Parafia św. Michała Archanioła w Michałówce
.jpg) Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Michałówka 13, |
| Data powołania |
4 lutego 1763 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Filie |
Duńkowice – pw. Matki Bożej Częstochowskiej |
| Proboszcz |
ks. Mieczysław Stopa |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
29 września |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Radymno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego  | |
 49°57′05,2″N 22°52′21,4″E/49,951444 22,872611
| |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Michała Archanioła w Michałówce – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Radymno II w archidiecezji przemyskiej[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Fundatorem parafii był urodzony około 1694 roku Józef Drohojowski[2], ojciec ks. Józefa Drohojowskiego.
Parafia w Michałówce została erygowana 4 lutego 1763 roku przez bpa przemyskiego Michała Wodzickiego. W skład ówczesnej parafii weszły: Duńkowice Wielkie, Nienowice i Skład Solny, a w następnych latach Grabowiec i Barycz.
Budowę drewnianego kościoła w stylu barokowym rozpoczęto przed 1763 rokiem, a ukończono w 1765 roku. W 1802 roku w Michałówce było 153 wiernych, w Duńkowicach 180 wiernych. 28 sierpnia 1828 roku odbyła się konsekracja kościoła, której dokonał bp Jan Antoni Potocki pw. św. Michała Archanioła
W latach 1914–1915 podczas wojny w kościele stacjonowały wojska rosyjskie, które dokonały poważnego zniszczenia kościoła. W 1916 roku kościół został odbudowany. Podczas II wojny światowej w kościele urządzono magazyn i w 1942 roku kościół ponownie uległ zniszczeniu. W latach 1972–1976 przeprowadzono gruntowny remont kościoła[3][4].
Na terenie parafii jest 1 189 wiernych (w tym: Michałówka – 277, Duńkowice – 693, Łazy Osiedle – 90 i Piaski – 170)[5].
- Proboszczowie parafii:[6]
- 1849–1874. ks. Józef Putałkiewicz.
- 1874–1888. ks. Jan Fedorowicz.
- 1888–1890. ks. Franciszek Jagoda.
- 1890–1898. ks. Wincenty Zbigniewicz.
- 1898–1904. ks. Michał Wołczański.
- 1904–1908. ks. Stefan Wawro.
- 1909–1918. ks. Antoni Szkodziński.
- 1934–1943. ks. Jan Gielarowski.
- 1943– ks. Bronisław Mikulski[7][8][9].
- 1969–2004. ks. prał. Marian Fedyk[10][11].
- 2004–2014. ks. Krzysztof Szczygielski.
- 2014– nadal ks. Mieczysław Stopa.
Kościół filialny
[edytuj | edytuj kod]W 1912 w Duńkowicach siostry Służebniczki starowiejskie wybudowały murowany dom z przeznaczeniem na ochronkę i dom mieszkalny sióstr. W 1965 roku placówka ta została zlikwidowana, a w 1979 roku budynek został odzyskany i Zgromadzenie przekazało go parafii w Michałówce.
W 1979 roku parafia przystąpiła do przebudowy budynku w cela adaptacji na kościół filialny, według projektu inż. Władysława Trojanowskiego i inż. Henryka Sobolewskiego. 29 września 1981 roku bp Ignacy Tokarczuk dokonał poświęcenia kościoła pw. Matki Bożej Częstochowskiej[3][4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ Kronika Drohojowskich. Na podstawie badań archiwalnych, oprac. J. Drohojowski, cz. I, Kraków 1904, s. 170, 175.
- ↑ a b Historia
- ↑ a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 401–402) ISSN 1233-4685
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 276–277) ISSN 1429-6314
- ↑ Życie parafii. Duszpasterze
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 85-86) [dostęp 2024-06-17]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 97) [dostęp 2024-06-17]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 105) [dostęp 2024-06-17]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 161) [dostęp 2024-06-17]
- ↑ Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 320-321) [dostęp 2024-06-17]