Przejdź do zawartości

Elbait

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elbait
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Na(LiAl)3Al6Si6O18(BO3)3(OH)4 – borokrzemian sodu, litu i glinu.

Twardość w skali Mohsa

7 –7,5

Przełam

nierówny, muszlowy

Łupliwość

słaba/niewyraźna na {1120} i {1011}

Pokrój kryształu

kryształy słupkowe, pręcikowe, igiełkowe

Układ krystalograficzny

trygonalny

Gęstość minerału

3,03 –3,1 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

zielony, czerwono-różowy, niebieski, pomarańczowy, niebieski, bezbarwny, przezroczysty

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Współczynnik załamania

nω = 1.635 - 1.650 nε = 1.615 - 1.632

Inne

dwójłomność δ = 0.020,

Elbaitminerał z grupy krzemianów, zaliczany do grupy turmalinów. Minerał rzadki.

Nazwa pochodzi od wyspy Elby na Morzu Śródziemnym, gdzie minerał ten występuje.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy słupkowe, pręcikowe, igiełkowe, które wykazują charakterystyczne zbrużdżenia równolegle do wydłużenia słupków. Czasami przyjmuje formę słońc turmalinowych. Niektóre odmiany wykazują po oszlifowaniu efekt kociego oka. Niekiedy zawiera itr, żelazo, mangan, tytan. Jest kruchy i przezroczysty.

W zależności od odmiany posiada różne barwy:

  • bezbarwny – achroit
  • różowy, czerwony – rubellit
  • zielony – verdelit
  • niebieski – indygolit
  • fioletowoczerwony – syberyt
  • wielobarwny – turmalin arbuzowy

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w pegmatytach granitowych, apalitach, granitach, łupkach krystalicznych. Towarzyszy mu: lepidolit, kwarc, skalenie, epidot.

Miejsca występowania: Brazylia – Minas Gerais, USA – Maine, Pala, Kalifornia, Rosja – Ural, Zabajkale, Madagaskar, Namibia, Włochy – Elba, Czechy, Szwecja,

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Cenny kamień kolekcjonerski i jubilerski. Największy kryształ znaleziono w Brazylii (ok. 1 m). Masa oprawianych kamieni nie przekracza 10ct.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]