1901". Published by SUPERINTENDENT GOVERNMENT PRESS, MADRAS. PDF Pg. No. 17
  12. ↑ "IMPERIAL AND PROVINCIAL TABLES, Madras. Part II, Vol-XII, 1911" (PDF). Published by SUPERINTENDENT GOVERNMENT PRESS, MADRAS. PDF Pg. No. 13
  13. ↑ "VILLAGE STATISTICS SOUTH ARCOT DISTRICT, 1921" (PDF). Published by THE SUPERINTENDENT, GOVERNMENT PRESS, MADRAS. PDF Pg. No. 8
  14. ↑ "Provincial Tables, Part III, Vol-XIV,1931" (PDF). Superintendent of Census Operations, Madras.PDF Pg. No.30
  15. ↑ "VILLAGE STATISTICS SOUTH ARCOT DISTRICT, 1941" (PDF). Published by SUPERINTENDENT GOVERNMENT PRESS, MADRAS. PDF Pg. No. 3
  16. ↑ "Census Handbook, South Arcot, 1951" (PDF). Published by SUPERINTENDENT GOVERNMENT PRESS, MADRAS. PDF Pg. No. 27
  17. ↑ "District Census Handbook, South Arcot, Part X-III, Vol-II, Vol-IX, 1961" (PDF). Published by SUPERINTENDENT OF CENSUS Operations, MADRAS. PDF Pg. No. 463-465
  18. ↑ "Administrative Atlas, Part IX-A, Vol-I, Series-19, 1971" (PDF). Published by DIRECTOR OF CENSUS OPERATIONS TAMIL NADU AND PONDICHERRY. PDF Pg. No. 120
  19. ↑ "Final Population Totals of Tamil Nadu, 1981" (PDF). Published by Director of Census Operation Tamil Nadu. PDF Pg. No. 51
  20. ↑ "Final Population of Tamil Nadu, 1991" (PDF). Published by DIRECTORATE OF CENSUS OPERATIONS, Tamilnadu. PDF Pg. No.147
  21. ↑ "POPULATION CENSUS_ 2001 FOR VILLAGE PANCHAYATS AND PANCHAYAT UNIONS". Published by Census Commission of India. Archived from the original on 16 June 2004. PDF Pg. No. 484-485
  22. ↑ "Census of India 2001 - Series 17 - District Census Handbook Tamil Nadu, Part A & B - Cuddalore" (PDF). Published by Census of India 2001 - District Census Handbook Tamil Nadu, Cuddalore.
  23. ↑ "No.of Parangipettai Village Panchayaths" (PDF). Published by Cuddalore District Collectorate Office.
  24. ↑ "Table C-01 Population by Religion: Tamil Nadu". censusindia.gov.in. தலைமைப் பதிவாளர் மற்றும் இந்திய மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு ஆணையர். 2011.
  25. ↑ "Parangipettai Population Religion Data". Census Commission of India. 2011.
  26. ↑ "மஹ்மூத்பந்தர் பரங்கிப்பேட்டை முஸ்லிம்கள் – ஒரு பார்வையும் பதிவும்… நூல் வெளியீட்டு விழா".வெளியிடு - ஜெனிஃபா அகாடமி 23/12/2017. ஆசிரியர் - எல். ஹமீது மரைக்கார்
  27. ↑ பரங்கிப்பேட்டை பேரூராட்சியின் இணையதளம்
  28. ↑ Ltd, South Indian Railway Company (July 15, 2015). The Illustrated Guide to the South Indian Railway. Amberley Publishing Limited. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4456-5082-1 – via Google Books.
  29. ↑ Dr. V. Palanichamy (2007). French Trade In Porto Novo A.D. 1673-1780.

வெளி இணைப்புகள்

தொகு

https://casmbenvis.nic.in/WriteReadData/Publication/13-CASMB%20ENVIS%20-%20BOOKLET%20-%20Parampariyam%20Mikka%20Parangipettai-Tamil.pdf

"https://ta.wikipedia.org/w/index.php?title=பரங்கிப்பேட்டை&oldid=3925342" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது