Przejdź do zawartości

Kiwerce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kiwerce
Ківерці
Ilustracja
Herb Flaga
herb Kiwercy flaga Kiwercy
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Rejon

kiwercowski

Data założenia

1870

Burmistrz

Ołeksandr Kowalczuk

Powierzchnia

8,48 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


14 195[1]

Nr kierunkowy

+380 3365

Kod pocztowy

45200-45204

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kiwerce”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kiwerce”
Ziemia50°49′59″N 25°27′41″E/50,833056 25,461389
Strona internetowa

Kiwerce (ukr. Ківерці) – miasto na Ukrainie i stolica rejonu w obwodzie wołyńskim. Leży na Wołyniu.

Węzeł kolejowy[2][3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kiwerce założono w 1870 w związku z budową linii kolejowej Żytomierz-Kowel i do dziś to miasto jest ważnym węzłem kolejowym. W Kiwercach od głównej trasy kolejowej odchodzi także odnoga prowadząca do pobliskiego Łucka.

W okresie II Rzeczypospolitej Kiwerce były siedzibą gminy wchodzącej w skład powiatu łuckiego. W 1923 r. erygowana została Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Kiwercach. Miejscowość była siedzibą gminy Kiwerce.

W dniach 14–15 września 1939 r. w Kiwercach zorganizowana została Samodzielna Kompania Czołgów R-35.

Podczas okupacji niemieckiej dla żydowskich mieszkańców miejscowości utworzono getto. 25 maja 1942 roku Sicherheitsdienst wraz z 1. zmotoryzowanym plutonem żandarmerii z Łucka i ukraińską policją rozstrzelało Żydów w liczbie 270[4].

Podczas rzezi wołyńskiej do Kiwerc ściągali polscy uchodźcy z eksterminowanych przez UPA wsi, licząc na ochronę załogi niemieckiej. 13 czerwca 1943 ksiądz Kazimierz Batowski pochował we wspólnej mogile na cmentarzu 150 Polaków zamordowanych przez UPA w okolicznych koloniach. Pod koniec[potrzebny przypis] lipca 1943 węgierska i holenderska ochrona stacji kolejowej w Kiwercach wraz z niemieckimi posiłkami z Łucka odparła atak UPA na Kiwerce. Ujęto i rozstrzelano 30 upowców oraz towarzyszącego im ukraińskiego duchownego[5].

W czasie II wojny światowej w mieście miał swoją siedzibę Obwód Armii Krajowej Kiwerce. Czasowo stacjonowała tu także część 202 batalionu policyjnego złożonego z Polaków; pododdział ten zdezerterował i przyłączył się do samoobrony Przebraża[5].

W 1945 roku zaczęto wydawać gazetę[6].

Prawa miejskie Kiwerce otrzymały w 1951[2][3].

W 1989 liczyło 16 722 mieszkańców[3][7].

W 2013 liczyło 14 611 mieszkańców[8].

Współcześnie w Kiwercach znajduje się stacja kolejowa, dwie cerkwie prawosławne (patriarchatu moskiewskiego i patriarchatu kijowskiego), kościół rzymskokatolicki i kościół ewangelicki.

Urodzeni w Kiwercach

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.16
  2. a b Киверцы // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 12. М., «Советская энциклопедия», 1973. стр.83
  3. a b c Киверцы // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 1. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.573
  4. Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 404
  5. a b Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 556, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
  6. № 2635. Ленинским путём // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986—1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.345
  7. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  8. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Objaśnienia na mapie: Topograficzna mapa w skali 1 : 100 000, arkusze Maniewicze i Łuck. Kijewskaja Wojenno-Kartograficzeskaja Fabrika, 2005.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]