Sukarno

Sukarno alikuwa kiongozi wa mapigano ya uhuru ya Indonesia kutoka kwa Dola la Uholanzi. Alikuwa kiongozi mashuhuri wa harakati za utaifa za Indonesia wakati wa ukoloni wa Uholanzi na alitumia zaidi ya muongo mmoja chini ya kizuizini Uholanzi hadi kutolewa na vikosi vya Japan vilivyovamia katika Vita vya Pili vya Dunia. Sukarno na raia wenzake walishirikiana kupata msaada kwa juhudi za vita vya Japan kutoka kwa idadi ya watu, badala ya misaada ya Kijapani katika kueneza maoni ya utaifa.

Baada ya kusalimu amri kwa Wajapani, Sukarno na Mohammad Hatta walitangaza uhuru wa Indonesia mnamo 17 Agosti 1945, na Sukarno aliteuliwa kuwa rais wake. Aliwaongoza Waindonesia katika kupinga juhudi za ukoloni mamboleo wa Uholanzi kupitia njia za kidiplomasia na za kijeshi hadi kutambuliwa kwa Uholanzi kwa uhuru wa Indonesia mnamo 1949. Mwandishi Pramoedya Ananta Toer aliwahi kuandika, "Sukarno alikuwa kiongozi pekee wa Asia ya enzi ya kisasa aliyeweza kuunganisha watu tofauti namna hii kwa asili, utamaduni na dini bila kumwaga tone la damu."

Baada ya kipindi cha machafuko cha demokrasia ya bunge, Sukarno alianzisha mfumo wa kidemokrasia unaoitwa "Demokrasia Iliyoongozwa" mnamo 1959 ambao ulimaliza kabisa utovu wa utulivu na uasi ambao ulikuwa ukitishia kunusurika kwa nchi tofauti na zenye amani.

Mapema miaka ya 1960 iliona Sukarno akiivuta Indonesia kushoto kwa kutoa msaada na ulinzi kwa Chama cha Kikomunisti cha Indonesia (PKI) kwa kuwakasirisha wanajeshi na Waislamu. Pia alianzisha safu ya sera zenye uchukizo za kigeni chini ya rubric ya anti-imprisia, na misaada kutoka kwa Umoja wa Kisovyeti na Uchina. Kushindwa kwa harakati za Septemba 30 mnamo 1965 kulisababisha uharibifu wa PKI na mauaji ya washiriki wake na wahusika katika mauaji kadhaa, na takriban watu 500,000 hadi 1,000,000 wamekufa.

Alibadilishwa mnamo 1967 na mmoja wa majemadari wake, Suharto, akabaki chini ya kifungo cha nje hadi kifo chake mnamo 1970.