Przejdź do zawartości

Nidek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Karol739 (dyskusja | edycje) o 19:12, 17 gru 2024. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Nidek
wieś
Ilustracja
Zabytkowy kościół w Nidku
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wadowicki

Gmina

Wieprz

Wysokość

265–350 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

1411[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-122[3]

Tablice rejestracyjne

KWA

SIMC

0075771

Położenie na mapie gminy Wieprz
Mapa konturowa gminy Wieprz, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nidek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Nidek”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nidek”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nidek”
Ziemia49°54′14″N 19°19′08″E/49,903889 19,318889[1]
Strona internetowa

Nidekwieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wieprz, przy szosie lokalnej Andrychów – Osiek (8 km od Andrychowa). Znajduje się ona na terenie mezoregionu Podgórze Wilamowickie stanowiącego część makroregionu Kotliny Oświęcimskiej, ma charakter wysoczyzny[4].

Części wsi

Integralne części wsi Nidek[5][6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0075788 Berno część wsi
0075854 Buk przysiółek
0075794 Dół część wsi
0075802 Folwark część wsi
0075819 Góra część wsi
0075825 Kwiczale część wsi
0075831 Nowy Świat część wsi
0075860 Podlesie przysiółek
0075848 Prebenda część wsi

Nazwy ulic

Ulice wsi Nidek[8]
ul. Berno ul. Dolna ul. Graniczna
ul. Kasztanowa ul. Leśna ul. Lipowa
ul. Malinowa ul. Ogrodowa ul. Podlas
ul. Pogodna ul. Różana ul. Słoneczna
ul. Sosnowa ul. Spacerowa ul. Spokojna
ul. św. Barbary ul. św. Floriana ul. św. Jana Pawła II
ul. św. Judy Tadeusza ul. św. Szymona ul. Widokowa
ul. Wrzosowa ul. Wspólna MAPA – nazwy ulic[8]

Historia

Nidek był założony w XIII w., parafia znajdująca się w nim została erygowana w 1313 roku. W dokumencie sprzedaży księstwa oświęcimskiego Koronie Polskiej przez Jana IV oświęcimskiego wystawionym 21 lutego 1457 miejscowość wymieniona została jako Nydek[9].

W 1555 roku kościół w Nidku przeszedł w ręce protestantów i od tego momentu przez ponad 100 lat pełnił funkcję najpierw zboru kalwińskiego, a potem braci polskich.

27 stycznia 1945 r. w rejonie kościoła w Nidku, cmentarza i Górnego Nidku w kierunku Berna rozgorzały walki pomiędzy broniącymi się Niemcami a Armią Radziecką. Zginęły w ich wyniku 4 osoby. Granatami zburzony został dom dworski dla służby, tzw. hotel, położony obok cmentarza. Kościół trafiony został 2 granatami. Ołtarz „wielki” w dużej części uległ zniszczeniu. Ucierpiały także figury świętych, Stacje Męki Pańskiej oraz kolumna podtrzymująca chór z organami[10].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

Zabytki

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[11].

  • Kościół parafialny pw. św. Szymona i św. Judy.
    Drewniany kościół pochodzi z 1539 roku, ma konstrukcję zrębową, z wieżą na słup, ściany na zewnątrz częściowo obite gontami, dach o jednej kalenicy, gontowy. Od wsch., pn. i płd. kościół otaczają soboty, przy wieży są szalowane. Od drugiej połowy XVI w. do 1669 roku był zborem kalwińskim oraz braci polskich. Wieżyczka na sygnaturkę kształtu barokowego.
  • Zespół dworsko-parkowy.
    Dwór z końca XVIII w., murowany, parterowy, z facjatką, dach czterospadowy. Przed frontową facjatką jest ganek o dwóch kondygnacjach z kolumnami i półkolumnami na parterze i czterema słupami na piętrze.

Orkiestra Dęta

Historia działania Młodzieżowej Orkiestry Dętej z Nidku rozpoczęła się w 1924 roku. Założycielem był Franciszek Pawlica, pierwszym kapelmistrzem organista Wojciech Pawlica. Choć zespół składał się zaledwie z 15 osób, to wspaniale uświetniał wszystkie uroczystości państwowe, strażackie i kościelne. Niestety działalność orkiestry przerwała II wojna światowa.

Obecna orkiestra swoje początki zaczerpnęła w Zakładowej Orkiestrze Dętej w Andrychowie w 1987 roku. Po ukończeniu szkółki absolwenci utworzyli Młodzieżową Orkiestrę Dętą przy OSP w Nidku pod kierownictwem Stanisława Niedzieli i Stanisława Zacnego.

Aktualnie orkiestra liczy około 40 członków. Co 3 lata prowadzona jest szkółka młodzieży i po 2–3 latach następuje włączenie szkółki do starszej grupy. Orkiestra cieszy się uznaniem mieszkańców całej gminy oraz wszystkich, którzy kiedykolwiek mieli okazje i przyjemność wysłuchać umiejętności jej członków. Dowodem na to jest wiele cennych nagród zdobytych na prestiżowych imprezach.

Można do nich zaliczyć:

  • wyróżnienie na Festiwalu Orkiestr Dętych „Echo Trombity” – 2002 rok,
  • III miejsce na Festiwalu Orkiestr Dętych „Echo Trombity” – 2003 rok,
  • II miejsce w Przeglądzie Powiatowym – 2004 rok,
  • III miejsce na Wojewódzkim XXVII Festiwalu Orkiestr Dętych „Echo Trombity” – 2004 rok,
  • Złota Buława – ufundowana przez kapitana Stefana Żuka (byłego kapelmistrza straży granicznej) za najlepsza prezentację i grę w marszu.

Dużym wyróżnieniem dla jej członków był udział w uroczystym koncercie na Placu Świętego Piotra w Rzymie z okazji 25 rocznicy pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II[12].

Górnicy

Historia górnictwa we wsi Nidek sięga lat 50. Przez wszystkie lata msze św. ,,Barbórkowe” odprawiane były bez Górniczego Sztandaru. W 1983 roku powstała inicjatywa ufundowania Sztandaru Górniczego wsi Nidek. Pomysłodawcami byli: Pytel Edward, Michalak Aleksander, Michalak Kazimierz, Jan Stróżak. W 1984 roku została zorganizowana zbiórka pieniężna wśród pracujących i emerytowanych górników wsi Nidek. Sztandar został wykonany w tym samym roku, a poświęcony w dniu 4 grudnia 1984 r. w kościele parafialnym na mszy „Barbórkowej”. Od tej pory Poczet Sztandarowy wraz ze Sztandarem Górniczym uczestniczy we wszystkich ważnych uroczystościach państwowych i kościelnych. Obecnie Sztandar przechowywany jest w gablocie w Domu Strażaka w Nidku.

W 2008 roku z inicjatywy Zbigniewa Wandora i Leszka Kuś, powstał pomysł ufundowania obrazu św. Barbary przez górników. Wykonawcą obrazu jest artysta plastyk-górnik Wiesław Twardowski z Piotrowic. Obraz został poświęcony na mszy „Barbórkowej” w tym samym roku i znajduje się w kościele parafialnym w Nidku.

Podczas marcowego spotkania Komitetu Parafialnego, powstała myśl ufundowania przez parafię lub grupę osób witraża w kościele parafialnym, upamiętniającego kanonizację Ojca Świętego – Jana Pawła II. W krótkim czasie po przedstawieniu parafianom propozycji, z inicjatywy Leszka Kuś zdecydowano o sfinansowaniu tego pomysłu przez górników. W ten sposób chciano zaznaczyć udział górników w religijnym życiu parafii. Witraż św. Jana Pawła II został poświęcony w dniu 9 listopada 2014 r. przez ks. bpa Romana Pindla – Ordynariusza diecezji bielsko-żywieckiej, podczas kanonicznej wizytacji parafii[13].

Edukacja

W Nidku funkcjonuje Zespół Szkolno-Przedszkolny im. Mikołaja Kopernika.

Obecna działalność

W szkole działa świetlica dla uczniów, stołówka, biblioteka szkolna i spółdzielnia uczniowska. Ponadto koło PCK, Samorząd Uczniowski oraz aktywnie pracujący Komitet Rodzicielski organizujący różnego typu imprezy dla uczniów i rodziców.

Zespół Szkół Samorządowych w Nidku jest spadkobiercą 8-klasowej Szkoły Podstawowej im. Mikołaja Kopernika w Nidku, powstałą w oparciu o jej bazę oraz kadrę. Placówka ma ugruntowaną dobrą opinię w środowisku oraz u władz oświatowych[14].

Religia

Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi Kościół rzymskokatolicki (parafia Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza).

Gleby

Większość gruntów rolnych znajduje się na kompleksach: pszennym dobrym oraz zbożowo-pastewnym mocnym, które należą do IIIa, IIIb oraz IV klasy bonitacyjnej są one glebami bielicowymi oraz pseudobielicowymi. Użytki zielone należą do kompleksów średnich oraz słabych i bardzo słabych należących do III–VI klasy bonitacyjnej, słabe i bardzo słabe są glebami glejowo-deluwialnymi natomiast średnie brunatno-deluwialnymi. Lasy również znajdują się na glebach brunatno-deluwialnych. Frakcja granulometryczna gleb to less zwykły w całej miąższości profilu za wyjątkami terenów w pobliżu cieków gdzie w niższych warstwach znajduje się również less ilasty[15].

Hydrologia

Rzeźba terenu jest porozcinana przez cieki wodne takie jak Swornica czy Grodzieczki[16]. Nidek znajduje się prawie w całości w zlewni Wieprzówki z wyjątkiem zachodniej części, która znajduje się w zlewni Soły[17]. Pod powierzchnią znajdują się dwie Jednolite Części Wód Podziemnych nr 158 i 159. Charakteryzują się one dobrym stanem wód oraz kilkoma piętrami wodonośnymi z okresu: czwartorzędu, paleogeńsko-kredowego oraz karbońskiego. Ich charakterystykę wodonośną możemy określić jak porową i porowo-szczelinową[18].

Geologia

Wierzchnia warstwa utworów czwartorzędowych stworzona jest prawie w całości z utworów lessowych, wyjątek stanowi niewielki fragment rzecznych utworów holoceńskich znajdujących się w dolince Włosienia będącego dopływem Wieprzówki. Na głębokości ścięcia poziomego 500 m p.p.m. występują żwiry z okresu środkowego miocenu (dolny baden). Na głębokości 1000 m p.p.m. znajdują się zarówno żwiry dolnego badenu, jak również łupki górnego karbonu (namuru). Poniżej na głębokości 2000 m p.p.m. położone są warstwy z okresu dolnego karbonu oraz środkowego i górnego dewonu, jak również przypuszczalny uskok odwrócony. 3000 m p.p.m. oraz niżej znajdują się granitoidy oraz skały metamorficzne pochodzące z okresu neoproterozoiku. Miąższość całego profilu charakteryzuje się obecnością północnej granicy fliszu nasuniętego na powierzchni[19].

Galeria

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86307
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 809 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. GUS. Rejestr TERYT.
  7. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany, [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
  8. a b Urząd Gminy Wieprz – Ulice we Frydrychowicach, Gierałtowiczkach i Nidku [online], www.wieprz.pl [dostęp 2016-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-10].
  9. Krzysztof Rafał Prokop: Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438–1513. Dzieje polityczne. Kraków: PAU, 2002, s. 151. ISBN 978-8388857-31-7.
  10. Urząd Gminy Wieprz [online], www.wieprz.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-14] (pol.).
  11. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].
  12. NIDEK – Nasza wioska – Historia – Orkiestra Dęta OSP [online], www.nidek.wieprz.pl [dostęp 2017-11-25].
  13. NIDEK – Nasza wioska – Historia – Górnicy z Nidku [online], www.nidek.wieprz.pl [dostęp 2017-11-25].
  14. » Historia szkoły Zespół Szkolno-Przedszkolny w Nidku [online], zspnidek.pl [dostęp 2021-11-05] (pol.).
  15. Portal Mapowy – Małopolska Infrastruktura Informacji Przestrzennej [online], miip.geomalopolska.pl [dostęp 2019-05-12].
  16. Geoportal.gov.pl [online], geoportal.gov.pl [dostęp 2019-05-12] (pol.).
  17. Strategia Rozwoju Gminy Wieprz na lata 2015–2022.
  18. JCWPd [online], Państwowy Instytut Geologiczny – PIB [dostęp 2019-05-12] (pol.).
  19. Państwowy Instytut Geologiczny, Mapy Geologiczne [online].

Linki zewnętrzne