Pitirim (Swiridow)

Pitirim

Piotr Swiridow
Metropolita kruticki i kołomieński
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	21 grudnia 1887 Pachotnyj Ugoł
Data śmierci	10 sierpnia 1963
Miejsce pochówku	Moskwa
Metropolita kruticki i kołomieński
Okres sprawowania	1960–1963
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia moskiewska
Śluby zakonne	1941
Diakonat	1911
Prezbiterat	1915
Chirotonia biskupia	25 grudnia 1941
Multimedia w Wikimedia Commons

Pitirim, imię świeckie Piotr Piotrowicz Swiridow (ur. 9 grudnia^?/21 grudnia 1887 w Pachotnym Ugole, zm. 10 sierpnia 1963) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Ukończył kursy nauczycielskie w szkołach cerkiewnych i od 1907 pracował w różnych szkołach parafialnych w guberni saratowskiej. W 1911 przyjął święcenia diakońskie. Dwa lata później został przyjęty na czwarty tok seminarium duchownego w Saratowie i dwa lata później przyjął święcenia kapłańskie. Służył w różnych parafiach w regionie saratowskim, następnie we wsi Tomyłowka (obwód kujbyszewski). W końcu lat 30. popierał ruch Żywej Cerkwi, ostatecznie jednak wycofał się z tego i złożył akt pokutny przed metropolitą moskiewskim i kołomieńskim Sergiuszem (Stragorodskim)^[1].

W 1941 był protoprezbiterem, służył w Kujbyszewie^[1]. W tym samym roku złożył wieczyste śluby zakonne, zaś 25 grudnia tego samego roku przyjął chirotonię na biskupa kujbyszewskiego. W 1942 przeniesiony do eparchii kałuskiej i borowskiej. Dwa lata później objął katedrę kurską i biełgorodzką. W 1945 został podniesiony do godności arcybiskupiej, zaś w 1947 – przeniesiony na katedrę mińską^[1]. Wcześniej, według niektórych źródeł, był biskupem łuckim i wołyńskim^[2].

Od 1959 do 1960 był metropolitą leningradzkim i ładoskim, zaś od 1960 do swojej śmierci w 1963 – krutickim i kołomieńskim. Zasiadał w Świętym Synodzie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego^[1].