Mikenska Grčka
Mikenska Grčka, poslednja faza bronzanog doba u antičkoj Grčkoj, je istorijski period Homerovih epova i mnoge druge grčke mitologije. Mikenski period je dobio svoje ime po arheološkom nalazištu Mikena u severoistočnoj Argolidi, na Peloponezu. Atina, Pilos, Teba i Tirint su takođe značajni mikenski gradovi.
Serija članaka o historiji Grčke 
| |
|---|---|
| Heladski period | oko. 3200–1050. pne. |
| Egejska civilizacija | prije 1600. pne. |
| Mikenska Grčka | oko. 1600–1200. pne. |
| Mračno doba | oko. 1200–800. pne. |
| Antička Grčka | 776–323. pne. |
| Helenistička Grčka | 323. pne.–146. pne. |
| Rimska Grčka | 146. pne.–330 n.e. |
| Bizantska Grčka | 330. n.e.–1453. |
| Osmanska Grčka | 1453–1832 |
| Moderna Grčka | poslije 1832. |
| Teme | |
| Grčki jezik | Grčka književnost |
| Vojna historija | Imena Grka |
Oko 1400. god pne. minojska civilizacija je počela da opada. Godinama Krit je trpeo napade Mikenaca, naroda sa kopna Grčke. Kada više nije mogao da se brani grad je Knosos je spaljen i osvojen.
Mikenci su bili narod sa kopna Grčke. Njihov najveći i glavni grad zvao se Mikena. Mikenci su bili znatno manje civilizovaniji od Minojaca, međutim minojska kultura preneta je na kopno i tamo unapređena. Iz minojske kulture nastala je mikenska. Mikenci su gradili velike palate, sahranjivali mrtve u grobnice od kamena, preuzeli su pismo od Minojaca i smanjili broj slova na 90.
Krajem XII veka Mikena je poražena od strane Doraca, naroda kojeg nije zanimala kultura, već samo uništavanje i ratovi.