Powiat tarnopolski (II Rzeczpospolita)
Wygląd
(Przekierowano z Powiat tarnopolski)
powiat | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Siedziba | |||||
Powierzchnia |
1231 km² | ||||
Populacja (1931) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
116 os./km² | ||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie województwa |
Powiat tarnopolski – powiat województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej. Jego siedzibą było miasto Tarnopol.
1 lipca 1925 z powiatu brzeżańskiego do powiatu tarnopolskiego przyłączono gminę jednostkową Kozłów[1].
Gminy wiejskie w 1934
[edytuj | edytuj kod]1 sierpnia 1934 r. dokonano nowego podziału powiatu na gminy wiejskie[2].
- gmina Baworów
- gmina Berezowica Wielka
- gmina Borki Wielkie
- gmina Cebrów
- gmina Chodaczków Wielki
- gmina Hłuboczek Wielki
- gmina Ihrowica
- gmina Jankowce
- gmina Janówka
- gmina Jastrzębowo
- gmina Kozłów I
- gmina Kozłów II
- gmina Łozowa
- gmina Mikulińce
- gmina Nastasów
Miasta
[edytuj | edytuj kod]Starostowie
[edytuj | edytuj kod]- Edmund Jurystowski (1920–1921)
- Czesław Eckhardt (1921–1924)
- Antoni Koncowicz (kierownik od 1925 starosta)[3]
- Tomasz Malicki (1926–1937)
- Karol Adamski (1937–1938)[4]
- Władysław Wnęk (1938–)[5]
- Stanisław Zając (kierownik, do VI 1939)[6]
- Antoni Majkowski (od VI 1939)
Tylko podczas jednej z masowych akcji wysiedleńczych (przypadającej na lata 1944–1946) ludności polskiej ze wschodnich powojennych terenów Ukraińskiej SRR (przed wojną należących do państwa polskiego) z terenu powiatu tarnopolskiego wygnano w nowe granice Polski ok. 230 tysięcy Polaków[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 65, poz. 456
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 667
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Województwa Tarnopolskiego”. Nr 12, s. 4, 1 grudnia 1925.
- ↑ Nowy starosta tarnopolski. „Wschód”. Nr 46, s. 14, 30 kwietnia 1937.
- ↑ Nowy starosta Tarnopolski. „Wschód”. Nr 95, s. 3, 10 września 1938.
- ↑ Zmiany personalne na terenie Województwa tarnopolskiego. „Wschód”. Nr 137, s. 3, 2 lipca 1939.
- ↑ Tarlik Cyril Aman, Zabójstwo we Lwowie. Koniec miasta wieloetnicznego, budowa sowiecko-ukraińskiego Lwowa i los modelowego miasta pogranicza, ["A Murder in Lwów. The End of a Multi-Ethnic City, the Making of a Soviet-Ukrainian Lviv, and the Fate of a Model Borderland City"], "Nowa Ukraina", nr 1-2/2007, s. 107–121.