Przejdź do zawartości

Fiat Ritmo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiat Ritmo
Ilustracja
Fiat Ritmo przed liftingiem
Inne nazwy

Fiat Strada
Fiat Ritmo Super
SEAT Ritmo

Producent

FIAT

Projektant

Sergio Sartorelli

Zaprezentowany

Torino Motor Show 1978

Okres produkcji

1978–1988[1]

Miejsce produkcji

Włochy Cassino
Hiszpania Barcelona
Egipt Kair

Poprzednik

Fiat 128

Następca

Fiat Tipo

Dane techniczne
Segment

C[1]

Typy nadwozia

3 i 5-drzwiowy hatchback
2-drzwiowy kabriolet

Skrzynia biegów

4 i 5-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

3937 mm

Szerokość

1650 mm
Sport i Abarth: 1663 mm

Wysokość

1400 mm

Rozstaw osi

Mk I: 2448 mm
Mk II: 2444 mm
Abarth: 2432 mm

Masa własna

850 - 955 kg

Zbiornik paliwa

51 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

370 l

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

SEAT Ronda

Pokrewne

Fiat Regata
SEAT Malaga
SEAT Ibiza

Konkurencja

Alfa Romeo 33
Austin Allegro
Ford Escort
Opel Kadett
Renault 14
Volkswagen Golf

Fiat Ritmosamochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod włoską marką FIAT w latach 1978–1988[1].

Historia i opis modelu

[edytuj | edytuj kod]
Fiat Ritmo po liftingu
Fiat Ritmo - tył po liftingu
Fiat Ritmo Cabriolet
Fiat Ritmo - tył przed liftingiem

Samochód został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Turynie w 1978 roku[2][3]. Nazwa Ritmo (rytm) symbolizować miała dynamikę ówczesnej epoki. Wybrana została z ponad czterystu propozycji, a oznaczenia cyfrowe na końcu nazwy Ritmo oznaczają moc zastosowanego silnika[2].

Pojazd charakteryzował się ostrym, klinowo opadającym przodem oraz wykonanymi z tworzywa sztucznego zintegrowanymi z bryłą nadwozia zderzakami[2]. W przeciwieństwie do dawnych modeli marki zrezygnowano zupełnie z chromowanych elementów nadwozia na rzecz plastików w kolorze matowym. W 1981 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie zaprezentowano przygotowany na bazie pojazdu kabriolet, który opracowany został w studiu Bertone[3]. W 1982 roku przeprowadzono modyfikację nadwozia pojazdu[1]. Zmieniono kształt atrapy chłodnicy, pas przedni uzupełniły cztery reflektory. Ostatni lifting samochodu przeprowadzono w 1985 roku[1]. Pozbyto się m.in. okrągłych klamek[3].

W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1979 samochód zajął 2. pozycję (za Talbotem Horizonem)[4].

W latach 1980–81, 495 samochodów Ritmo zostało zmontowanych w zakresie montażu końcowego w Polsce w FSO; w przeciwieństwie do innych montowanych, nie nosiły one już nazwy Polski Fiat[5].

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]
  • L
  • CL

Silniki

[edytuj | edytuj kod]

Od początku produkcji pojazd oferowany był z trzema silnikami benzynowymi o mocach: 60, 65 i 75 KM. W 1980 roku wprowadzono silnik wysokoprężny, który zbudowany został przez dawnego inżyniera Ferrari, Aurelio Lampredi[3]. Był to silnik o pojemności 1.7 l i mocy 58 KM. Rok później wprowadzono wersje Super 75 oraz Super 85. Pierwsza z nich otrzymała silnik 1.3 o mocy 75 KM, a druga 1.5 o mocy 85 KM. Wprowadzono także sportową wersję pojazdu 105TC z silnikiem DOHC zasilanym gaźnikiem Webera z Fiata 131 o mocy 105 KM[3]. Na rynek wprowadzono także modele sygnowane logo Abartha. Auto wyposażone zostało w 2 l silnik o dwóch mocach: 125 i 130 KM[3].



Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Fiat Ritmo-Strada (Tipo 138) versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  2. a b c Fiat Ritmo. fiat128.e.pl. [dostęp 2016-07-02].
  3. a b c d e f Maciej Majewski: Fiat Ritmo - Kultowe wozy. autocentrum.pl. [dostęp 2016-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)].
  4. Previous winners - Car of the Year 1979. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).
  5. Zdzisław Podbielski. Samochody montażowe z Żerania. „Auto Świat Classic”. Nr 4/2019. s. 136-137. ISSN 2299-5099. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]