Plan Czteroletni (Polska)

Ten artykuł dotyczy Planu Czteroletniego w II Rzeczypospolitej. Zobacz też: inne znaczenia tego pojęcia.

Plan Czteroletni – plan rozwoju gospodarczego, opracowany przez otoczenie wicepremiera i ministra skarbu Eugeniusza Kwiatkowskiego. Plan Czteroletni miał zapewnić wzrost eksportu, zmniejszenie bezrobocia, polepszenie zaopatrzenia dla wojska. Najważniejszym założeniem była walka ze skutkami wielkiego kryzysu, doprowadzenie do trwałego ożywienia gospodarczego w II RP oraz uzyskanie niezależności gospodarczej przez państwo polskie.

Realizacja Planu Czteroletniego rozpoczęła się w lipcu 1936 roku i miała trwać do czerwca 1940 roku.

Skutkiem realizacji planu było powstanie zakładów przemysłu zbrojeniowego, lotniczego, chemicznego; tworzono huty, walcownie, zakłady produkcji gumy i kauczuku. Głównymi miejscami realizacji były COP i Gdynia oraz Warszawski Okręg Przemysłowy.

• Polityka gospodarcza II Rzeczypospolitej
• Plan Piętnastoletni
• Etatyzm

• Bolesław Winiarski: Między dwiema wojnami. W: Bolesław Winiarski: Polityka gospodarcza. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 118. ISBN 978-83-01-14785-3.