Przejdź do zawartości

Thomas Rongen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Rongen
Ilustracja
Thomas Rongen (2012)
Pełne imię i nazwisko

Thomas Eddy Rongen

Data i miejsce urodzenia

31 października 1956
Amsterdam

Wzrost

183 cm

Pozycja

pomocnik
napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1971–1975 FC Amsterdamsche
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1979 FC Amsterdamsche
1979–1980 Los Angeles Aztecs 40 (6)
1979–1980 Los Angeles Aztecs (halowy) 12 (3)
1980 Washington Diplomats 10 (0)
1981–1983 Fort Lauderdale Strikers 83 (4)
1984 Minnesota Strikers 5 (0)
1984–1985 Minnesota Strikers (halowy) 18 (0)
1985 South Florida Sun
1985–1986 Chicago Sting (halowy) 14 (1)
1987 Houston Dynamos
1988–1993 Fort Lauderdale Strikers
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1984–1986 Pope John Paul II High School (asystent)
1986–1988 Pope John Paul II High School
1986 Plantation Eagles Soccer Club
1987 Floryda U-23
1987–1990 Nova Southeastern University (asystent)
1988 Fort Lauderdale Strikers (asystent)
1988 South Plantation High School
1989–1994 Fort Lauderdale Strikers
1990–1995 Nova Southeastern University
1996 Tampa Bay Mutiny
1997–1998 New England Revolution
1999–2001 D.C. United
2001–2005 Stany Zjednoczone U-20
2004–2005 Chivas USA
2006–2011 Stany Zjednoczone U-20
2011 Samoa Amerykańskie
2012–2014 FC Toronto (dyrektor akademii)
2014–2015 Tampa Bay Rowdies
2016– Stany Zjednoczone (skaut)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Thomas Eddy Rongen (ur. 31 października 1956 w Amsterdamie) – holenderski piłkarz grający na pozycji pomocnika lub napastnika, trener.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

Thomas Rongen karierę piłkarską rozpoczął w 1971 roku w juniorach FC Amsterdasche, w których grał do 1975 roku. W latach 1973–1979 grał w profesjonalnej drużynie klubu na pozycji defensywnego pomocnika i obrońcy[1][2].

Kariera w Stanach Zjednoczonych

[edytuj | edytuj kod]

Następnie Rongen wyjechał do Stanów Zjednoczonych[3], gdzie w latach 1979–1980 był zawodnikiem występującego w lidze NASL Los Angeles Aztecs. 12 lipca 1980 roku podpisał kontrakt z Washington Diplomats[4]. Następnie w latach 1981–1983 reprezentował barwy Fort Lauderdale Strikers, a po przeniesieniu i zmiany nazwy klubu w 1984 roku przez jego właściciela, Joe Robbiego na Minnesota Strikers, Rongen reprezentował barwy klubu w ostatnim sezonie ligi NASL, sezonie 1984[5].

Reprezentował klub także w lidze MISL w sezonie 1984/1985. 22 maja 1985 roku został zawodnikiem występującego w lidze USL (liga składała się z tylko 6 meczów[6]) South Florida Sun[7], z którym zdobył mistrzostwo USL 1985. W październiku 1985 roku jako wolny agent przeniósł się do występującego w lidze MISL Chicago Sting, w którym grał do 1986 roku. W sezonie 1987 reprezentował barwy występującego w LSSA Houston Dynamos, z którym zdobył wicemistrzostwo ligi. 8 stycznia 1988 roku został pierwszy zawodnikiem, który podpisał kontrakt z reaktywowanym Fort Lauderdale Strikers, występującym w lidze ASL[8]. W sezonie 1989 zdobył mistrzostwo ASL, a po sezonie 1993 zakończył karierę piłkarską.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

Thomas Rongen jeszcze w trakcie piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1984 roku został asystentem trenera szkolnej drużyny Pope John Paul II High School w Boca Raton w stanie Floryda, a 27 czerwca 1986 roku został jej głównym trenerem[9]. Prowadził drużynę w 43 meczach (32 zwycięstwa, 6 remisów, 5 porażek), a także dwukrotnie został wybrany Trenerem Roku według Sun-Sentinel (1987, 1988). 16 maja 1988 roku zrezygnował z funkcji trenera[10]. W 1986 roku trenował również Plantation Eagles Soccer Club[11]. 8 marca 1987 roku prowadził drużynę Florydy U-23 w wygranym 2:0 meczu z reprezentacją Stanów Zjednoczonych po golach Zena Luzniaka i Henry'ego Gutierreza[12].

W latach 1987–1990 był asystentem trenera uniwersyteckiej drużyny Nova Southeastern University w Davie w stanie Floryda[13], a 3 listopada 1990 roku został głównym trenerem drużyny[14], którym był do 1995 roku. W 93 meczach odniósł 50 zwycięstw, 35 remisów i 8 porażek. 30 sierpnia 1988 został trenerem szkolnej drużyny South Plantation High School w Plantation w stanie Floryda[15].

8 lutego 1989 roku zastąpił Wima Suurbiera na stanowisku trenera Fort Lauderdale Strikers[16]. W sezonie 1989 zdobył mistrzostwo ASL po wygranej rywalizacji w finale 2:1 (1:0, 0:2, 1:0) z Boston Bolts, dzięki czemu awansował do finału mistrzostw Stanów Zjednoczonych i Kanady 1989, w którym 9 września 1989 roku na Spartan Stadium w San Jose w stanie Kalifornia wygrała z triumfatorem ligi WSL, San Diego Nomads 3:1[17]. W sezonie 1990 został Trenerem Roku APSL[18]. 17 sierpnia 1994 roku odszedł z klubu[19].

Szczyt kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1996 roku został trenerem Tampa Bay Mutiny, którego prowadził w pierwszym sezonie ligi MLS. Klub pod wodzą Rongena wygrał sezon zasadniczy, co pomogło Rongenowi w zdobyciu nagrody Trenera Roku MLS, jednak w półfinale przegrał rywalizację z D.C. United (1:4, 1:2). W latach 1997–1998 prowadził New England Revolution. W 1999 roku został trenerem D.C. United, gdzie zastąpił Bruce'a Arenę, który w 1998 roku został selekcjonerem reprezentacji Stanów Zjednoczonych. W sezonie 1999 wygrał rozgrywki ligi MLS po wygranej 21 listopada 1999 roku na Foxboro Stadium w Foxborough 2:0 w finale z Los Angeles Galaxy. W 2001 roku został zastąpiony przez Raya Hudsona.

Reprezentacja Stanów Zjednoczonych U-20

[edytuj | edytuj kod]

Rongen w latach 2001–2005 po raz pierwszy prowadził reprezentację Stanów Zjednoczonych U-20.

23 września 2004 roku został pierwszym trenerem debiutującego w lidze MLS Chivas USA, jednak 30 maja 2005 roku został zwolniony z powodu słabych wyników: 1 zwycięstwo, 1 remis, 8 porażek.

W latach 2006–2011 ponownie był selekcjonerem reprezentacji Stanów Zjednoczonych U-20, z którą na mistrzostwach CONCACAF U-20 2009 w Trynidadzie i Tobago zdobył wicemistrzostwo turnieju po przegranej w finale 15 marca 2009 roku na Marvin Lee Stadium w Macoyi 3:0 z reprezentacją Kostaryki U-20. Prowadził ją także dwukrotnie na mistrzostwach świata U-20 (2007, 2009). 5 maja 2011 roku został zwolniony nie zakwalifikowaniu się drużyny Jankesów na mistrzostwa świata U-20 2011 w Kolumbii[20][21].

Reprezentacja Samoa Amerykańskiego

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku został mianowany selekcjonerem reprezentacji Samoa Amerykańskiego, która w tym czasie zajmowała 173. miejsce w rankingu FIFA. 22 listopada 2011 roku na Toleafoa J.S. Blatter Complex w Apia w meczu pierwszej rundy eliminacji mistrzostw świata 2014 strefy OFC drużyna Chłopców z terytorium wygrała 2:1 z reprezentacją Tonga, co było drugim w historii zwycięstwem tej drużyny.

Dalsza kariera

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2012–2014 był dyrektorem akademii FC Toronto, w której pracował z Holendrami: Bobem de Klerkiem oraz Aronem Winterem[22].

W grudniu 2014 roku został trenerem występującego w lidze NASL Tampa Bay Rowdies, jednak 21 sierpnia 2015 roku odszedł z klubu wraz z jego prezesem, Farrukhiem Quraishim[23].

W grudniu 2016 roku po powrocie Bruce'a Areny na stanowisko selekcjonera reprezentacji Stanów Zjednoczonych dostał funkcję skauta w drużynie Jankesów.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze

[edytuj | edytuj kod]
Fort Lauderdale Sun
Houston Dynamos
Fort Lauderdale Strikers

Trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Fort Lauderdale Strikers
Tampa Bay Mutiny
D.C. United
Reprezentacja Stanów Zjednoczonych U-20

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Thomas Rongen w 1996 roku ożenił się z Gail Megaloudis, byłą żoną Nicky'ego Megaloudisa, dzięki czemu został ojczymem ich dwójki dzieci: córki Nicole i syna Chrisa. W 2004 roku 19-letnia Nicole zginęła w wypadku samochodowym na drodze I-64 w hrabstwie Goochland w stanie Wirginia.

W 2011 roku będąc selekcjonerem reprezentacji Samoa Amerykańskiego nosił czapkę pasierbicy podczas wygranego 2:1 meczu z reprezentacją Tonga, co pokazano w filmie dokumentalnym pt. Pierwszy gol (2014).

Rongen w kulturze

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 roku powstał film dokumentalny opowiadający o pracy Rongena w reprezentacji Samoa Amerykańskiego pt. Pierwszy gol[24], natomiast w 2023 roku odbędzie się premiera filmu fabularnego pt. Pierwszy gol, w którym rolę Rongena wcielił się Michael Fassbender.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. AFC 1 spelers en staf 1961 - 2017 (ang.)
  2. AFC'er Thomas Rongen naar Amerikaans-Samoa (niderl.)
  3. Inside the MLS: Thomas Rongen [data dostępu: 2012-05-30] (ang.)
  4. Dips Buy Aztecs' Rongen. „The Washington Post”, 1980-07-12. (ang.). 
  5. The Year in American Soccer - 1984 (ang.)
  6. The Year in American Soccer - 1985 (ang.)
  7. Ex-Striker Rongen Signs With Sun. „The Miami Herald”, 1985-05-23. (ang.). 
  8. Strikers Get Uniforms, Schelude-And A Player. „Sun-Sentinel”, 1988-01-20. (ang.). 
  9. Bean Leads Canadian Open By 1; Ainge Would Support Drug Testing. „Sun-Sentinel”, 1986-06-28. (ang.). 
  10. Rongen Steps Down As PJP II Soccer Coach. „Sun-Sentinel”, 1988-05-17. (ang.). 
  11. Former Striker Finds Calling Coaching Youth. „Sun-Sentinel”, 1986-12-07. (ang.). 
  12. Florida Under-23 Suprises U.S. Nationals. „Sun-Sentinel”, 1987-03-09. (ang.). 
  13. Soccer Coach Quits At Nova. „The Miami Herald”, 1988-03-01. (ang.). 
  14. Rongen To Be Nova's Coach. „Sun-Sentinel”, 1990-11-03. (ang.). 
  15. Rongen, Dooley Named As South Plantation Soccer Coach. „Sun-Sentinel”, 1988-08-30. (ang.). 
  16. Striker Pick Rongen As Coach. „The Miami Herald”, 1989-02-08. (ang.). 
  17. The Year in American Soccer - 1989 (ang.)
  18. The Year in American Soccer, 1990 (ang.)
  19. Strikers Coach Quits Because Of Burnout. „The Miami Herald”, 1994-08-17. (ang.). 
  20. United States Under-20 coach Thomas Rongen's contract will not be renewed [data dostępu: 2011-05-05] (ang.)
  21. United States Under-20 coach Thomas Rongen has been fired [data dostępu: 2011-05-05] (ang.)
  22. Toronto FC hires former U.S. U-20 coach [data dostępu: 2012-01-06] (ang.)
  23. Rowdies fire president/GM and coach after team's 'disappointing' performance [data dostępu: 2015-08-21] (ang.)
  24. Next Goal Wins for 'world's worst football team' [data dostępu: 2014-05-06] (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]