Ljubica Obrenović
Ljubica Obrenović (Srezojevci, 14. januar 1785[1] — 14. maj 1843) je bila srpska knjeginja, žena kneza Miloša Obrenovića.
| Ljubica Obrenović | |
|---|---|
|
| |
| Datum rođenja | 14. januar 1785. |
| Mesto rođenja | Srezojevci (Osmansko carstvo) |
| Datum smrti | 14. maj 1843. |
| Mesto smrti | Novi Sad (Austrijsko carstvo) |
| Poreklo | |
| Otac | Radosav Vukomanović |
| Majka | Marija Vukomanović |
| Porodica | |
| Supružnik | Miloš Obrenović |
Biografija
uredi
Njeno devojačko prezime bilo je Vukomanović, bila je ćerka Radosava i Marije Vukomanović. Glavni posrednik udaje za Miloša Obrenovića bio je Nikola Milićević Lunjevica koji je pregovore oko udaje završio sa Milanom Obrenovićem, bratom kneza Miloša, na četrdeset dana od smrti njenog oca.
Bila je poznata kao stroga i samosvesna, i često je zauzimala sopstveni stav u politici. Zbog toga je nekoliko puta dolazila u ozbiljne sukobe sa knezom Milošem. Jednom prilikom je u naletu ljubomore ubila jednu od ljubavnica kneza Miloša. Kao njena rezidencija izgrađen je konak knjeginje Ljubice u kojem je kasnije bio smešten Beogradski Licej.
Sa knezom Milošem izrodila je sinove Milana (1819-1839) i Mihaila (1823-1868) i ćerke Petriju (1808-1871) i Savku (1814-1848).
1842. godine došlo je do smene vlasti u Srbiji, sa dinastije Obrenovića na dinastiju Karađorđevića.
Kneginja Ljubica umrla je u progonstvu 1843. u Novom Sadu u Austrijskom carstvu a sahranjena je u manastiru Krušedol na Fruškoj gori.