Dragan Bubalo

Poručnik Dragan Bubalo je rođen 11. 10. 1964 u Apatinu, u porodici Nikole i Smiljane Bubalo. Umje­sto Elek­tro­teh­nič­kog fa­kul­te­ta, na ko­ji je bio pri­mljen, poručnik Bubalo se opre­dje­lio za studij na Vojnoj akademiji JNA - od­sjek ve­za. Bio je od­li­čan stu­dent. Poručnik Bubalo je početak sukoba u Sloveniji, 1991 godine, dočekao u sastavu JNA tj. Kopnene vojske JNA. Bio je stacioniran u varaždinskoj kasarni "Kalnički partizani" (VP 7464) u sastavu 32. korpus JNA - Varaždin tj. 32. motorizirane brigade pod komandovanjem pukovnika Berislava Popova. 27. 6. 1991 godine, poručnik Bubalo se sa 32. motoriziranom brigadom uputio prema SR Sloveniji gdje su trebali zauzeti tj. zatvoriti granični prijelaz Gornja Radgona i granični prijelaz Gederovci. Poručnik Bubalo je stigao sa svojom brigadom u Gornju Radgonu nakon dva dana, 28. 6. 1991, uz neprestane napade Teritorijalne odbrane (TO) SR Slovenije, barikade, blokade, žive štitove, pucnjavu i borbe. Taj isti dan je postignut prekid vatre tj. primirje između JNA i TO SR Slovenije. Poručnik Bubalo je ranjen nakon što su na njegovu brigadu iz zasjede pucali pripadnici slovenske TO. Umro je na nosilima za­to što mu kao ra­nje­ni­ku u vrije­me sklo­plje­nog pri­mir­ja ni­je pra­vo­vre­me­no uka­za­na po­moć tj. TO SR Slovenije nije dozvolila da mu se po­mog­ne i da ga se helikopterom Mil Mi-8 Jugoslavenskog ratnog zrakoplovstva (JRZ) prebaci u bolnicu. Čak što više pripadnici slovenske TO su pucali na he­li­kop­ter JRZ-a iako je isti ima vidljivu ozna­ku Cr­ve­nog križa. Poručnik Bubalo je jedan od 44 pripadnika JNA koji su smrtno stradali tokom sukoba u Sloveniji. Prema svjedočanstvu majke poručnika Bubala, njezin sin Dragan Bubalo je imao pri­ja­te­lje iz svih na­ci­ja SFR Jugoslavije. Smiljana Bubalo se 2006 godine pridružila po­kre­ta­nju pret­kri­vič­nog po­stup­ka Slovenskog helsinškog odbora o ratnom zločinu slovenskih teritorijalaca nad ročnim vojnicima tadašnje JNA uz pitanje zašto se Cr­ve­ni križ Slo­ve­ni­je ni­kad ni­je ogla­sio zbog ga­že­nja eti­ke po­mo­ći ra­nje­nom.^[1][2][3][4]

• Ivan Matović, Stanoje Jovanović (1991). Istina o oružanom sukobu u Sloveniji, Beograd: Vojnoizdavački i novinski centar.