Przejdź do zawartości

Petra Behle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petra Behle
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1969
Offenbach am Main

Klub

SC Willingen

Wzrost

177 cm

Debiut w PŚ

25.02.1987, Lahti
(25. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

25.02.1987, Lahti
(25. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

28.01.1988, Ruhpolding (2. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
do 1990
Reprezentacja  RFN
od 1990
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 sztafeta
srebro Albertville 1992 sztafeta
srebro Lillehammer 1994 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Chamonix 1988 sprint
złoto Feistritz 1989 b.indywidualny
złoto Lahti 1991 b.indywidualny
złoto Nowosybirsk 1992 b.drużynowy
złoto Borowec 1993 b.indywidualny
złoto Anterselva 1995 sztafeta
złoto Ruhpolding 1996 sztafeta
złoto Ruhpolding 1996 b.drużynowy
złoto Osrblie 1997 sztafeta
srebro Oslo 1990 b.drużynowy
srebro Anterselva 1995 b.drużynowy
brąz Feistritz 1989 b.drużynowy
brąz Mińsk 1990 b.indywidualny
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Voss 1989 sztafeta
srebro Voss 1989 b.drużynowy
Puchar Świata
3. miejsce
1991/1992
3. miejsce
1995/1996
Puchar Świata (Sprint)
2. miejsce
1991/1992
3. miejsce
1995/1996

Petra Behle z d. Schaaf (ur. 5 stycznia 1969 w Offenbach am Main) – niemiecka biathlonistka, trzykrotna medalistka igrzysk olimpijskich i wielokrotna medalistka mistrzostw świata, dwukrotnie trzecia zawodniczka klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze medale w karierze osiągnęła w 1989 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Voss zdobyła złoty medal w sztafecie i srebrny w biegu drużynowym.

W Pucharze Świata zadebiutowała 25 lutego 1987 roku w Lahti, zajmując 25. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobyła pierwsze punkty. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 28 stycznia 1988 roku w Ruhpolding, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Iwę Karagiozową z Bułgarii i swą rodaczkę – Ingę Kesper. W kolejnych startach jeszcze 23 razy stawała na podium, odnosząc 11 zwycięstw: 7 lutego 1989 roku w Feistritz, 24 lutego 1991 roku w Lahti, 11 lutego 1993 roku w Borowcu i 14 grudnia 1994 roku w Bad Gastein zwyciężała w biegach indywidualnych, a 18 lutego 1988 roku w Chamonix, 19 grudnia 1992 roku w Pokljuce, 9 marca 1996 roku w Pokljuce, 30 listopada 1996 roku w Lillehammer, 11 stycznia 1997 roku w Ruhpolding, 15 marca 1997 roku w Nowosybirsku i 10 stycznia 1998 roku w Ruhpolding wygrywała sprinty. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1991/1992, kiedy była trzecia w klasyfikacji generalnej, za Rosjanką Anfisą Riezcową i Anne Briand z Francji. Jednocześnie zajęła drugie miejsce w klasyfikacji sprintu, ulegając tylko Riezcowej. Ponadto w sezonie 1995/1996 ponownie była trzecia w klasyfikacji generalnej, tym razem za Francuzką Emmanuelle Claret i swą rodaczką – Uschi Disl. Trzecia była też w klasyfikacji sprintu.

Na mistrzostwach świata w Chamonix w 1988 roku została pierwszą niemiecką biathlonistką, która zdobyła tytuł mistrzyni świata w sprincie. W zawodach tych wyprzedziła Szwedkę Evę Korpelę i Anne Elvebakk z Norwegii. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Feistritz dokonała tego samego w biegu indywidualnym. Pozostałe miejsca na podium zajęły Anne Elvebakk i Swietłana Dawydowa z ZSRR. Dwa dni później razem z koleżankami z reprezentacji RFN zdobyła brązowy medal w biegu drużynowym. W obu tych konkurencjiach medale zdobyła też podczas mistrzostw świata w Mińsku/Oslo/Kontiolahti w 1990 roku. Indywidualnie była trzecia, za Dawydową i jej rodaczką – Jeleną Gołowiną. Drużynowo tym razem była druga.

Po zjednoczeniu Niemiec była jedną z podstawowych zawodniczek nowej kadry. Już w 1991 roku po raz drugi w karierze wywalczyła złoto w biegu indywidualnym, wygrywając podczas mistrzostw świata w Lahti. O blisko 2 minuty wyprzedziła drugą na mecie Norweżkę Grete Ingeborg Nykkelmo i o blisko 2,5 minuty trzecią Iwę Karagiozową. Wynik ten powtórzyła na mistrzostwach świata w Borowcu w 1993 roku, tym razem wyprzedzając Kanadyjkę Myriam Bédard i Swietłanę Paramyginę z Białorusi. W międzyczasie wspólnie z Petrą Bauer, Uschi Disl i Ingą Kesper zdobyła złoty medal w biegu drużynowym na mistrzostwach świata w Nowosybirsku.

Kolejne dwa medale zdobyła podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 1995 roku. Najpierw razem z Kathi Schwaab, Simone Greiner-Petter-Memm i Uschi Disl była druga w biegu drużynowym. Pięć dni później reprezentacja Niemiec w składzie: Uschi Disl, Antje Harvey, Simone Greiner-Petter-Memm i Petra Behle zwyciężyła w sztafecie. Złote medale w sztafecie Niemki z Behle w składzie zdobyły również na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku i mistrzostwach świata w Osrblie rok później. W 1996 roku Niemki zwyciężyły również w biegu drużynowym.

W 1992 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie Niemki w sztafecie zajęły drugie miejsce. W biegu indywidualnym była trzynasta, a w sprincie szósta. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer Niemki ponownie były drugie w sztafecie, a Behle była ponadto piętnasta w biegu indywidualnym i piąta w sprincie. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie razem z Uschi Disl, Martiną Zellner i Katrin Apel zdobyła pierwszy w historii złoty medal olimpijski w tej konkurencji dla Niemiec. Zajęła ponadto 27. miejsce w biegu indywidualnym i 16. w sprincie.

Jej mężem w latach 1994–1999 był niemiecki biegacz narciarski Jochen Behle[1]. W 2003 roku wzięła drugi ślub ze swoim wieloletnim partnerem[2]. Obecnie mieszka w Biebertal. W latach 1998–2007 komentowała zawody sportowe dla niemieckiej stacji ZDF. Była też członkinią Deutscher Olympischer Sportbund.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1992 Albertville 13. 6. nd. nd. 2. nd.
1994 Lillehammer 15. 5. nd. nd. 2. nd.
1998 Nagano 27. 16. nd. nd. 1. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1987 Lahti 25. 19. nd. nd. nd.
1988 Chamonix 10. 1. nd. nd. 5. nd.
1989 Feistritz 1. 15. nd. nd. 4. nd.
1990 Mińsk/Oslo/Kontiolahti 3. 33. nd. nd. 8. nd.
1991 Lahti 1. 10. nd. nd. nd.
1992 Nowosybirsk nd. nd. nd. nd. nd. nd.
1993 Borowec 1. 6. nd. nd. 4. nd.
1994 Canmore nd. nd. nd. nd. nd. nd.
1995 Anterselva 16. 23. nd. nd. 1. nd.
1996 Ruhpolding 19. 11. nd. nd. 1. nd.
1997 Osrblie 12. 9. 9. nd. 1. nd.
1998 Pokljuka nd. nd. 5. nd. nd. nd.

Miejsca w klasyfikacji końcowej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1986/1987 11.
1987/1988 4.
1988/1989 13.
1989/1990 11.
1990/1991 6.
1991/1992 3.
1992/1993 5.
1993/1994 10.
1994/1995 10.
1995/1996 3.
1996/1997 4.
1997/1998 7.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 28 stycznia 1988 Ruhpolding Bieg indywidualny na 15 km 2. 1+0+2 40:21,8 +3,1 Iwa Karagiozowa
2. 30 stycznia 1988 Ruhpolding Sprint na 7,5 km 2. 1+1 19:36,8 +29,3 Cwetana Krystewa
3. 18 lutego 1988 Francja Chamonix Sprint na 7,5 km 1. 0+0 19:33,0
4. 15 grudnia 1988 Francja Les Saisies Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+0+1+0 59:24,2 +1:25,9 Marija Manołowa
5. 7 lutego 1989 Austria Feistritz Bieg indywidualny na 15 km 1. 0+0+1+1 1:06:11,2
6. 20 lutego 1990 Mińsk Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+0+1+1 51:53,4 +2:01,2 Swietłana Pieczorska
7. 24 stycznia 1991 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+1+0 51:58,6 +9,9 Swietłana Pieczorska
8. 24 lutego 1991 Finlandia Lahti Bieg indywidualny na 15 km 1. 0+0+0+0 55:14,9
9. 19 grudnia 1991 Austria Hochfilzen Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+2+1 58:56,9 +1:09,3 Anne Elvebakk
10. 18 stycznia 1992 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 3. 0+0 25:10,4 +9,6 Anfisa Riezcowa
11. 12 marca 1992 Norwegia Fagernes Sprint na 7,5 km 3. 0+0 27:20,0 +32,0 Anfisa Riezcowa
12. 21 marca 1992 Rosja Nowosybirsk Sprint na 7,5 km 3. 0+1 23:41,2 +31,4 Anfisa Riezcowa
13. 19 grudnia 1992 Słowenia Pokljuka Sprint na 7,5 km 1. 0+0 29:00,3
14. 11 lutego 1993 Bułgaria Borowec Bieg indywidualny na 15 km 1. 0+0+0+1 50:32,9
15. 14 grudnia 1994 Austria Bad Gastein Bieg indywidualny na 15 km 3. 1+0+0+0 1:04:35,9
16. 14 grudnia 1995 Norwegia Oslo Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+1+0+1 49:24,8 +20,2 Magdalena Forsberg
17. 16 grudnia 1995 Norwegia Oslo Sprint na 7,5 km 2. 0+0 20:09,6 +21,2 Uschi Disl
18. 11 stycznia 1996 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+0+1+0 48:18,2 +20,8 Uschi Disl
19. 9 marca 1996 Słowenia Pokljuka Sprint na 7,5 km 1. 0+0 24:51,7
20. 30 listopada 1996 Norwegia Lillehammer Sprint na 7,5 km 1. 1+0 24:31,0
21. 11 stycznia 1997 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 1. 0+1 23:08,1
22. 15 marca 1997 Rosja Nowosybirsk Sprint na 7,5 km 1. 0+0 26:30,3
23. 8 stycznia 1998 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 2. 0+1 23:23,0 +6,5 Magdalena Forsberg
24. 10 stycznia 1998 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 1. 0+0 23:39,9

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]