Metoda nauczania
Metoda nauczania – celowo i systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniami, który umożliwia uczniom opanowanie wiedzy wraz z umiejętnością posługiwania się nią w praktyce, jak również rozwijanie zdolności i zainteresowań poznawczych uczniów[1].
Dobór metod nauczania zależy od:
- wieku uczniów;
- treści nauczania;
- kwalifikacji i doświadczenia nauczyciela;
- czasu nauczania;
- celów i zadań pracy dydaktyczno-wychowawczej;
- organizacji i środków, których zamierza użyć nauczyciel.
Elementy metod nauczania
[edytuj | edytuj kod]Każda z metod nauczania zawiera dwa elementy:
- przygotowanie materiału nauczania,
- praca z uczniami.
Klasyfikacja metod nauczania
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na pojawianie się ciągle nowych metod, klasyfikacja nie jest ujednolicona.
Klasyfikacje według wybranych autorów opracowań pedagogicznych
[edytuj | edytuj kod]Podział Czesława Kupisiewicza z dodanymi metodami aktywizującymi:
- metody oparte na słowie: wykład, opowiadanie, pogadanka, opis, dyskusja, praca z książką;
- metody oparte na obserwacji i pomiarze: pokaz, pomiar;
- metody oparte na praktycznej działalności uczniów: laboratoryjna, zajęć praktycznych;
- metody aktywizujące: burza mózgów, sytuacyjna, inscenizacji, problemowa itp.
Klasyfikacja metod oparta na koncepcji wielostronnego nauczania-uczenia się Wincentego Okonia[1]:
- metody asymilacji wiedzy – uczenie się przez przyswajanie: pogadanka, dyskusja, wykład, praca z książką;
- metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy – uczenie się przez odkrywanie; klasyczna metoda problemowa, metoda przypadków, metoda sytuacyjna, giełda pomysłów mikronauczanie, gry dydaktyczne;
- metody waloryzacyjne – uczenie się przez przeżywanie; metody impresyjne, metody ekspresyjne;
- metody praktyczne – uczenie się przez działanie; metody ćwiczebne, metody realizacji zadań wytwórczych.
Klasyfikacja Tadeusza Nowackiego:
- metody nauczania teoretycznego: wykład, pogadanka, dyskusja, opis, opowiadanie, wyjaśnienie;
- metody nauczania praktycznego: rozwijanie umiejętności, pokaz, ćwiczenie, instruktaż, inscenizacja.
Klasyfikacja K. Kruszewskiego:
- metody słowne;
- metody oglądowe;
- metody praktyczne;
- metody gier dydaktycznych.
Klasyfikacje K. Grzesika:
- metody pisemne
- metody praktyczne
- metody teoretyczne
- metody słowne
- metody proste i złożone
Zmodyfikowany podział metod nauczania
[edytuj | edytuj kod]Podział stosowany obecnie w opracowaniach pedagogicznych.
- Metody podające:
- wykład informacyjny: służy do przekazywania informacji w sposób usystematyzowany;
- pogadanka: rozmowa nauczyciela z uczniem w toku której nauczyciel przedstawia określone treści, stawia pytania a uczniowie odpowiadają;
- opowiadanie: polega na przedstawieniu tematu o określonej akcji i w czasie; powinno być realizowane żywo i barwnie;
- opis;
- prelekcja;
- anegdota;
- odczyt;
- objaśnienie lub wyjaśnienie.
- Metody problemowe:
- wykład problemowy;
- wykład konwersatoryjny;
- klasyczna metoda problemowa;
- Metody aktywizujące:
- metoda przypadków;
- metoda sytuacyjna;
- inscenizacja;
- gry dydaktyczne:
- symulacyjne;
- decyzyjne;
- psychologiczne;
- seminarium;
- dyskusja dydaktyczna:
- związana z wykładem;
- okrągłego stołu;
- wielokrotna;
- burza mózgów;
- panelowa;
- metaplan.
- Metody eksponujące:
- film;
- sztuka teatralna;
- ekspozycja;
- pokaz połączony z przeżyciem.
- Metody programowane:
- z użyciem komputera;
- z użyciem maszyny dydaktycznej;
- z użyciem podręcznika programowanego.
- Metody praktyczne:
- pokaz;
- ćwiczenia przedmiotowe;
- ćwiczenia laboratoryjne;
- ćwiczenia produkcyjne;
- metoda projektów;
- metoda tekstu przewodniego;
- seminarium;
- symulacja.
Funkcje metod nauczania
[edytuj | edytuj kod]Metody spełniają następujące funkcje:
- służą zapoznaniu uczniów z nowym materiałem;
- zapewniają utrwalenie zdobytej wiedzy;
- umożliwiają kontrolę i ocenę stopnia opanowania wiedzy.