Przejdź do zawartości

Alan Wilder

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alan Wilder
Ilustracja
Imię i nazwisko

Alan Charles Wilder

Pseudonim

Slik, Mr Emulator, The Boss, El Papi

Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1959
Londyn

Instrumenty

syntezator, fortepian, pianino elektryczne, flet prosty, perkusja, obój, sampler, gitara basowa

Gatunki

new romantic
synth pop
pop
rock alternatywny
rock
muzyka elektroniczna
dark wave
nowa fala
alternative dance
rock industrialny
rock elektroniczny
dance rock
house
avant-garde
downtempo
trip hop
electronica

Zawód

piosenkarz, muzyk, kompozytor, autor tekstów, producent muzyczny, aranżer

Aktywność

od 1975

Wydawnictwo

Mute Records
Reprise/Warner Bros. Records

Powiązania

Depeche Mode, Recoil, Anton Corbijn, Moby, Maggie Estep, Curve, Nitzer Ebb, Toni Halliday, Douglas McCarthy, Siobhan Lynch, Hildia Campbell, Diamanda Galás, Golden Gate Jubilee Quartet, Nicole Blackman, Samantha Coerbell, Joe Richardson, Hepzibah Sessa, Paul Kendall, Carla Trevaskis, Thomas A. Dorsey

Zespoły
Depeche Mode (1982–1995)
Recoil (od 1986)
Strona internetowa

Alan Charles Wilder (ur. 1 czerwca 1959 w Londynie) – angielski muzyk, w latach 1982–1995 członek zespołu Depeche Mode, od 1986 realizuje własny projekt muzyczny Recoil.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Przez 13 lat współpracował i był członkiem Depeche Mode. Stworzył z nią 6 albumów, a niektóre piosenki, które wydane zostały w postaci singli, pojawiły się na albumach kompilacyjnych (składankach): The Singles 81→85 oraz na The Singles (86–98). Na albumie The Singles 81→85 są wszystkie single, które nagrał z zespołem (poza singlami z albumu Speak & Spell, które nagrał z zespołem Vince Clarke), a na The Singles (86-98) – tylko większość („Stripped”, „A Question of Lust”, „A Question of Time”, „But Not Tonight”, „Strangelove”, „Never Let Me Down Again”, „Behind the Wheel”, „Little 15”, „Everything Counts (Live)”, „Personal Jesus”, „Enjoy the Silence”, „Policy of Truth”, „World in My Eyes”, „I Feel You”, „Walking in My Shoes”, „Condemnation” i „In Your Room”).

Jest autorem remiksu piosenki „In Chains”, który znalazł się na albumie Remixes 2: 81–11.

W Depeche Mode zastąpił Vince’a Clarke'a, z zespołu odszedł na skutek wewnętrznych nieporozumień. Był jednym z autorów tekstów i muzyki, multiinstrumentalistą (instrumenty klawiszowe, perkusja). 17 lutego 2010 zagrał na pianinie do piosenki „Somebody” podczas charytatywnego koncertu Depeche Mode w Royal Albert Hall w Londynie. Był to pierwszy jego występ na scenie razem z Depeche Mode po 15 latach od odejścia z zespołu[1].

Dwukrotnie żonaty, z Jeri Young (sierpień 1991–1994) i Hepzibah Sessa (1995–2010), ma troje dzieci – dwie córki: Paris (ur. 1996) i Clarę Lake (ur. 2011) oraz syna Stanleya Duke’a (ur. 2001).

Zespoły muzyczne

[edytuj | edytuj kod]

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Albumy z Depeche Mode

[edytuj | edytuj kod]
  • Bloodline (1992)
  • Faith healer EP (1992)
  • Unsound Methods (1997)
  • Liquid (2000)
  • subHuman (2007)
  • Selected (2010)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Kirmuć, „Teraz Rock”, nr 6 (88), czerwiec 2010