mbrugghiuni s m (puru scrittu mbrugliuni)

  1. Cù mbrogghia a l'àutri.

[mbrugghiùni]

mbrug | ghiu | ni

mbrugghiuni

Stu sustantivu sicilianu veni di la palora siciliana "mbrogghiu".

tràficu, mbrogghiu, ntrallazzu