Przejdź do zawartości

Stewart SF1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stewart SF1
Ilustracja
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Stewart

Projektant

Alan Jenkins

Dane techniczne
Nadwozie

monocoque z włókna węglowego o strukturze plastra miodu

Zawieszenie
przednie

podwójne wahacze

Zawieszenie
tylne

podwójne wahacze

Silnik

Ford Zetec-R 3.0 V10

Skrzynia biegów

Stewart/Xtrac, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny

Paliwo

Texaco

Opony

Bridgestone

Historia
Debiut

Grand Prix Australii 1997

Kierowcy

22. Rubens Barrichello
23. Jan Magnussen

Używany

1997

Wyścigi

17

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Stewart SF2

Stewart SF1 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Alana Jenkinsa dla zespołu Stewart na sezon 1997. Kierowcami zespołu byli Rubens Barrichello oraz Jan Magnussen. Stewart debiutował w sezonie 1997, SF1 był zatem pierwszym samochodem tego zespołu.

Samochód zaczął być testowany w grudniu 1996 roku. Wiele mniejszych zespołów, które debiutowały w połowie lat 90. (Pacific, Forti, Simtek, Lola), szybko wycofywało się z Formuły 1. Stewart zapewnił sobie jednak wsparcie Forda, który udzielił zespołowi gwarancji na dostawę silników przez pięć lat oraz uczynienie z niego niejako zespołu fabrycznego Forda.

Model SF1 był na tyle konkurencyjny, by regularnie zdobywać punkty, ale miał duże problemy z niezawodnością – zawodnicy zespołu w sumie dojechali podczas sezonu do mety 8 razy. Problemy sprawiał głównie silnik. W związku z tym jedynie punkty dla zespołu zdobył Barrichello w Grand Prix Monako, kiedy to zdobył drugie miejsce. Zespół zdobył więc w sezonie 6 punktów, co dało mu dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej konstruktorów.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Zespół Silnik Opony Kierowcy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Pkt. Msc.
1997 Stewart Ford B AUS BRA ARG SMR MCO ESP CND FRA GBR DEU HUN BEL ITA AUT LUX JPN EUR 6 9
Brazylia Rubens Barrichello NU NU NU NU 2 NU NU NU NU NU NU NU 13 14 NU NU NU
Dania Jan Magnussen NU NU 10 NU 7 13 NU NU NU NU NU 12 NU NU NU NU 9

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Alan Henry: AUTOCOURSE 1997-98. Hazleton Publishing Ltd., 1997. ISBN 1-874557-47-0.