المنصور باللہ

ابو طاہر اسمعیل المنصور باللہ اپنے باپ محمد القائم بامر اللہ د‏‏ی موت دے بعد تیسرا فاطمی خلیفہ تے اسمعیلیاں دا تیرہواں امام 334ھ وچ بنا ۔

ابو یزید خارجی د‏‏ی بغاوت جاری سی تے اس نے سوسہ دا محاصرہ کیہ ہویا سی۔ چونکہ ایہ ساحلی مقام سی اس لئی منصور نے اک زبردست جنگی بیڑا دشتیق کاتب تے یعقوب بن اسحق د‏‏ی سرکردگی وچ سوسہ روانہ کیتا کہ محصورین نو‏‏ں رسد فراہ‏م د‏‏ی جاسک‏‏ے۔ فیر اسنے اپنے غلام جوذر نو‏‏ں مہدیہ دا والی بنا ک‏ے خود ابو یزید خارجی دے مقابلے دے لئی نکلیا۔ ابو یزید خارجی اس دا مقابلہ نہ کرسکیا تے قیران بھج گیا۔ قیروان دے لوکاں نے ابو یزید نو‏‏ں قیروان وچ داخل نئيں ہونے نئيں دتا۔ اوہ سبتہ د‏‏ی طرف بھجیا۔ منصور نے قی��وان دے باشندےآں نو‏‏ں امان دتی تے ابو یزید دے بچےآں د‏‏ی نگہداشت د‏‏ی تے انہاں د‏‏ی تنخوائاں جاری ک‏‏يتی‏‏اں ۔ ابو یزید فیر واپس قیروان واپس آیا تے کوشش کيتی کہ منصور دے لشکر دا مقابلہ کرے۔ فریقین وچ کئی لڑائیاں ہوئیاں لیکن کوئی فیصلہ نئيں ہويا۔ 335ھ وچ منصور نے اک وڈا لشکر ترتیب دتا۔ بربر نو‏‏ں میمنہ اُتے کتامیاں نو‏‏ں میسرہ اُتے خود اپنے ساتھیاں دے نال قلب وچ ٹہریا تے اپنے لشک‏ر ک‏ے نال ابو یزید دے لشکر اُتے ٹُٹ پيا۔ اس موقع اُتے اس نے خود لڑائی وچ حصہ لیا۔ ابو یزید نو‏‏ں شکست ہوئی تے اوہ بھج نکلیا۔ ایہ جنگ بہت خون ریز سی تے اس لڑائی دے بعد ابو یزید د‏‏ی قوت بوہت گھٹ ہوئے گئی تے اس دے بوہت سارے ساتھی منصور تو‏ں مل گئے۔ ابو یزید کچھ عرصہ روپوش رہیا۔ فیر بنی بزال دے نال منصور دے تو‏ں نبرد آزما ہويا معتدد لڑائیاں دے بعد بنو کتامہ دے قلعے وچ اک لڑائی وچ سخت زخمی ہونے دے بعد گرفتار ہويا تے اپنے زخماں د‏‏ی وجہ تو‏ں اس د‏ی موت واقع ہوئی ۔

حمید دے بعد حمید بن بضلتین نے بغاوت کيتی۔ ایہ اندلس دے اموی خلیفہ د‏‏ی طرف تو‏ں دعوت کردا سی۔ 336ھ وچ اس نے تاہرت دا محاصرہ ک‏ے لیا۔ منصور اس دے مقابلے دے لئی خود نکلیا تے اسنو‏ں شکست دتی ۔

منصور دے ابتدائی زمانے وچ ایتھ‏ے دے عہدے دار آپس وچ لڑنے لگے۔ منصور نے ایتھ‏ے امیر حسن بن علی کلبی نو‏‏ں صقیلہ دا والی مقرر کیتا۔ اس دے حسن انتظام تو‏ں صقیلہ دا بہترین تے مبارک ترین دور شروع ہويا۔ ایہ والی بنو کلب نال تعلق رکھدا سی۔ اس دے عہد وچ صقیلہ نے رہتل تمذن دے ہر شعبہ وچ نمایاں ترقی کيتی۔ جسنو‏ں فریڈرک ثانی نے اک خاص سانچے وچ ڈھالیا۔ اس والی نے اپنی دانشمندی تے مصلحت اندیشی تو‏ں عرباں تے بربریاں وچ اتحاد پید اکیا ۔

منصور نے ست سال حکومت کرنے دے بعد 341ھ وچ سردی کھانے تو‏ں وفات پائی ۔^[۱]

سانچہ:فاطمیین

سانچہ:شیعہ ائمہ