Mate Parlov
Mate Parlov | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | |||||||||||||||||||||||||||||
Datum rođenja | 16. novembar 1948. | ||||||||||||||||||||||||||||
Mesto rođenja | Ričice kod Imotskog, FNRJ | ||||||||||||||||||||||||||||
Datum smrti | 29. jul 2008.59 god.) ( | ||||||||||||||||||||||||||||
Mesto smrti | Pula, Hrvatska | ||||||||||||||||||||||||||||
Državljanstvo | Jugoslavija | ||||||||||||||||||||||||||||
Visina | 184 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Masa | 90 kg | ||||||||||||||||||||||||||||
Sportske informacije | |||||||||||||||||||||||||||||
Sport | Boks | ||||||||||||||||||||||||||||
Nagrade i medalje
|
Mate Parlov (Imotski, 16. novembar 1948 — Pula, 29. jul 2008) bio je jugoslovenski i hrvatski bokser. Bio je olimpijski pobednik na Olimpijskim igrama 1972. u Minhenu, svetski prvak u Havani 1974. i dvostruki šampion Evrope u poluteškoj kategoriji. Takođe je bio profesionalni prvak Evrope i sveta u verziji Svetskog bokserskog saveta. Pored evropskih, svetskih i olimpijskih titula, Parlov je osam puta (1967—1974) osvajao titulu prvaka Jugoslavije, dva puta je osvajao Zlatnu rukavicu, a pet puta (1970—1974) titulu najboljeg na Balkanu.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Parlov je rođen 16. novembra 1948. godine u Imotskom. Boksom je počeo da se bavi sa 16 godina u Bokserskom klubu „Pula“ i posle tri godine osvojio je titulu prvaka Jugoslavije u poluteškoj kategoriji. Bio je levoruk, što mu je znatno pomoglo u karijeri.
Prvi veći uspeh na međunarodnoj sceni ostvario je 1969. kada je u Bukureštu postao vicešampion Evrope. Dve godine kasnije u Madridu je osvojio zlatnu medalju. Na Olimpijskim igrama u Minhenu Parlov je osvojio zlato u finalu protiv Kubanca Gilberta Karilja, u kojem su oba rivala bila u nokdaunu. Meč je prekinut 21 sekundu pre kraja druge runde, kada se Kubanac četvrti put našao na podu. U Beogradu 1973. odbranio je titulu prvaka Evrope u poluteškoj kategoriji. Svoju dominaciju u poluteškoj kategoriji potvrdio je na svetskom prvenstvu u Havani kada je osvojio titulu amaterskog prvaka sveta u poluteškoj kategoriji.
Po završetku amaterske karijere otisnuo se među profesionalce. Dana 10. jula 1976. na Marakani savladao je Italijana Domenika Adinolfija i osvojio titulu profesionalnog prvaka Evrope u poluteškoj kategoriji, u verziji Svetskog bokserskog saveta (WBC). Dve godine kasnije Parlov je postao i svetski šampion savladavši u borbi za titulu Argentinca Migela Anhela Kuelja, nokautom u 9. rundi. Titulu šampiona u poluteškoj kategoriji izgubio je porazom od Marvina Džonsona 2. decembra 1978.
Kao amater, Parlov je imao 310 borbi, od čega 13 poraza. U profesionalnoj karijeri, u 29 mečeva, zabeležio je 24 pobede, tri poraza i dva nerešena meča. Na Olimpijskim igrama 1984. bio je selektor bokserske reprezentacije Jugoslavije.
Dva puta je bio dobitnik zlatne značke Sporta, nagrade za najboljeg sportistu Jugoslaviji, 1972. i 1974. godine.
Preminuo je 29. jula 2008. od raka pluća.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Rođeni 1948.
- Umrli 2008.
- Imoćani
- Jugoslovenski bokseri
- Hrvatski bokseri
- Osvajači olimpijskih medalja u boksu
- Svetski prvaci u boksu
- Evropski prvaci u boksu
- Bokseri na Letnjim olimpijskim igrama 1968.
- Bokseri na Letnjim olimpijskim igrama 1972.
- Jugoslovenski olimpijci na Letnjim olimpijskim igrama 1968.
- Jugoslovenski olimpijci na Letnjim olimpijskim igrama 1972.
- Umrli od raka pluća
- Olimpijski pobednici u boksu
- Osvajači zlatnih olimpijskih medalja za Jugoslaviju